شماره سیزده خیابان مادلن - 13 Rue Madeleine

سال تولید : ۱۹۴۶
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : فاکس قرن‌بیستم
کارگردان : هنری هاتاوی
فیلمنامه‌نویس : جان مانکز و سای‌بارتلت.
فیلمبردار : نوربرت برودین.
آهنگساز(موسیقی متن) : آلفرد نیومن.
هنرپیشگان : جیمز کاگنی، آنابلا، ریچارد کنت، فرانک لاتیمور، والتر ایبل، ملویل کوپر، مارسل روسو، سام جافی و ریچارد گوردون.
نوع فیلم : سیاه و سفید، ۹۵ دقیقه.


روایت نیمه‌مستندی از عملیات چهار جاسوس آمریکائی؛ از شروع مأموریت‌شان در خارج از کشور تا پایان‌یافتنش. این چهار جاسوس عبارتند از: "باب شارکی" (کاگنی)، ماجراجو و جهانگرد؛ "سوزان دو بوشار" (آنابلا)، زنی فرانسوی؛ "جف لاسیتر" (لاتیمور) معلم دبیرستان؛ و "بیل اوکانل" (کنت)، یک آمریکائی با تحصیلات دانشگاهی که خراج از کشور زندگی کرده است. مهم‌ترین بخش مأموریت این چهار نفر، پیدا کردن محل سایت موشکی آلمانی‌ها در فرانسه است تا جنگنده‌های هوائی بتوانند پیش از حمله متفقین به شمال فرانسه، آن رامنهدم کنند. اما در حین عملیات معلوم می‌شود که یکی از این چهار نفر، مأمور آلمانی‌هاست...
٭ از مهمترین فیلم‌های جاسوسی دهه ۱۹۴۰ که نامش را از آدرس یکی از قرارگاه‌های گشتاپو گرفته است و با تقلید از روند واقعی تعلیمات جاسوسان به حال و هوای مستندگونه‌اش می‌افزاید. آلمانی‌ها بیش از حد معمول ساده‌لوح‌اند، طوری که به‌راحتی کاگنی را به‌عنوان نماینده حکومت ویشی می‌پذیرند! زانوک، این رئیس ـ سالیان سال ـ فاکس قرن بیستم آدمی چندوجهی و غریب بود. از جمله عدد ۱۳ را شماره شانس خود تلقی می‌کرد (داریل ف. زانوک، البته با حروف لاتین، از سیزده حرف تشکیل می‌‌شد). به‌همین دلیل، نام اولیه فیلم ـ شماره بیست‌وپنج خیابان مادلن ـ را به شماره سیزده.... تغییر داد!