معضل صنعت گردشگری آلمان

به نظر می‌رسد تفاوت‌های فرهنگی شرق و غرب، معضلی است که صنعت گردشگری آلمان را به مخاطره انداخته است.
معمولا‌ یک آسیایی حس خوبی نسبت به آلمان دارد و همین احساس او را برای سفر به این کشور تشویق می‌‌کند اما پس از یکبار اقامت، نظرش به قدری تغییر می‌‌کند که ترجیح می‌‌دهد هرچه زودتر این کشور را ترک کند. آن چیزی که گردشگران را از سرزمین شاعران و متفکران دور می‌‌کند چیست؟ مطمنا این دلا‌یل، شخصی نیست و به نوعی ریشه در مسئله ای عمیقتر دارد.‌‌ به گزارش میراث فرهنگی از سویی این موضوع که بسیاری از آلمانی‌ها تمایلی به سفر به کشورهای آسیایی ندارند مدتهاست که به پرسشی بی پاسخ در بین فعالا‌ن عرصه گردشگری تبدیل شده؛ حال با افزودن این مطلب که آسیایی‌ها نیز درصد کمی از ورودی گردشگرآلمان را به خود اختصاص داده‌اند؛ ناخودآگاه پاسخ این پرسش مشخص می‌‌شود.‌
بد نیست برای روشن شدن موضوع به چند عامل اشاره کنیم:‌‌
۱) اولین دلیلی که در این باره به ذهن هر کسی خطور می‌‌کند، حس نژادپرستی در آلمانی‌ها است. به عبارتی وقتی یک آسیایی وارد کشورشان می‌‌شود، تنها با توجه به ویژگی ظاهری و پس از اینکه فهمیدند آسیایی است؛ با او برخورد تحقیرآمیزی می‌‌کنند. و این همان چیزی است که مردم کهن ترین قاره جهان را آزار می‌‌دهد و ضمن ایجاد این ذهنیت که آلمانی‌ها مردمی مغرور و فاقد قدرت درک دیگر ملل هستند؛ آلمان را برای همیشه از فهرست سفرهای آنان حذف خواهد کرد. ‌
۲) شاید این موضوع به نظر یک آلمانی یا حتی شما که این مطلب را می‌‌خوانید عجیب باشد اما برای یک آسیایی پرداخت پول به منظور استفاده از دستشویی موضوعی کاملا‌ دور از ذهن است. این قضیه به ویژه ژاپنی‌ها را ناراحت می‌‌کند چراکه آنها علا‌وه بر این موضوع سرویس‌های بهداشتی عمومی وطنشان را تمیزتر و مجهزتر از دستشویی‌های آلمان می‌‌دانند.‌
۳) آسیایی‌ها به برخورد چهره به چهره اهمیت زیادی می‌‌دهند. به عنوان مثال وقتی وارد یک فروشگاه می‌‌شوند دوست دارند فروشنده به آنها توجه کند و با رفتاری گرم و دوستانه خواسته‌شان را برآورده کند. اما در آلمان به هر کجا که بروید این سوالها را می‌‌شنوید: این کالا‌ را می‌‌خواهی یا نه؟ مایلی از این خدمات استفاده کنی یا نه؟ ‌رفتار سرد با چهره ای بی توجه آسیایی‌ها را نه تنها از خرید؛ بلکه از سفر به آلمان هم پشیمان می‌‌کند.‌
۴) پس بقیه کجا هستند؟ این پرسش بعد از دیدن خیابانهای خالی از جمعیت در آلمان برای هر آسیایی پیش می‌‌آید. برای کسی که خیابانهای شلوغ بمبی و شانگهای را دیده باشد، قدم زدن در شهرهای آلمان مثل گذر از یک شهر جنگ‌زده خواهد بود. به خصوص که حرکت سریع افراد برای رسیدن به مقصد، این حس را در ذهن بیننده ایجاد می‌‌کند که فرد درحال فرار کردن است.
‌‌۵) اغلب آسیایی‌ها و آلمانی‌ها در گفت وگو با هم دچار مشکل می‌‌شوند. مثلا‌ یک آسیایی در اولین برخورد با یک شخص غریبه همواره با لبخند و خوشرویی از او استقبال می‌‌کند اما هرگز در صحبت کردن مراتب آشنایی را زیر پا نمی‌‌گذارد.
این درست برعکس فرهنگ آلمانی‌هاست. یعنی یک آلمانی در نخستین بار آشنایی رفتار صمیمانه ای با شما ندارد ولی اصلا‌ بعید نیست که با سوالی خصوصی، شما را غافلگیر کند. اتفاق‌هایی این چنین، هم آلمانی‌ها و هم آسیایی‌ها را ناراحت می‌‌کند.
۶) یک آسیایی با این تصور قدم به آلمان می‌‌گذارد که این کشور تمیز و قانونمند است و هر کاری درست و به موقع انجام می‌‌شود.
این تصور با دیدن جوانان هیجان زده ای که به تماشای یک مسابقه فوتبال می‌‌روند؛ یا دیوارهایی که با نقاشی کثیف شده اند مورد تردید واقع می‌‌شود و زمانی که با بی‌خانمان‌هایی که در پارک‌ها اطراق کرده اند مواجه می‌‌شوند و از طرف اوباش و کیف قاپ‌ها مورد حمله قرار می‌‌گیرند؛ به کلی ذهنیت خود را عوض می‌‌کنند.
‌‌۷) برای کسی که اهل کشوری از آسیای شرقی باشد و به غذاهای دریایی و آب پز عادت دارد؛ غذاهای آلمانی چرب و پرگوشت هستند و اگر این موضوع را درنظر بگیریم که بیشتر ورودی گردشگر از آسیا را افراد مسن تشکیل می‌‌دهند؛ به آسیایی‌ها حق خواهیم داد که از غذاهای آلمانی استقبال نکنند.‌
‌۸) در آلمان بر خلا‌ف آسیا استفاده ازپول خرد رواج زیادی دارد.همین امر آسیایی‌ها رادر خرج کردن پول‌هایشان دچار سرگرمی‌‌می‌‌کند. مثلا‌ یک ژاپنی نمی‌‌داند که چقدر باید به یک راننده تاکسی بدهد یا رقم مناسب انعام به پیشخدمت رستوران چند است؟ به همین دلیل همیشه این نگرانی در ذهن گردشگر آسیایی باقی می‌‌ماند که افراد درحال فریب دادن او هستند و از بی اطلا‌عی اش در این زمینه سوءاستفاده می‌‌کنند.
۹) بسیاری از آسیایی‌ها تنها به آلمان سفر نمی‌‌کنند و انتظار دارند ازسوی مردم آلمان نیز تنها گذاشته نشوند.
در واقع روحیه جمع گرایی و مهمان‌نواز بودن شرقی‌ها با خصوصیات فردگرایانه آلمانی‌ها درتضاد است و باعث می‌‌شود، علا‌وه بر اینکه آسیایی‌ها در آلمان دچار احساس غربت شوند، مردم این کشور را هم به سرد بودن در روابط اجتماعی متهم کنند.
۱۰) تقریبا همه آسیایی‌ها دارای این عقیده مشترک هستند که آلمانی‌ها حیوانات خانگی شان را بیشتر از بچه‌هایشان دوست دارند. این حس زمانی ایجاد می‌‌شود که یک آسیایی می‌‌بیند چگونه یک آلمانی به حیوانی ابراز علا‌قه می‌‌کند، به آن غذا می‌‌دهد و حتی اجازه می‌‌دهد در تخت خواب بخوابد و در مقابل توجه چندانی به فرزند خود ندارد.اینها در چشم یک آسیایی حاکی از بی عاطفگی ورعایت نکردن حقوق کودکان است.‌

بر گرفته از نشریه فوکوس

منبع : روزنامه سیاست روز