من فقط تریاک می کشم !

● من فقط تریاک می کشم:
احتمالا اگر از زبان کسی این جمله را شنیدید که گفت «من فقط تریاک می کشم» بدانید که معنی این جمله اینست که: «من حالا حالاها خیال ترک ندارم»، «فکر می کنم خیلی راحت هر وقت که بخوام، می تونم ترک کنم»، «با داروهای گیاهی آشنا هستم و براحتی می تونم با آن ترک کنم»، «سابقه چندین بار قطع مصرف چند روزه تا چند ماهه را داشتم، بدون اینکه درد یا ناراحتی داشته باشم و یا درد مشکلات آن را فراموش کردم»، «داروهایی رو می شناسم که هنگام ترک تریاک می شه از آنها استفاده کرد»، «در خانواده ای بزرگ شده ام که افراد آن همه تریاک مصرف می کنند»، «فکر می کنم از نظر روحی و روانی وابسته نیستم و یا وابستگی روحی و روانی از نظر من مهم نیست و مطمئنم از عهده آن بخوبی برمیام»، «نمی دونم اعتیاد چیست و تصور می کنم اعتیاد یعنی اینکه باید موقع ترک درد داشته باشم»، «به نظرم تریاک اثر داروئی و خوب دارد» یا «با مصرف کنندگان هروئین و کراک ارتباط زیادی دارم و بطور مدام وضعیت آنها را مشاهده می کنم.» چنانچه می خواهید علت آن را نیز بدانید با ما تا انتهای مطلب همراه باشید.
اما علت گفتن این جمله اینس که: «احتمالا بیمار در مرحله قبل از وابستگی، یعنی سو»مصرف مواد قرار دارد»، «گروه های همنشین بیمار همانند خود بیمار تریاک مصرف کرده و ارتباطات عاطفی و اجتماعی قوی بین آنها برقرار است»، «ارتباط زیاد و یا تماس زیادی با مصرف کنندگان مواد خطرناک تر مانند کراک و هروئین دارد و بطور کلی در محیط بسیار آلوده ای تردد دارد»، «بیمار در وضعیت انکار وابستگی خود قرار دارد»، «بیمار دارای اعتماد به نفس زیاد از حد و یا دارای خود بزرگ بینی است»، «بیمار اطلاعات و تصورات غلطی درباره اعتیاد و مشکلات روانی و جسمانی آن دارد»، «بیمار در محیط بسیار آلوده ای تردد داشته و با افراد دارای اعتیاد شدید ارتباطات زیادی دارد» و یا «بیمار احتمالا دارای یک بیماری مزمن جسمی و یا روانی است و یا تصور می کند بیماری جسمی خاصی دارد.» اصولا اعتیاد به ماده یا رفتار خاصی، بیشتر یک بیماری روانی است و اگرچه شدت یافتن آن تحت برخی شرایط مصرف صورت می گیرد; اما نمی توان گفت لزوما همیشه مواد دارای اثر تخدیرکنندگی ضعیف تر، اعتیاد خفیف تری دارند.
شدت اعتیاد روانی با مواردی همچون: «نوع ماده مصرفی»، «شدت اثر تخدیرکنندگی یا نئشگی»، «طول مدت مصرف»، «روش مصرف»، «تعداد دفعات ترک»، «وجود بیماری جسمی»، «ابتلا به برخی بیماری های روانپزشکی، خصوصا اختلالات اضطرابی، اختلالات شخصیتی و...»، «وجود ناهنجاری های خانوادگی»، «مشکلات و ناهنجاری های اجتماعی: سوابق بزهکاری، زندان، بیکاری، دوستان و همسالان آلوده و...»، «جنسیت مونث»(خانم ها استعداد بیشتری برای اعتیاد شدیدتر دارند.) و «سن شروع به اعتیاد پائین تر» افزایش می یابد.
بنابراین ملاحظه می شود که تنها نوع ماده نیست که شدت اعتیاد را افزایش می دهد، بلکه عوامل دیگری نیز باعت تشدید روند وابستگی روانی به موادمخدر می شوند. لازم به ذکر است این عوامل با شواهد و دلائل مبنی بر شدت بیماری اعتیاد بیمار، تفاوت دارد.
حال آیا می توان گفت آقای ۳۵ ساله ای که مدت ۲۰ سال است تریاک را هم می خورد و هم می کشد، کار خود را چندین بار عوض کرده و تاکنون بارها ترک و مجددا عود نموده و احتمالا بارها با همسرش بر سر همین موضوع مشاجره داشته است وضعیت بهتری نسبت به آقای ۳۵ ساله ای دارد که کلا سه ماه است کراک مصرف نموده و کل مدت مصرف وی نیز همین سه ماه بوده و در طی این سه ماه نیز ترک نداشته است.
مخلص کلام اینکه، قدرت تخدیرکنندگی ماده مصرفی، تنها یکی از فاکتورهای تعیین کننده شدت بیماری است که می تواند تحت تاثیر سایر عوامل تشدید اعتیاد، اثر آن کمرنگ شود.
● قاتلی به نام سرما:
در حالی که در سال های گذشته مرگ و میر ناشی از گرمای هوا تیتر درشت اغلب رسانه های سراسر جهان بود، اخیرا طبق آمار، سرما و به ویژه تاثیرات آن بر افزایش آلودگی هوا بسیار مرگبارتر است بخصوص مرگ و میر در میان افراد مبتلا به بیماری های قلبی و تنفسی بسیار بیشتر است. تاکنون در اتحادیه اروپا در حوزه هواشناسی «سرما» به طور رسمی تعریف نشده است، اما طبق یک طرح ارائه شده در هند «سرمای خطرناک» به دوره ای اطلاق می شود که در آن ۹ روز پی درپی کمترین دما به منفی ۵درجه سلسیوس یا کمتر رسیده باشد و یا در ۶ روز پیاپی پایین ترین دما به منفی ۱۰درجه سلسیوس یا پایین تر برسد.
همه ما روزانه هوای مورد نیاز را برای تنفس با انواع گازهای آلاینده موجود در هوا آلوده می کنیم. این در حالیست که میزان این آلودگی در سرما و قاعدتا در فصل زمستان بسیار بیشتر است. از آنجاکه آب و هوا(باد و باران) تاثیر عمده ای در پاکسازی، رقیق سازی و در نهایت انتقال هوای پاکیزه به بدن دارند، لذا شرایط آب و هوایی نامساعد و در این میان سرمای بیش از حد، میزان آلودگی هوا را به حد محسوسی می رساند. نامساعد بودن شرایط آب و هوایی بدان معناست که هوای آلوده نمی تواند با هوای پاکیزه جو ترکیب شده، رقیق و در نهایت به ریه های ما منتقل شود. این وضعیت زمانی اتفاق می افتد که به علت سردتر و سنگین تر بودن هوای پایین حرکت صعودی و جابجایی هوا وجود ندارد و هوا به حالت سکون درمی آید، چنین وضعیتی «وارونگی» نامیده می شود.
پدیده «وارونگی» در شهرهای بزرگ و پرترافیک اهمیت بسیاری دارد; زیرا در این حالت به علت ساکن بودن هوا، دود و سایر گازهای ناشی از خودرو و ماشین آلات در هوای راکد باقی می ماند و نمی تواند پراکنده شود. در زمستان سال ۲۰۰۶ این پدیده در دو مرحله در اروپا روی داد که به گفته کارشناسان فشار گرد و غبار به ویژه در مرحله دوم به بیش از ۲برابر میزان موجود رسید.
این میزان فشار زیاد نه تنها در منطقه «باسل» آلمان که به بخش هایی از مناطق کشور سوئیس نیز کشیده شد. به منظور انجام سلسله اقدامات مقابله با این پدیده، در یازده استان آلمان و سوئیس از ۴ تا ۸ فوریه ۲۰۰۶ در شبکه بزرگراه های این استان ها میزان سرعت مجاز خودروها ۸۰کیلومتر تعیین شد و در شهر «باسل» نیز حداکثر سرعت مجاز برای همیشه به ۸۰ کیلومتر در ساعت محدود شد.
با رعایت منظم این قانون حجم ترافیک در مقایسه با روزهای گذشته ۱۵درصد کاهش یافت و در نهایت به رفع حالت وارونگی انجامید که در این میان به عقیده کارشناسان باد و باران سهم عمده ای در کاهش تراکم گرد و غبار در هوا داشته اند.
با استناد به این طرح، شورای استان «باسل» در آلمان در سال ۲۰۰۷ طرحی را به تصویب رساند که شامل یک مرحله اطلاع رسانی و دو مرحله عملی می شد. به این ترتیب که در صورت رسیدن میزان تراکم آلاینده ها به ۵۰میکروگرم بر مترمکعب، مراکز استان ها وضعیت موجود را به اطلاع مسوولان مربوطه رسانده و به طور داوطلبانه درخواست انجام اقدامات لازم را بنمایند.
علاوه بر آن، در صورتیکه میزان تراکم از بیش از ۱۰۰میکروگرم بر مترمکعب بالا برود، به طوریکه به شرایط آب و هوایی پایداری برسد، مرحله اول طرح وارد عمل می شود. این مرحله شامل قانون سرعت ۸۰ کیلومتر در بزرگراه ها، ممنوعیت سبقت کامیون ها و سوزاندن مواد مقاومی است که برای دستگاه های گرمایش رفاهی مورد استفاده قرار می گیرد.
در صورتیکه تراکم موجود به بیش از ۱۵۰میکروگرم بر مترمکعب برسد، مرحله دوم طرح عملی می شود که این مرحله شامل محدودیت کاربرد ماشین های بزرگ بدون فیلتر گرد و غبار است. همانگونه که اشاره شد، یکی از تاثیرات مهم سرما که منجر به افزایش آلودگی هوا می گردد، بالا رفتن گرد و غبار و سایر آلاینده هاست. لازم به یادآوری است، «گرد و غبار» از ذرات بیشماری تشکیل شده است که بخشی از این ذرات از سوخت ناقص مواد سوختی، جریانات صنعتی، انحراف لاستیک خودروها، انحراف از سطح خیابان ها و خطوط ریل، انحراف ترمز و همچنین گازهای حاصل از تاسیساتی که سوخت عمده آنها چوب می باشد، ناشی می گردد.
بخش دیگری از این ذرات نیز حاصل مواد گاز گونه ای چون آمونیاک، دی اکسیدگوگرد و دیگر ترکیبات است که بسته به شرایط موجود، این ترکیبات می توانند تا حدود ۴۰تا۶۰درصد حاوی انواع آلاینده ها باشند. به گفته کارشناسان بیشترین میزان مرگ و میر ناشی از سرما در سالمندان، کودکان، افراد مبتلا به بیماری هایی قلبی، سکته های مغزی و بیماری های تنفسی مزمن و یا آسم دیده می شود. در حدود نیمی از مرگ و میرهای ناشی از سرما در اتحادیه اروپا در افراد مبتلا به ناراحتی های قلبی و ۲۵درصد مرگ و میرها در افراد مبتلا به نارسایی های تنفسی بوده است.
به گفته پزشکان تاثیر یک دوره سرما بر تعداد مرگ و میر ناشی از ناراحتی های قلبی ۷تا۱۴ روز بعد از شروع سرما و در نارسایی های تنفسی ۱۵تا۳۰ روز بعد از شروع سرما روی می دهد. علاوه بر آن، سرما از طریق برخی مکانیسم های بدن نیز تهدیدکننده سلامتی است، از آن جمله می توان به افزایش فشارخون، افزایش نیاز به اکسیژن در ماهیچه های قلب و بالا رفتن تعداد گلبول های قرمز اشاره کرد. به گفته صاحبنظران، عواقب ناشی از افزایش آلودگی هوا در فصل سرما و به ویژه از طریق بالا رفتن گرد و غبار و دیگر آلاینده ها حایز اهمیت است، به طوریکه در کشور سوئیس طبق ارزیابی های موجود سالانه ۷/۱میلیون روز در نتیجه بیماری های ناشی از آلودگی هوا در سرما، روند تولیدات اقتصادی به تعطیلی می انجامد.

منبع : روزنامه ابتکار