سیدحسین بهبهانی

جنسیت: مرد
نام پدر: سیدابراهیم موسوی
تولد و وفات: ( ... - شهادت ۱۳۰۰) قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: ققیه و مرجع تقلید
پدر او ، سیدابراهیم ، گنبد و بارگاهی در بهبهان ، معروف به دهدشت ، دارد و نسب او به امیر سیدعلی ، معروف به سیاهپوش و مدفون درهمدان ، می‌رسد. وی مقدمات فقه و اصول را نزد علماء بهبهان آموخت. سپس به نجف رفت و به حوزۀ درس شیخ انصاری پیوست و علوم عقلی را از حوزۀ درس شیخ حسن برغانی فراگرفت ، و سرانجام به مقام اجتهاد رسید. آن‌گاه در کربلا اقامت گزید و به ‌تدریس و فتوا مشغول شد و جماعتی از علماء بر گردش جمع شدند. در سال ۱۳۰۰ق به مکه معظمه مشرف شد و در راه بازگشت در نزدیکی مدینه در مکانی به‌نام بثر درویش با همراهان چادر زد تا شب را به‌ روز آورد. در دل شب چون از خیمه خارج شد یکی از اعراب از شدت دشمنی که با شیعیان داشت با ضربه‌ای که به‌سر او زد به حیات او خاتمه داد. جنازه‌ او به مدینه منتقل شد و در بقیع دفن شد. از او پنج فرزند ذکور باقی است که همگی از علماء کربلا بودند. بزرگترین آنان سیدابراهیم بود که از شاگردان میرزای شیرازی است و دومی آنان سیدکاظم است که از شاگردان علامه میرزاحسین خلیلی است و از وی تنها رساله‌ای در "قیافه‌شناسی" ، باقی مانده و بقیه آثارش نابود شده است. سیدحسین بهبهانی دارای تصانیفی در فقه و اصول بوده است که در وقایع کربلا در حمله حمزه‌بیگ در عهد عثمانی طعمه حریق شده و از بین رفته است.

منبع : مطالب ارسالی