چهارشنبه, ۱۲ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 1 May, 2024
مجله ویستا
طبیعت و اخلاق
یادم هست زمانی که نوجوان بودم، ترجمه شعری زیبا از ویکتورهوگو را خواندم که مضمون آن چنین بود: «ای مردمیکه آزادی میخواهید و از استبداد رنج میبرید، میدانید چرا به آزادی نمیرسید؟ نگاهی به قفسی بیندازید که در گوشه خانهتان آویختهاید و پرندهای که در آن قفس، اسیر شماست. او نیز در آرزوی آزادی است و تا زمانی که شما با بیرحمی آزادی او را میستانید، کسی نیز پیدا میشود که با بیرحمی آزادی شما را سلب کند!»
اکنون که دارم این یادداشت را مینویسم، چند روز است که جنگل گلستان در آتش میسوزد. چند روز است که هزاران پرنده با جوجههای نوزادشان در آشیانهها کباب میشوند و این گوشهای از فاجعهای است که از سوی ما بر محیط زیست ایران میرود.
تخریب وحشیانه جنگلها، نابودی دریاچهها و آلوده شدن رودها و چشمهها، نابودی و شکار و اسارت بیرویه و سنگدلانه حیاتوحش، آلودگی خفقانآور هوا و رویش نفرتانگیز سنگ و آهن و سیمان و آسفالت، نشانههای نازیبای حرص و آزی است که از نفس بیاخلاق ما زبانه میکشد و طبیعت سبز را میسوزاند و نابود میکند.
هر روز شهرها بیدرختتر، جنگلها تنکتر و عریانتر، چشمهها و برکهها خشکتر و آلودهتر و پرندهها و ماهیها، رنجورتر و اندکتر میشوند و وجدان عمومی چنان که باید از این فاجعه آگاه و به آن معترض نیست.
پیشتر در همین ستون نوشته بودم که فضای سبز بیمارستانها با شادابی و در نتیجه با رعایت اخلاق در آنها ارتباط مستقیم دارد. آنها که درختها را قطع میکنند تا فضای بیمارستانی بسازند، تبر به ریشه اخلاق پزشکی نیز میزنند و همانطور که نخالههای ساختمانی بر هم انباشته میشوند، بیاخلاقی نیز فضا را انباشته و آلوده میکند. همین نکته درباره اخلاق و در اینجا اخلاق پزشکی، در شهر ما و کشور ما نیز صادق است.
اگر پرندهها نخوانند، اگر آبها آلوده باشند، اگر درختها قطع شوند یا از بیآبی، زرد و رنجور باشند، اگر پشت پنجرهها جز دیوار بتونی و دود سیاه و صدای بوق و فریاد و دشنام رانندگانی که در ترافیک به هم پرخاش میکنند چیزی نباشد، این سوی پنجرهها هم اخلاق حاکم نخواهد بود.
بر اساس اخلاق پزشکی، بیماران و پزشکان حق دارند از حداقل فضای سبز در محیط کار و زندگی خود بهرهمند باشند.
این حقی است که به عنوان پزشک و به عنوان شهروند و به عنوان پدران و مادران نسل آینده باید در راه احقاق آن تلاش کنیم؛ چه با کاشتن یک درخت، چه با آموزش به فرزندمان که زباله را در نهر آب نیفکند و چه با اعتراض به حریصان کوتهبینی که طبیعت و فضای سبز را به اسم عمران و ساخت و ساز نابود میکنند یا آنهایی که به وظیفه خود در محافظت از میراث سبز کشور به شایستگی عمل نمیکنند.
دکتر کیارش آرامش
استادیار مرکز تحقیقات اخلاق و تاریخ پزشکی
منبع : هفته نامه سپید
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید بلیط هواپیما
روز معلم ایران معلمان رهبر انقلاب نیکا شاکرمی دولت سیزدهم مجلس شورای اسلامی مجلس بابک زنجانی حجاب شورای نگهبان شهید مطهری
تهران هواشناسی شهرداری تهران سیل پلیس علیرضا زاکانی آموزش و پرورش قوه قضاییه بارش باران سلامت سازمان هواشناسی دستگیری
قیمت دلار خودرو قیمت خودرو دلار ایران خودرو دولت قیمت طلا بانک مرکزی سایپا بازار خودرو کارگران تورم
فضای مجازی تلویزیون رادیو سریال سینما رضا عطاران سینمای ایران دفاع مقدس فیلم تئاتر موسیقی نون خ
دانش بنیان مکزیک
رژیم صهیونیستی اسرائیل فلسطین آمریکا غزه جنگ غزه نوار غزه روسیه چین حماس عربستان اوکراین
استقلال فوتبال پرسپولیس تراکتور رئال مادرید بایرن مونیخ سپاهان لیگ قهرمانان اروپا باشگاه استقلال لیگ برتر بازی باشگاه پرسپولیس
همراه اول وزیر ارتباطات دبی پهپاد تبلیغات اپل ناسا نخبگان گوگل ماه
کبد چرب میوه دیابت کاهش وزن ویتامین بیماری قلبی مسمومیت خواب قهوه طول عمر