حماس یا فتح متهم کیست؟

«خون فلسطینی خط قرمز ما است و ریختن این خون بطلان تمامی حرمت های فلسطینی است. این وصیت یاسر عرفات رهبر فقید فلسطین است كه همیشه به آن تكیه می كرد. اما آیا امروز كسی از فلسطینی ها وجود دارد كه گوشش با زمزمه های این وصیت آشنا باشد؟
امروز جنبش فتح و حماس نه تنها به وصیت عرفات عمل نكردند و حرمت خون فلسطینی ها را نگه نداشتند بلكه آن چه را كه تا به امروز عرفات و دیگر شهدای فلسطینی برای كسب قضیه فلسطین یعنی تشكیل كشور مستقل فلسطینی به پایتختی بیت المقدس و پایان اشغالگری های اسراییل بدست آوردند، نیز در معرض خطرقرارداده اند.»
روزنامه القدس العربی -چاپ لندن- با ارایه تحلیلی تحت عنوان «حماس یا فتح، متهم كیست؟» می نویسد: «در لبنان در حالی درگیری های نهرالبارد ادامه دارد كه تمامی جهان شبه نظامیان فتح الاسلام را به عنوان یك گروه یا یك سازمان فلسطینی جدا شده از جنبش فتح می شناسند. به رغم آن كه گروه های فلسطینی در كنار سازمان آزادی بخش فلسطین تلاش های گسترده ای برای تبرئه فلسطینی ها از عملكرد شبه نظامیان فتح الاسلام انجام دادند و می توان گفت كه در كنار ارتش لبنان به موفقیت هایی برای حل این بحران كه بسیاری از آن به بحران فلسطینی-لبنانی یاد می كنند، دست یافتند اما این مساله به بینش و دید جامعه جهانی نسبت به قضیه فلسطین به خصوص در زمینه جریان مقاومت مسلحانه در برابر تجاوزات اسراییل بسیار تاثیر منفی گذاشته است.»
در حالی كه درگیری های نهرالبارد ادامه دارد بحران فلسطینی-لبنانی به بحران فلسطینی-فلسطینی تبدیل شد و حرمت خون فلسطینی ها برای چندمین بار متوالی شكسته شد. درست در زمانی كه فلسطینی ها به جان یكدیگر افتاده اند اسراییل چون تماشاگری خرسند از جریان فیلم در حال پخش در انتظار درو كردن نتایج این درگیری های داخلی فلسطین است.
در فلسطین فلسطینی ها با سلاح فلسطینی كشته می شوند و در لبنان فلسطینی ها با سلاح لبنانی هدف قرار داده می شوند. رودخانه ای از خون فلسطینی ها به راه افتاده است و هیچ كس در این هیاهوی جنگ و آشوب حتی كودكان و زنان فلسطینی در امان نیستند. بجای آن كه فلسطینی ها تمامی توانایی های خود را برای آزادسازی خاك خود از اشغالگران اسراییلی استفاده كنند این توانائی ها را در یك جنگ داخلی بی هدف كه تنها دشمن از آن نفع می برد به تحلیل برده اند.
گویافلسطینی ها در خواب غفلت شاید هم دربند یك طلسم نفرین شده هستند.القدس العربی در این تحلیل خود می آورد: «در زمانی كه تمامی اراضی فلسطینی تحت اشغال اسراییل است و هیچ یك از مناطق اشغال شده كشورهای عربی تا به امروز به آنها پس داده نشده است فلسطینی ها، لبنانی ها و عراقی ها سلاح به دست گرفته اند و بجای آن كه سینه دشمن را نشانه روند قلب برادر خود را نشانه می روند. محمود عباس (ابومازن) جنبش حماس را مسوول اصلی بحران فعلی فلسطین و درگیری های مسلحانه دانست و اعلام كرد كه برخی از مسوولان جنبش حماس درصدد انجام یك كودتا علیه تشكیلات خودگردان هستند.
حماس نیز برخی از مسوولان جنبش فتح كه در ارتباط با دولت آمریكا و اسراییل هستند را مسوول اصلی این درگیری ها معرفی كرده است و عنوان داشته كه این مسوولان جنبش فتح درصدد آن هستند كه با گسترش دامنه درگیری های داخلی در فلسطین هرج و مرج به راه اندازند و در نهایت دولت متحد ملی فلسطین را با شكست مواجه كنند بلكه در پایان حماس عامل اصلی تمامی این شكست ها و بحران ها میان ملت فلسطین معرفی شود.»
پیش از آن كه دولت متحد ملی فلسطین تشكیل شود ابومازن بارها تهدید كرد كه با انجام همه پرسی یا انتخابات زودهنگام دولت حماس را منحل خواهد كرد و امروز پس از تشكیل دولت متحد ملی تهدید می كند كه با معلق ساختن مشاركت خود تمامی وزیران خود را از این دولت فرا خواهد خواند. هر یك از این طرف های فلسطینی طرف مقابل خود را به یك چیز متهم می كند اما با توجه به تمامی واقعیت های موجود باید بگوییم ابومازن مسوول قسمت اعظم این بحران ها و هرج و مرج های جاری در نوار غزه است.
ابومازن در مسوولیت اصلی خود یعنی اداره امور فلسطین به بهترین نحو ممكن شكست خورد و نتوانسته برای هیچ یك از بحران های فلسطین راه كار یا راه حل مناسب بیابد. ابومازن باید در همان زمان به صورت علنی و رسمی شكست خود را اعلام می كرد و از سمت خود كناره گیری و استعفا می داد. البته نمی توان اسماعیل هنیه، نخست وزیر فلسطین را از نقش داشتن در این بحران های جاری در فلسطین مستثنی كرد.
در پایان این تحلیل آمده است: «به هر حال آن چه كه امروز مهم است مشخص كردن متهم اصلی این بحران ها و درگیری ها نیست بلكه امروز باید تمامی فلسطینی ها به ندای عقلی خود گوش فرا دهند و پیش از آن كه این زخم چركین شود، هر چه سریعتر آن را مداوا كنند. دیگر مردم فلسطین خسته شده اند و نمی توانند شاهد قربانی شدن كودكان و زنان خود در جنگ قدرت میان برخی از مسوولان فلسطینی فریفته غرب باشند.
تمامی مسوولان فلسطینی در قبال تمامی خون های فلسطینی ریخته شده مسوولند و عاملان این درگیری ها باید در برابر ملت فلسطین مجازات شوند. شاید باور كردنی نباشد اما بسیاری از سركردگان این بحران در حالی كه از فلسطین به هتل های قاهره و امان پناه آورده اند درگیری های مسلحانه در نوار غزه را رهبری می كنند.
براستی كه این افراد خطرناك تر از دشمن فلسطین یعنی اسراییل هستند و باید به صورت جدی با این مساله برخورد كرد و ریشه های این مزدوران اسراییلی و آمریكایی را خشكاند. بحران داخلی فلسطین با منحل ساختن دولت و به حاشیه كشیدن حماس از عرصه سیاسی امكان پذیر نیست زیرا این گونه تصمیم گیری ها عاقلانه نیست و تنها دامنه بحران در مناطق فلسطینی را گسترش خواهد داد.
تبادل اتهامات میان مسوولان فلسطینی نیز نمی تواند در حل این بحران كار ساز باشد بنابراین مسوولان فتح و حماس در این شرایط حساس باید از هر گونه تندروی در موضع گیری های خود اجتناب ورزند و شخصیت های اعتدال گرای دو طرف در برقراری آرامش اولیه و متوقف كردن عملیات های مسلحانه جاری در نوار غزه می توانند بسیار تاثیر گذار باشند.»

منبع : روزنامه ابرار