ماموریت غیرممکن!

بحران عراق علی‌رغم گذشت ۴ سال از آغاز تهاجم نیروهای موسوم به ائتلا‌ف جهانی و سرنگونی حكومت صدام حسین، هر روز بیش از پیش گسترده می‌شود و در این میان گذشته از انبوه قربانیان نظامی و غیرنظامی، عراقی یا بیگانه، تبدیل به بندی بر دست و پای سیاستمداران ماجراجوی غربی شده است كه در رویای سلطه بر ذخایر عظیم نفت حتی در كابوس‌هایشان هم تصور روزگاری چنین دشوار و غریب را نداشتند.
بلر قربانی نخست سیاست‌های بلندپروازانه بوش بود، هرچند پیش از او جمهوریخواهان آمریكایی با شكست در انتخابات كنگره و از دست دادن اكثریت هر دو مجلس پس از ۱۴ سال، واقعیت تلخ عواقب اشتباهات مكرر محافظه‌كاران نوین و جنگ‌طلبان پیرامون بوش را حس كرده بودند. شكست كنگره اما تنها مجازات همراهان بوش نبود. در گذر زمان، به ویژه زمانی كه نتایج نظرسنجی‌ها نشان می‌داد بوش دارای پایین‌ترین آمار محبوبیت و تایید عملكرد در تاریخ ایالا‌ت متحده است و همزمان مردمان آمریكا ترجیح می‌دادند پرونده جنگ عراق را از نبرد علیه تروریسم جدا كنند و میان ۱۱ سپتامبر و حملا‌ت جنون‌آمیز القاعده با انبوه سربازانی كه در عراق كشته می‌شوند (حتی اگر دغدغه مرگ شهروندان عراقی را هم نداشته باشند) ارتباطی قائل نشدند، زنگ‌ها برای جمهوریخواهان به صدا درآمد. صدای زنگ خطر را امروز همه، شاید به استثنای بوش، شنیده‌اند. سیاستمداران جمهوریخواه، چه آنان كه خود را حائز شانس برای شركت در رقابت‌های ریاست‌جمهوری می‌دانند و چه آنان كه باید خود را برای حضور در انتخابات میان‌دوره‌ای مجلسین آمریكا و قرارگیری در معرض رای مردم آماده كنند، ترجیح می‌دهند هر روز خط قرمز انفكاك خود و بوش را پررنگ‌تر كنند و حتی برای تاكید بر این جدایی، ابایی از انتقاد صریح و علنی هم ندارند. بوش كه در هنگام حمله به عراق، ترجیح داد به اتكای حمایت هم‌حزبی‌هایش و همراهی دموكرات‌های احساساتی و البته هراسان از انتقادات احتمالی مردم از بی‌تفاوتی آنان نسبت‌ به <مبارزه علیه تروریسم> به همراه دوستان معدود خود سیاست حمله پیشگیرانه را اجرا كرده و دغدغه اجماع بین‌المللی را نداشته باشد، امروز چه در درون مرزهای آمریكا و چه در خارج از آن همراهان خود را چند پاره و متفرق می‌بیند.
این افتراق بیش از آنكه از عواقب شكست همه طرح‌ها و نقشه‌ها در عراق باشد و سرنوشتی ناگزیر، در حقیقت انتخاب آگاهانه‌ای است كه مردمان جهان در هر كجا- از اسپانیا تا آمریكا - بر آن مهر تایید زده‌اند. در چنین بستری كمتر تحلیلگری است كه برای بوش و همراهانش آینده روشنی را متصور باشد.
شب‌نشینی سنای آمریكا و شب جهنمی‌ای كه دموكرات‌ها برای مدافعان بوش رقم زدند هم نشان داد كه چگونه مخالفان وی بازی با آرای مردم و مهندسی افكار عمومی را آموخته‌اند و در شرایطی كه كمتر كسی حتی در میان سناتورهای ارشد جمهوریخواه جرات دفاع از سیاست‌های جنگ‌طلبانه بوش را دارد، هر لحظه بیش از پیش پرده از اشتباهات وی برمی‌دارند. بوش كه ۴ سال پیش، مغرور و سركش، فرمان حمله به عراق را صادر كرد و در این میان به‌تنها ماندن آمریكا در میان جهانیان اهمیتی نداد، امروز كه پوسته هیمنه و رویای هژمونی كاخ سفید دریده و هزار پاره شده، سیاستمداری است <تنها>؛ آن‌قدر تنها كه شاید به بیماری، طاعون‌گرفته می‌ماند كه دیگران بقای خود را در دوری از او می‌دانند. به زیر افتادن مردی كه زمانی چونان بیماران مالیخولیایی از <ماموریت> نجات جهان سخن می‌گفت، چندان دور از انتظار نیست. بوش امروز بیش از آنكه به فكر نجات جهان باشد در سودای نجات خود و همراهانش از نفرین عراق است، ماموریتی كه این بار <غیرممكن> می‌نماید!

منبع : روزنامه اعتماد ملی