دیوار کج

«حاشیه ها را دور می کنیم »،این نخستین واگویه های محمد علی صنعتکاران پس از حضور مجدد وی در فدراسیون کشتی بود، اما ظاهرا این روزها آقا صنعت راه به بیراهه برده و خود حاشیه ساز شده است.
راست است که می گویند: «درد اگر باشد یکی، درمان یکی است» ولی افسوس که نمی دانیم به حال کدام درد کشتی باید بگرییم؟ نتایج ضعیف باکو، بی رونق بودن لیگ، عدم استقبال مردم از مسابقات و ... و یا برخورد بزرگان و پیشکسوتانی نظیر صنعتکاران با ارباب جراید و اصحاب قلم؟
دیگر نمی دانیم آب چیست و سراب کدام است. وقتی برخورد نامطلوب و ناشایست مدیر تیم های کشتی آزاد را می بینیم در مقابل خبرنگار جوان که فقط پرسیده بود: با رفتن معزی پور به تیم ملی بزرگسالان، تکلیف تیم ملی جوانان چیست؟ و آیا شما حکم خود را دریافت کرده اید؟
وقتی این مربی ۷۰ ساله که معتقد است در مکتب رحمت الله غفوریان (نخستین مربی خود) نخست درس معرفت آموخته است و سپس فوت و فن کشتی را به جای ارایه پاسخی متین و روشن، با پرخاشگری، رسانه ها را به حاشیه سازی متهم می کند، چگونه می تواند خود، حاشیه ها را دور کند.
او که در مقابل سوالی ساده برمی آشوبد و به اصطلاح از کوره در می رود، چگونه این راه را تا المپیک طی خواهد کرد؟ و چگونه می تواند به کمک کشتی بشتابد؟ اما آقا صنعت باید بداند که این بار به دیواری سخت خورده است. مطبوعات و جامعه خبری در کشور ما خط قرمز ورزش ما هستند و به طور قطع چشم و گوش مردم. این رفتار ناپخته از شخصی که خود زمانی عهده دار مسوولیت فدراسیون کشتی بوده است، بسیار عجیب بود، ولی اتفاق افتاد. او که مدت ها در خارج از ایران زندگی کرده است یا خود را فراموش کرده و یا جامعه کشتی را.یکی از مشکلاتی که اکنون دامنگیر جامعه ورزش ما گشته است، عدم بروز اخلاق حرفه ای از سوی بازیکنان و مربیان حرفه ای است (اگر چه این موضوع بیشتر در میان قشر جوان صدق می کند!) با این اوصاف به نظر می رسد که ما نیز باید همچون کشورهای پیشرفته، همزمان با ورود افراد به دنیای حرفه ای، آموزش های لازم در باب آداب، ارتباطات و اخلاق را به آنها بیاموزیم.
در حال حاضر افشین قطبی (سرمربی تیم پرسپولیس) نمونه بارز مورد فوق است. با حضور در تیم پرسپولیس نشان داده است که فارغ از مسایل فنی، به خوبی جامعه خبری را می شناسد و حتی در مقابل انتقادها هم به شیوه مربیان داخلی مقاومت نمی کند.
ما اگر چه بنا به شیوه و سنت و فرهنگ خود، احترام زیادی برای پیشکسوتان قایل هستیم، اما برای حق مردم- که در جامعه خبری به اطلاع رسانی شفاف تعبیر می شود- احترام بیشتری قایلیم. راستی اگر محمد علی صنعتکاران جای برزگر و یا حیدری بود چه کار می کرد؟ این پیشکسوت کشتی خود بهتر از هر کس می داند که خشت اول چون نهد معمار کج تا ثریا می رود دیوار کج.
او که به بهانه کمک به کشتی و سازندگی رنج سفر کشیده و از فرنگ پا به سرزمین مادری نهاده است، باید بداند که با این روش راه به جایی نخواهد برد. کشتی برای بالندگی به تمام عناصر از جمله مطبوعات سالم سخت نیازمند است.

آجربندیان

منبع : روزنامه جوان