بزرگترین مسأله خود را دریابید

به‌هنگام تعمق و تأمل در می‌یابید که همه ما مسأله‌ئی عمده ـ و احتمالاً چند مسأله کوچک‌تر ـ داریم که در این زندگی باید به حل آن بپردازیم. بعضی از ما بهتر از دیگران می‌‌توانیم مسأله خود را در کف اختیار بگیریم. ولی هر اندازه نیز که بخواهیم آنها را ـ حتی نزد خودمان ـ انکار کنیم، مسائل ما در جای خود منتظر هستند تا به حل آنها بپردازیم.
به‌تجربه دریافته‌ام پس از تشخیص بزرگترین مسأله خویش، استقرار در روشنائی جان آسان‌تر خواهد بود. هرچه زودتر پرداختن به مسأله خود را آغاز کنید و سرانجام، آن‌را به‌طور کامل از زندگی‌تان بزدائید.
بزرگ‌ترین مسأله خودم خشم بوده است. در کودکی به اندازه‌ئی برای خشمگین بودن از دست برادرم وقت صرف کردم که برایم به‌صورت عادتی آسایش‌بخش درآمد.
وقتی بزرگ‌تر شدم اوضاع و شرایطم تغییر کرد. اما همچنان واکنشم نسبت به اوضاع و شرایط، خشم بود. زیرا خشم را می‌شناختم و برایم جایگاهی آشنا بود. در طول سال‌ها چند نفر این نکته را به من خاطر نشان کرده بودند، ولی به آن پی نبرده بودم. زیرا مادامی که به ساده‌سازی زندگیم نپرداخته بودم، هیچ‌گاه فرصت لازم را پیدا نکرده بودم تا با مسأله‌ام مواجه شوم.
کسانی که به امور مابعد‌الطبیعه گرایش دارند می‌گویند که برای تجربه و حل مسائل بزرگ زندگی‌مان، به این جهان می‌آئیم. پرداختن به این مسائل، امکان پیشرفت ما را به‌وجود می‌آورد. شاید این امر حقیقت داشته باشد. دست‌کم، آموختن کنار آمدن با آن‌چه که بزرگترین مسأله زندگیم به‌نظر می‌رسد، برای خودم بسیار رهاننده بوده است. توانائی فرارفتن از آن برایم فضای شادمانی فراوان آفریده، و قطعاً در تجربه روشنائی جانم مؤثر بوده است.
اگر هنوز از بزرگترین مسأله خود بی‌خبرید، چندی وقت صرف کنید تا آن را دریابید. اگر به‌تنهائی قادر به انجام آن نیستید، از نزدیکانتان بخواهید تا در این امر کمکتان کنند. (اغلب اوقات آنها از انجام این کار بسیار خوشحال می‌شوند!) پاسخ‌هائی که دریافت می‌کنید شاید شما را به‌حیرت درآورد. شاید هم نخواهید آن‌چه را که می‌شنوید باور کنید. شاید نظر آنها اشتباه باشد. تنها کسی که می‌تواند اطمینان داشته باشد، خودتانید.
شاید پیش از کنار آمدن با مسأله‌تان ناگزیر به جستجوهای درونی بسیار و مراجعه به مشاور باشید. ولی اگر مسأله مهم حل نشده‌ئی دارید که حاکم زندگی‌تان شده است ـ مانند نقش قربانی را بازی کردن، در حال نفی و انکار بودن، ضعف، پرخاشگری، حسادت، بدگمانی، یا هر چیز دیگر ـ بیش از این صبر نکنید. پرداختن هرچه سریع‌تر به آنها، شما را سبکبال و خوشدل و رها خواهد ساخت.

منبع : مطالب ارسال شده