در کوی عشق

برعهد خود، ز روی محبت وفا نکرد
تا سینه را نشانه تیر بلا، نکرد
تا دست رد به سینه بیگانگان نزد
خود را مقیم درگه آن آشنا، نکرد
تا هر دو دست را به ره حق به کف نداد
در کوی عشق، خیمه دولت به پا نکرد
تا از صفای دل نگذشت از صفای آب
خود را مدام، قبله اهل صفا نکرد
شرح غم شهادت او را به نینوا
نشنید کس که چون نی محزون، نوا نکرد
درکارزار عشق چوعباس نامدار
جان را کسی فدای شه کربلا نکرد
تا داشت جان، ز جانب مقصد نتافت رخ
تا دست داشت، دامن همت رها نکرد
در راه دوست از سکون و مکان گذشت
وز بذل جان خویش در این ره، ابا نکرد
خالی نگشت کشور الا ز خیل کفر
تا دفع خصم دوست به شمشیر لا نکرد
از پشت زین به روی زمین تا نیوفتاد
از روی غم، برادر خود را صدا نکرد

استاد محمدعلی مجاهدی

منبع : روزنامه رسالت