عبرت می گیریم؟

۱) حذف استقلال از گردونه رقابتهای جام باشگاههای آسیا را چگونه تعبیر كنیم؟ وقتی به هواداران عاشق این تیم می اندیشیم كه چگونه در سخت ترین شرایط، آبی پوشان را تنها نگذاشتند و پس از سالها انتظار با قهرمانی این تیم و راهیابی به آسیا، بال گشودند، اشك ریختند و شادی كردند، به فكر فرو می رویم كه چرا باید بدیهی ترین اصول نادیده گرفته شود؟ و حال چه سود كه متهم كیست و جرم چگونه واقع شده، آنچه مهم است، اینكه استقلال به راحتی آب خوردن فرصت حضور در یك تورنمنت مهم را كه بی صبرانه برایش انتظار می كشید، از دست داد. نمی خواهیم به راحتی از كنار این موضوع رد شویم، اما قبول كنیم كه وقوع برخی اتفاقهای تلخ می تواند شادكامیهای بعدی را به همراه داشته باشد. اگر عبرت بگیریم.
حضرت علی(ع) می فرمایند: «عبرت بسیار است، عبرت گیرنده كم.» امیدواریم از این اتفاق تلخ، درسی شیرین بگیریم، هر چند كه خیلی خوشبین نیستیم!
۲) سرانجام پس از كش و قوسهای فراوان و دوبار تعویق زمان برگزاری انتخابات مجمع فدراسیون كشتی، محمدرضا یزدانی خرم نامزد مورد حمایت سازمان تربیت بدنی بر كرسی ریاست نشست. در این كه اسامی ۱۴ نماینده سازمان برای حضور در مجمع تا روز آخر اعلام نشد، نماینده كشتی گیران برخلاف عرف كه كاپیتان تیمهای ملی آزاد و فرنگی هستند افراد دیگری بودند، دو رئیس هیأت - آن هم از نوع مخالف سازمان- در آخرین روزها بركنار شدند و سرپرستان هیأتها در مجمع حضور یافتند و دو رئیس هیأت دیگر هم به جای حضور در مجمع، رأی خود را با پست فرستادند! و به سایر حرف و حدیثها كاری نداریم، آن چه مهم است این كه حالا فدراسیون كشتی دارای رئیس شده و انتظار از همه (موافق و مخالف) این است كه با تمام تلاش برای اعتلای این رشته پرطرفدار، سنتی و مردمی در جامعه ما گام بردارند و یا حداقل این كه چوبی لای چرخ نگذارند. البته اعتقاد داریم اداره فدراسیونهای كشتی و فوتبال در كشور ما با تمام فدراسیونهای دیگر متفاوت است و بی راه نگفته ایم اگر بگوییم هدایت این دو فدراسیون حتی از چرخاندن یك سازمان عریض و طویل هم دشوارتر است!
۳) تیم فوتبال امید كشورمان در اولین رقابت رسمی خود برای حضور در مسابقات المپیك عصر چهارشنبه به مصاف تیم ناشناخته استرالیا خواهد رفت. از سال ۱۹۷۶ كه تیم ملی كشورمان در مسابقات المپیك مونترال كانادا شركت كرد، تاكنون این امتیاز را دیگر به دست نیاورده است و هر دوره ناكامی پشت ناكامی گریبان این تیم را می گیرد.
تیمی كه از نظر نفری و غنای فردی هر دوره بهتر از دوره قبل بوده و آنچه مانع صعود این تیم شده فقط و فقط ضعف مدیریتی است و بس. فراموش نكرده ایم یك زمان با توجه به این كه غالب بازیكنان امید ما در سن مشمولیت قرار دارند تا آخرین لحظه ها وضعیت اعزام بازیكنان برای انجام مسابقه در ابهام بود، یا برای تجهیز و تداركات تیم كمیته ملی المپیك و سازمان تربیت بدنی اختلاف داشتند و گاه این طفل سر راهی (تیم امید) به خاطر اختلاف دبیر و رئیس فدراسیون فوتبال قربانی شده است و امروز بدون تعارف هر چند امید چندانی به امیدها نداریم (البته به غیرت و غنای فردی بازیكنان ایمان داریم) و معتقدیم هر چند بسیار دیر شده، اما با توجه به روح شرقی و احساسی حاكم بر بازیكنان اگر از نظر روحی- روانی روی تیم كار شود و پای تماشاگران به استادیوم باز شود، یقیناً این امیدها ما را در اولین گام ناامید نخواهند كرد.

ح.ن.شریف

منبع : روزنامه قدس