وداع قلب ها با قلب ها

ناله کن آه ای دل من ناله کن ‎/ در هجوم دردها بر سینه ها
بر وداع قلب ها با قلب ها ‎/ در شکست سینه ها از کینه ها
بر خزان عشق، بر پایان مهر ‎/ بر افول راستی، آزادگی
در کمینگاهی که نامش زندگی است ‎/ بر فنای رادمردی، سادگی
در عزای عزت انسان نشین ‎/ ای دل زخمی، دل تنهای من
بر مزار مردمی اشکی فشان ‎/ شم من، ای چشم خون پالای من
ای قلم ، ای دست، ای شعر، ای زبان ‎/ پرده گیر از چهره صهیون و صلیب
داستان غربت انسان سرای ‎/ در هجوم تیغ و تزویر فریب
داستان پرداز عصر بی کسی است ‎/ آدمی در غزه و قدس و عراق
بر گلوها تیغ خودکامان قرن ‎/ در سبوها زهر بیداد و نفاق
غرب! ای فربه شده از خون شرق ‎/ چیست جز انسان شکاری کار تو
اینک اینک فتنه صهیونیان ‎/ داغ ننگی تا ابدی بر روی تو
نامتان چنگیز را تطهیر کرد ‎/ رسم آن خون ریز را از یاد برد
تیرتان، تزویرتان، تقدیرتان ‎/ فتنه چنگیز را از یاد برد
آی دژخیمان عالم شرمتان ‎/ ای سرمداران بی غم وای تان
خون قارون است در جسم شما ‎/ خون آتیلاست در رگهای تان
کیستید ای مردمی گم کردگان ‎/ ای شرف سیلی خور دستان تان
از کدامین دین فرمان می برید ‎/ با کدامین دد بود پیمان تان
ناله ام از نای خشم آگین بر آی ‎/ از درون سینه توفانی ام
تا برآشوبد زمان از شورش ام ‎/ تا زمین خیزد به هم پیمانی ام
ای سیه روزان و محرومان خاک ‎/ آنک آنک مهدی! آنک رستخیز!
ای ستمکاران و خون ریزان عصر ‎/ پاسخ هر زخم صد شمشیر تیز

حمید سبزواری

منبع : روزنامه ایران