یکشنبه, ۹ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 28 April, 2024
مجله ویستا


کوبا ، مردم ، آفتاب ، سواحل گرم و زیبا، اما ساختمانهای کهنه و مستعمل


کوبا ، مردم ، آفتاب ، سواحل گرم و زیبا، اما ساختمانهای کهنه و مستعمل
گرچه طبیعت زیبای کوبا و خیابانهای پاکیزه و تمیز آن دیده می شود، اما آنچنان که خواهید دید، بسیاری از ساختمانهای شهر را غبار کهولت و پیری فرا گرفته است. این در حالیست که طی سالها ، کوبا به پیشرفت های چشمگیری در زمینه آموزش و پرورش و پزشگی، ورزشی ، کشاورزی و تا حدودی صنعتی دست یافته ، اما غالبا بافت قدیمی شهر و ساختمان های کهنه، دستنخورده باقی مانده و در بسیاری از موارد فرصت مرمت و بازسازی را هم نیافته اند. چرا؟
هرکس باید روزانه یک آواز بشنود ، یک شعر خوب بخواند و در صورت امکان چند کلمه حرف منطقی بزند
(گوته)
امروز چشمم به این سخن نغز گوته افتاد. این بعد از آن بود که ویدئوی زیر را که ترانه های زیبایی دارد و یک توریست خارجی در یوتیوپ نصب کرده، تماشا کرده بودم ، شعری از محمد زهری را در همین سایت خوانده بودم و تنها مانده بود که چند کلمه حرف منطقی بزنم. فکر منطقی خاصی به سرم نیامد، اما دیدن ویدئوی مورد اشاره، بحث منطقی دوستی را در چند سال پیش بیادم آورد... صحبت آن روز یک دوست کوبایی ، حرف منطقی امروز من خواهد بود....
دیدار از سرزمین زیبای کوبا برای بهره گیری از یک تعطیلات آرام بخش در دامن زیبایی های طبیعت و استفاده از سواحل کارائیب بسیار مفرح است. بندرت جهانگردی یافت می شود که آفتاب گرم، مردم دوست داشتنی و مهمانواز، غذا ، میوه های گرمسیری و.. صد البته هزینه بسیار ارزان سفر به کوبا را دلچسب و عالی نیابد.
در اولین سفرم به کوبا، دوستی کوبایی من را همراهی می کرد. در روز اول دیدار از هاوانا، وضعیت برخی ساختمانهای کهنه و مرمت نشده شهر ، برای ما که در کشورهای غربی با ساختمانهای لوکس، مدرن و یا حتی ساختمانهای قدیمی اما مرمت شده بسر می بریم ، بشدت به چشم می خورد.
در ویدئوی زیر، گرچه طبیعت زیبای کوبا و خیابانهای پاکیزه و تمیز آن دیده می شود، اما آنچنان که خواهید دید، بسیاری از ساختمانهای شهر را غبار کهولت و پیری فرا گرفته است. این در حالیست که طی سالها ، کوبا به پیشرفت های چشمگیری در زمینه آموزش و پرورش و پزشگی، ورزشی ، کشاورزی و تا حدودی صنعتی دست یافته ، اما غالبا بافت قدیمی شهر و ساختمان های کهنه دستنخورده باقی مانده و در بسیاری از موارد فرصت مرمت و بازسازی را هم نیافته اند. چرا؟
در آن روز از دوست کوبائی ام راجع به این مسئله پرسیدم و گفتم که این قضییه برای برخی انسانهای چشم ناپاک و دشمنان کوبا، نقطه ضعفی از کوبا تلقی می شود و غالبا جار می زنند، کوبا را ببینید، خرابی های ساختمانها را ببینید کوبائی ها در بدبختی و بیچارگی بسر می برند.
دوست کوبایی، پس از شنیدن بحث طولانی من که در واقع با این نیت بود که" باید حربه را از دست دشمنان خارج کرد..."، با صبر و تامل پاسخ داد:" درست می گوئی، ساختمانها کهنه اند و ظاهر خوبی ندارند، گرچه در صورت بروز مشکلات فنی، آنها را سریعا برطرف می کنند، اما واقعیت اینست که ما قصد نداریم که از بودجه ناچیزمان صرف زیبا سازی و یا سایر چیزهای لوکس بکنیم. همانطور که می دانی، ما بیش از ۵۰ سال است که در تحریم شدید از سوی آمریکا بسر می بریم، بنابراین با توجه به منابع مان ، در این مدت تلاش کرده ایم که از هزینه های اضافی و لوکس بزنیم و در عوض به کارهای اصلی بپردازیم. در همان سالهای اول انقلاب، رهبران کشور برای ایستادگی در مقابل تحریم های آمریکا و سایر کشورهای غربی، تصمیم گرفتند برنامه های صرفه جویی را در مقابل دشمنی آنها بکار گیرند. آمریکا با تحریم تمامی کالاها برای ما، انتظار داشت که ما بزودی از پا بیافتیم. اما ما برنامه ریزی داشتیم. برای مثال همین موردی که الان تو مطرح کردی، تصمیم گرفته شد که به جای زیبا سازی ساختمانهای قدیمی، هزینه آنها را صرف ساختن یک مدرسه اضافی در نقاط دور و نزدیک کشور نمائیم. بنابراین پشت هر ساختمان قدیمی و کهنه و شاید خرابه ای که می بینی ، یک مدرسه و شاید بیشتر ساخته شده است. در کشور ما از تابلوهای رنگارنگ ، سردر مغازه ها با نورهای خیره کننده، خبری نیست، اما زمانیکه به دستاوردهای خودمان نگاه می کنیم که بدون توجه به فشار غرب، سرپای خودمان ایستاده ایم و از قرض و بدهی هم خبری نیست، خوشحالیم. در نظر بگیر که تحریم ما، امری شوخی بردار نبوده و نیست. یک مثال در زمینه تحریم ها برایت می زنم: آمریکا هر کشتی را که برای ما کالا ، حالا از هر نوع پزشگی، خوراکی و غیره حمل کند و در بنادر ما لنگر بیاندازد را جریمه می کند و این کشتی برای مدت شش ماه نمی تواند در هیچ بندر آمریکایی لنگر بگیرد. خوب ، می بینی که ما می بایستی برنامه ریزی دقیق برای بودجه ناچیزمان تدارک می دیدیم و اولویت ها از جمله بهداشت و آموزش و پرورش و غیره را در وهله اول در نظر می گرفتیم. یک نگاه به کودکان کوبایی و سلامتی و سرزنده بودن آنها بکن، همینطور به سالمندانمان.....بقیه آمریکای لاتین را هم بگرد، خواهی دید که تفاوت بسیار است... "صحبت دوست کوبایی به اینجا که رسید، از ذوق دستش را صمیمانه فشردم، او نیز که برق تحسین را چشمانم دید، دیگر چیزی نگفت....
در یک نگاه دیگر به ساختمانهای شهر، آنها را زیباتر از هر بنای دیگری در جهان یافتم.
المیرا مرادی
منبع : فرهنگ توسعه


همچنین مشاهده کنید