برخیز، محرم آمد

عید غدیر را که می‌گذرانیم، نمی‌دانم چرا دلم هوای محرم را می‌کند. تقویم را نگاه می‌کنم، هنوز چند روزی به اول محرم مانده است. پس این اضطراب و هیجان دل برای چیست؟
آن زمان که کم‌سن و سال بودم، مادر بزرگی داشتم که هنوز یکی، دو هفته مانده به محرم، چارقد سفیدش را بر می‌داشت و به جای آن روی سر خود چارقد سیاهی می‌گذاشت و بعد در حالی که چند قطره اشک روی گونه‌های چروک برداشته‌اش سر می‌خورد، می‌گفت که بوی محرم آمده و لباس‌های عزایتان را بر تن کنید! بعد ما هم به تکاپو می‌افتادیم! درست مثل خیلی از بچه‌های محلات دیگر که هنوز یکی، دو هفته‌ای مانده به محرم به تلاش می‌افتادند تا طبل و سنخ و زنجیرشان را آماده کنند و این چنین روزهای محرم آن را هرچه با شکوه‌تر برگزار کنند.
راستش هنوز هم نمی‌دانم این کدامین تقویم ا ست که همه شیعیان، چه بزرگ و چه کوچک را یک دفعه از خواب خوش دنیا بیدار می‌کند و در گوش جان ایشان، این نجوا را سر می‌دهد که از خواب دنیوی برخیز، محرم آمد، ماه شهادت و ایثار!
این را من نمی‌گویم، همه می‌گویند که بوی محرم دارد می‌آید و از نشانه‌های آن‌ این است، که یک دفعه دل هوای کربلا را می‌کند. به آن روز و آن سال بر می‌گردد؛ یعنی سال ۶۱ هـ.ق که حسین(ع) و یاران وفادارش در صحرایی به اسم کربلا رو در روی دشمنان قسم خورده دین ایستادند و چه جوانمردی‌ها در آن روز اتفاق نیفتاد؛ آن طور که تاریخ چندین و چند هزار ساله بشریت به حیرت درآمد که این حسین(ع) و هفتاد و دو تن یارانش تمام رادمردان و جوانمردان عالم را در حیرت فرو برده‌اند!نمی‌دانم دراین محرم چه سری پنهان شده که تابستان و زمستان نمی‌شناسد؛ یعنی از آن زمان که به یاد دارم در گرمای سخت تابستان؛ آن هم در روز عاشورا همگان حتی کودکان نیز زنجیرزنان به عزاداری می‌پرداختند و حال در زمستان و حتی زیر بارش برف و باران، همگان به عزاداری و زنجیر زدن می‌پردازند؛ به راستی این چه رازی است که این چنین به همه دوستداران اهل‌بیت(ع) گرما و شور می‌بخشد و جوابش هم یک جمله است؛ عشق و ارادت به خاندان رسول خدا(ص.) واقعا هم چنین است؛ مگر می‌شود زیر بارش باران و برف، کودکی با دستانی از سرما یخ‌زده، به سینه‌اش بکوبد و یا حسین یا حسین گفته و از مظلومیت امامش سخن به میان آورد؟ و یا نه، مگر می‌شود زیر تابش نور شدید آفتاب، پیرمردی با لبانی خشکیده، به یاد آقایش حضرت ابوالفضل العباس(ع)، اشک از دیدگانش جاری ساخته و یا اباالفضل بگوید!؟
تمام اینها نمی‌شود، مگر در یک لحظه و آن هم زمانی است که شور و اشتیاق حسینی و عاشورایی در دل‌ها بیفتد که چندین قرن است این شور و هیجان عاشورایی در ماه محرم به سراغ همگان می‌آید و خوشا به حال کسانی که از این لحظات ناب و آسمانی بهترین بهره‌ها را ببرند!دوستان! محرم دارد می‌آید و این را می‌توان از تکاپوی ارادتمندان خاندان عترت و طهارت(ع) فهمید. پس چه خوب است ما هم به عنوان یکی از عاشقان امام حسین(ع) و یاران وفادارش از لحظات و دقایق ماه محرم بهترین استفاده‌ها را جهت خودسازی معنوی ببریم.

منبع : روزنامه رسالت