ارزشمندترین گوهر عبادت

ماه مبارک رمضان، دو ویژگی مهم برای مهمانان ضیافت الهی به همراه دارد که غالبا مورد غفلت واقع می‌شود. این دو مشخصه همپا و لازم و ملزوم یکدیگرند و از آنجا که فقط مختص روزه‌داران هستند، یادآوری آنها موجب ایجاد سرور معنوی و ابتهاج قلبی می‌گردد.
یکم این‌که موفقیت در انجام عبادات مختص این ماه کریم و مهم‌ترین آن روزه، به دلیل توفیقی است که پروردگار متعال، رزق و روزی بندگان روزه‌دارش کرده است.
اولین و مهم‌ترین شرط رسیدن به تمامی مواعیدی که در خطبه شعبانیه، حضرت رسول اکرم (ص)‌ برای روزه‌داران مترتب و متعین شده است، همین توفیق است و مومنان بابت آن باید قدردانی و سپاسگزاری ویژه‌ای از خداوند به عمل ‌آورند.
از یاد نبریم که کفران و غفلت از چنین موهبت عظیمی خدای ناخواسته باعث سلب آن حتی به وسیله یک سرماخوردگی کوچک خواهد شد. به این دلیل شایسته است، مومنان روزه‌دار به داشتن چنین امتیازی به خود ببالند. و دوم، اخلاص بالاترین و والاترین صفت عبادت بندگان است و میزان اخلاص هر عمل، درجه مقبولیت آن را نزد خداوند، مشخص خواهد کرد. روزه در میان تمامی عبادات، تنها عملی است که اخلاص جزو ذات آن است و ریا در آن هیچ‌گونه راهی ندارد. شخص روزه‌دار در خلوت روزه‌دار است و در میان دیگران بودن و یا تنها بودنش، اشتیاق و کسالتی برای انجام عملش ایجاد نمی‌کند.
این، بالاترین مرتبه اخلاص و به تبع آن، والاترین درجه مقبولیت نزد پروردگار کریم است. این ویژگی نیز درخور آن است که روزه‌دار برای برخورداری از آن به خود ببالد.
در روایتی که از معصوم (ع)‌ رسیده چنین عنوان شده که توفیق الهی برای انجام اعمال و عبادات، گرانبهاترین و کمیاب‌ترین موهبتی است که پروردگار به بنده‌اش هدیه می‌کند و از آن سو نیز اخلاص در عمل، ارزشمندترین و نادرترین گوهری است که در عبادت و بندگی بندگان نسبت به خداوند وجود دارد. این دو امتیاز پر قدر و قیمت در عمل و شخص روزه‌دار، بال‌هایی برای رشد، بالندگی و صعود او خواهند بود.

‌ابوالفضل ابوالحسنی چیمه‌

منبع : روزنامه جام‌جم