پنجشنبه, ۱۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 2 May, 2024
مجله ویستا

اژدهای‌ سیاه‌


اژدهای‌ سیاه‌
افغانی‌های‌ سراسر جهان‌ در یكی‌ از چت‌ روم‌های‌ اینترنتی‌ درباره‌ این‌ جنگ‌ جدید حرف‌ می‌زنند:محمدتقی‌ اهل‌ كابل‌ می‌گوید: جنگ‌ جدیدی‌ در كار نیست‌ بلكه‌ تداوم‌ همان‌ دخالت‌های‌ آشكار پاكستان‌ درخاك‌ افغان‌ است‌. افغان‌ها یك‌ روزگاری‌ فاتحان‌ ومبلغان‌ دینی‌ برای‌ شبه‌ قاره‌ هند بودند اكنون‌ در آتش‌ داغی‌ ازتروریسم‌ صادراتی‌ پاكستان‌ می‌سوزند. به‌ نظر من‌ عدم‌ یك‌ استراتژی‌ ثابت‌ در كابل‌، سیاست‌ دو پهلوی‌ دولت‌ آقای‌ مشرف‌، چشمداشت‌ امریكا ازامكان‌ تامین‌ بهترمنافعش‌ توسط‌ اسلامگرایان‌ تندرو، گروههای‌ قومی‌ خاص‌ و سنجش‌ رویدادهای‌ منطقه‌ براساس‌ سنجش‌ تعمیل‌ سیاست‌ جهانی‌ و وجود تسلیحات‌ كافی‌ در مناطق‌ جنوب‌ و غرب‌ كشور افغانستان‌ همه‌ و همه‌ هیزم‌ براین‌ آتش‌ هستند. ظاهر تصریح‌ می‌كند: در این‌ باره‌ من‌ می‌خواهم‌ كه‌ از حكومت‌ افغانستان‌ یك‌ سوال‌ بكنم‌ كه‌ آخر چرا از پاكستان‌ این‌ قدر می‌ترسد كه‌ در مقابلش‌ هیچ‌ چیز نمی‌ گوید. یگانه‌ راه‌ ختم‌ كردن‌ این‌ جنگ‌ها این‌ است‌ كه‌ حكومت‌ افغانستان‌ پای‌ حكومت‌ پاكستان‌ را ببوسد!یك‌ شهروند مزارشریفی‌ به‌ خبرنگار انگلیسی‌ می‌گوید: درگیری‌های‌ اخیر در مرزهای‌ افغانستان‌ پاكستان‌ سرآغاز موج‌
تازه‌ یی‌ از جنگ‌ جدیدی‌ در جنوب‌ و جنوب‌ شرق‌ افغانستان‌ است‌. نرمش‌ دولت‌ با بقایای‌ طالبان‌ در آستانه‌ انتخابات‌ پارلمانی‌أ به‌ قول‌ رییس‌ دولت‌ فرزندان‌ افغانستان‌، بخاطر راضی‌ ساختن‌ سران‌ قوم‌ پشتون‌ در آن‌ مناطق‌ از یكسو و عدم‌ هماهنگی‌ نیروهایی‌ خارجی‌ با نیروهایی‌ افغانی‌ از سوی‌ دیگر زمینه‌ ساز بحران‌ جدید در جنوب‌ شرق‌ كشور شده‌ است‌. عدم‌ وجود سیاست‌ روشن‌ دولت‌ افغانستان‌ با مداخلات‌ آشكار پاكستان‌ در این‌ مقطع‌ زمانی‌ نیز كمك‌ به‌ این‌ موج‌ از تشنجات‌ می‌كند. پاكستان‌ تا كنون‌ رضایت‌ از تركیب‌ دولت‌ افغانستان‌ ندارد و ادامه‌ تشنجات‌ در این‌ كشور را به‌ نفع‌ خود دانسته‌ و در پی‌ ازدیاد آن‌ است‌، گرچه‌ در ظاهر در مبارزه‌ با این‌ نوع‌ تشنجات‌ خود را متحد و همپیمان‌ می‌داند، اما در باطن‌ یك‌ رشته‌ حملات‌ را سازماندهی‌ می‌كند و آب‌ را به‌ آسیاب‌ خویش‌ می‌ریزد. سوء قصد به‌ جان‌ زلمی‌ خلیلزاد یكی‌ از نشانه‌های‌ مداخلات‌ آشكار پاكستان‌ بود، چون‌ آقای‌ خلیلزاد همیشه‌ مانند یك‌ افغانی‌الاصل‌ از مداخلات‌ پاكستان‌ آشكارا انتقاد می‌كرد. پاكستان‌ در صدد آن‌ است‌، تا به‌ جهانیان‌ نشان‌ دهد كه‌ افغانستان‌ هنوز كشوری‌ با ؤبات‌ نیست‌ و هرنوع‌ تصمیم‌گیری‌های‌ بین‌المللی‌ در امور افغانستان‌ باید از طریق‌ پاكستان‌ صورت‌ گیرد. بنابراین‌ پاكستان‌ در پی‌ ایجاد فضای‌ تشنج‌ در جنوب‌ و جنوب‌ شرق‌ افغانستان‌ بوده‌ و جنگ‌ جدیدی‌ را طراحی‌ نموده‌ است‌. حمیدالله‌ معتقد است‌: طالبان‌ را باید شكست‌. آنها آدمهایی‌ نیستند كه‌ با تفكر دنیای‌ امروز آشنا و نگاه‌ انسان‌ گونه‌ داشته‌ باشند. معامله‌ و مذاكره‌ با طالب‌ ها چندان‌ راهی‌ درست‌ نیست‌. در حال‌ حاضر كه‌ امریكا توسط‌ دولت‌ مذاكره‌ را پیشنهاد می‌كند. شاید سیاست‌هایی‌ در كار باشد كه‌ مردم‌ افغانستان‌ از آن‌ آگاه‌ نباشند، یا اینكه‌ نفعشان‌ (از امریكا) در آن‌ باشد. به‌ عنوان‌ یك‌ محصل‌ فكر می‌كنم‌ كه‌ امریكا طالبان‌ و القاعده‌ بویژه‌ بن‌ لادن‌ را به‌ عنوان‌ یك‌ وسیله‌ و ابزار استعمال‌ می‌كند برای‌ اینكه‌ در كشورهایی‌ مثل‌ ایران‌ بهانه‌ برای‌ مداخله‌ داشته‌ باشد پس‌ به‌ نظر من‌ امریكا می‌تواند جلوی‌ ترور را بگیرد و یا رهبرانشان‌ را دستگیر كند شاید هم‌ در ارتباط‌ باشد كه‌ ما نمی‌دانیم‌ اما می‌دانیم‌ كه‌ شاید نمی‌ خواهد حملات‌ طالب‌ را مهار كند در افغانستان‌. تمیم‌ می‌گوید: مداخلات‌ مستقیم‌ پاكستان‌ در امور افغانستان‌ سخن‌ تازه‌یی‌ نیست‌ و اینكه‌ پاكستان‌ همیشه‌ با استفاده‌ از تندروان‌ محلی‌، قبایلی‌ و تروریست‌های‌ بین‌المللی‌ می‌خواهد تا آب‌ را گل‌ آلود كند و ماهی‌ بگیرد در این‌ هم‌ هیچ‌ جای‌ شكی‌ وجود ندارد. در جریانات‌ اخیر كه‌ در مناطق‌ جنوب‌ و شرق‌ افغانستان‌ رخ‌ داد و یا ده‌ ها تن‌ از سر به‌ كفانی‌ كه‌ همه‌ روزه‌ در هر گوشه‌ و كنار افغانستان‌ می‌خواهند تا با حملات‌ انتحاری‌ وضعیت‌ را مغشوش‌، تعداد كمی‌ خارجی‌ و تعداد زیادی‌ ازافراد بیگناه‌ را هدف‌ قرار دهند، همه‌ و همه‌ از آنسوی‌ مرز ها، كه‌ همه‌ می‌دانند همان‌ مدارس‌ پاكستان‌ است‌ كنترل‌ می‌شود. همان‌ افرادی‌ كه‌ تا دیروز خود شان‌ بطور مستقیم‌ از امریكا كمك‌ دریافت‌ می‌كردند و زیر عنوان‌ جهاد به‌ نفع‌ امریكا می‌ جنگیدند، چرا امروز بر علیه‌ امریكا جهاد اعلان‌ می‌كنند? این‌ یك‌ سوال‌ واضح‌ و آشكار است‌، چون‌ امریكا امروز اعتمادش‌ نسبت‌ به‌ افرادی‌ چون‌ اسامه‌، ملا عمر و حكمتیار سلب‌ شده‌ و دیگر به‌ آنها دلار نمی‌فرستد و آنها را نیز در قدرت‌ شریك‌ نمی‌سازد، مردم‌ افغانستان‌ با این‌ چهره‌ ها خوب‌ آشنا هستند و می‌دانند كه‌ آنها به‌ خاطر رسیدن‌ به‌ قدرت‌ و ثروت‌ از هیچ‌ كاری‌ دریغ‌ نمی‌كنند. این‌ راكت‌ پرانی‌ ها، سر بریدن‌ها و بمب‌گذاری‌ها از جمله‌ فعالیت‌های‌ عادی‌ و روزانه‌ آنها است‌. راه‌ حل‌ واقعی‌ این‌ پدیده‌ فقط‌ و فقط‌ از میان‌ برداشتن‌ منشا آن‌ (مدارس‌ برای‌ تربیت‌ بنیادگرایان‌) است‌.تا زمانی‌ كه‌ بنیادگرایی‌ در افغانستان‌ زبانه‌ می‌كشد این‌ پدیده‌ شوم‌ از میان‌ نخواهد رفت‌. اگر مدارس‌ همچنان‌ فعالیت‌ داشته‌ باشند و تصمیم‌ گیرندگان‌ در مورد افغانستان‌ رهبران‌ قبایلی‌ پاكستان‌ باشند، حملات‌ بیشتر از این‌ خواهد شد حتی‌ بیم‌ آن‌ می‌رود كه‌ پدیده‌ سیاه‌ طالب‌ بار دیگر همه‌ افغانستان‌ را فرا بگیرد و این‌ بار انسانی‌ جز بنیادگرا در افغانستان‌ باقی‌ نخواهد نماند و پدیده‌ طالب‌، پاكستان‌ و اسامه‌ تمام‌ افغانستان‌ را قتل‌ عام‌ نماید تا باشد كه‌ پلان‌ امپراتوری‌ سیاه‌ تروریستی‌ در افغانستان‌ تحقق‌ یابد. علی‌ بابا معتقد است‌: یك‌ نگاه‌ گذرا به‌ پیشینه‌ روابط‌ سیاسی‌ بین‌ افغانستان‌ و پاكستان‌ این‌ نكته‌ را ؤابت‌ می‌نماید كه‌ سیاست‌ پاكستان‌ در قبال‌ افغانستان‌ چند بعدی‌ و مغشوش‌ بوده‌ و هست‌. دولت‌ پاكستان‌ از دیر زمان‌ به‌ اشكال‌ مختلف‌ به‌ مداخله‌ در امور كشور ما پرداخته‌ است‌ و پدیده‌ شوم‌ طالبان‌ یكی‌ از عوامل‌ اساسی‌ مداخله‌ مستقیم‌ این‌ كشور در امور افغانستان‌ به‌ حساب‌ می‌آید. ولی‌ زمانی‌ كه‌ حكومت‌ كرزی‌ با پشتیبانی‌ مستقیم‌ امریكا روی‌ كار آمد، سیاست‌ دوگانه‌یی‌ را در مورد پاكستان‌ روی‌ دست‌ گرفت‌: از یكسو دولت‌ پاكستان‌ بخاطر سهم‌ فعال‌ و ارزنده‌ اش‌ مورد تقدیر كرزی‌ قرار می‌گیرد و از سوی‌ دیگر متهم‌ به‌ مداخله‌ در امور داخلی‌ و ارسال‌ تروریست‌ ها به‌ داخل‌ خاك‌ ما می‌ گردد. در اینجا همه‌ می‌خواهند كه‌ سیاست‌ خارجی‌ دولت‌ افغانستان‌ در این‌ زمینه‌ شفاف‌ و بی‌ پرده‌ باشد. به‌ نظر من‌ اگر با این‌ مساله‌ برخورد معقول‌ سیاسی‌ صورت‌ نگیرد، افغانستان‌ یك‌ بار دیگر به‌ كام‌ یك‌ جنگ‌ فرسایشی‌ فرو خواهد رفت‌. زمینه‌ های‌ این‌ جنگ‌ فرسایشی‌ از همین‌ اكنون‌ توسط‌ پاكستان‌ طرح‌ریزی‌ گردیده‌ است‌. قیس‌ می‌گوید: به‌ نظر من‌ این‌ پاكستان‌ كشوری‌ كه‌ از دستش‌ مردم‌ ما در سده‌ های‌ تاریخ‌ آرام‌ نبوده‌ باز هم‌ با پوشیدن‌ نقاب‌ دوستی‌ طالبان‌ مزدور را باری‌ دیگر سر و صورت‌ نظامی‌ داده‌ و می‌ خواهد آنها را در این‌ ملك‌ كه‌ هیچ‌ گاه‌ پاكستان‌ پیروز نشده‌ به‌ قدرت‌ برساند. پاكستان‌ دیگر از این‌ خواب‌ خرگوش‌ برخیزد زیرا وطن‌ ما اكنون‌ نیروی‌ دفاعی‌ خوبی‌ دارد و به‌ كمك‌ كشورهای‌ همكار ان‌شاالله‌ پاكستان‌ با نقشه‌ هایش‌ سر به‌ نیست‌ می‌ شود. صمیم‌ تصریح‌ می‌كند: این‌ شروع‌ ناآرامی‌ها درافغانستان‌ است‌. امریكا در هر منطقه‌ كه‌ لشكركشی‌ نماید منطقه‌ بدون‌ شك‌ به‌ خشونت‌ كشیده‌ می‌شود. متاسفانه‌ اسلامگرایان‌ متعصب‌ و قطب‌ تروریسم‌ درحال‌ گسترش‌ است‌. این‌ امریكا است‌ كه‌ خود آهسته‌ آهسته‌ درجهان‌ منزوی‌ شده‌ و مناطق‌ تحت‌ اشغال‌ را ناآرام‌ و دستخوش‌ آشوب‌ می‌سازد. از دیدگاه‌ علی‌ شهروند اهل‌ مزارشریف‌ این‌ زد و خوردها جنگ‌ جدید نیست‌. بلكه‌ این‌ جنگ‌ اصلا قطع‌ نشده‌ بود. متاسفانه‌ كشور پاكستان‌ سال‌های‌ متمادی‌ است‌ كه‌ در افغانستان‌ آتش‌ جنگ‌ را شعله‌ ور نگه‌ داشته‌ است‌ تا از این‌ آب‌ گل‌ آلود ماهی‌ صید كند. گروه‌ بدنام‌ طالبان‌ دست‌ پروده‌ مستقیم‌ پاكستان‌ است‌ این‌ كشور حالا حالا بنا ندارد دست‌ از حمایت‌ این‌ گروه‌ تروریستی‌ بر دارد. بنابر این‌ اگر مجامع‌ بین‌ المللی‌ فشار مضاعف‌ بر دولت‌ پاكستان‌ وارد نسازند، جنگ‌ و
دهشت‌ افكنی‌ به‌ این‌ زودی‌ها از افغانستان‌ بر طرف‌ نخواهد شد. من‌ متحیر مانده‌ام‌ كه‌ دولت‌ امریكا به‌ چه‌ دلیلی‌ در مقابل‌ این‌ مداخلات‌ پاكستان‌، سكوت‌ معنا داری‌ را انتخاب‌ نموده‌ است‌؟
احمد می‌گوید: وقتی‌ كه‌ تشكیل‌ كابینه‌ دولت‌ شكل‌ ملی‌ را به‌ خود نگیرد و وزارت‌ های‌ مهم‌ و كلیدی‌ منصفانه‌ و نماینگر اشتراك‌ ملی‌ نشود، ختم‌ نا امنی‌ ناممكن‌ است‌. وزرای‌ مسوول‌ در صورت‌ عدم‌ آوردن‌ امنیت‌ در كشور شرافتمندانه‌ مانند اكثر كشور های‌ جهان‌ استعفا بدهند یا توسط‌ رییس‌ دولت‌ بركنار و جایشان‌ اشخاص‌ شایسته‌ تر بدون‌ در نظر داشت‌ قوم‌ و قبیله‌ مقرر گردند. تبدیل‌ چند والی‌ و رییس‌ پلیس‌ دردی‌ را دوا نمی‌كند. در مقابل‌ دسایس‌ خصمانه‌ پاكستان‌ باید جواب‌ مقابل‌ داده‌ شود به‌ جای‌ مذاكرات‌ بی‌نتیجه‌. هندوستان‌ در دفع‌ دسایس‌ خصمانه‌ پاكستان‌ تجربه‌ كافی‌ دارد. فرزین‌ معتقد است‌: عدم‌ موفقیت‌ امریكا و متحدانش‌ در پیش‌ راندن‌ تحولات‌ مورد نظر آنها و بخصوص‌ آشفتگی‌ سیاسی‌ كه‌ در حوزه‌ آسیای‌ مركزی‌ و قفقاز بوجود آمده‌ است‌ باعث‌ آن‌ گردیده‌ كه‌ یك‌ نوع‌ سرخوردگی‌ بین‌المللی‌ برای‌ این‌ كشورها بوجود آید و از قدرت‌ فرامرزی‌ آنها كاسته‌ شود. از این‌ رو شبكه‌ القاعده‌ و طالبان‌ می‌كوشند با فرسایشی‌ كردن‌ جنگ‌ و موقعیت‌ نابسامان‌ امریكا در عراق‌ بتوانند قسمت‌ عمده‌ یی‌ از قدرت‌ خود را كه‌ در چند سال‌ اخیر در این‌ منطقه‌ از دست‌ داده‌ بودند دوباره‌ احیا كنند و با نیروهای‌ ائتلاف‌ به‌ رهبری‌ امریكا وارد چالشی‌ بزرگ‌ شوند كه‌ به‌ احتمال‌ قوی‌ این‌ اقدامات‌ گسترش‌ پیدا خواهد كرد. سیدشجاع‌الدین‌ نیز می‌گوید: زمانی‌ كه‌ طالبان‌ بر افغانستان‌ حكومت‌ می‌كردند پاكستان‌ با فكر و خیال‌ راحت‌ مشغول‌ پیاده‌ كردن‌ نقشه‌ هایش‌ بود. حالا كه‌ بساط‌ حكومت‌ طالبی‌ از افغانستان‌ بر چیده‌ شده‌ ونقشه‌ های‌ پاكستان‌ در قبال‌ افغانستان‌ نقش‌ برآب‌ شد حكومت‌ پاكستان‌ مانند مار زخم‌ خورده‌ هراسان‌ و پریشان‌ گاهی‌ از لانه‌ اش‌ سر در می‌آورد وهر كسی‌ را كه‌ در سر راهش‌ قرار گرفته‌ نیش‌ می‌زند. به‌ نظر من‌ تا دیر نشده‌ باید جلو این‌ تحركات‌ به‌ اسرع‌ وقت‌ گرفته‌ شود در غیر آن‌ این‌ ناامنی‌ می‌تواند به‌ سرتا سر افغانستان‌ سرایت‌ نموده‌ و باعث‌ شود كه‌ بار دیگر افغانستان‌ در دهان‌ باز اژدهای‌ سیاه‌ پاكستان‌ فرو رود.
منبع : روزنامه اعتماد