۹ خرداد ـ ۳۰ می ـ روزی که اسقف کلیسا دستور داد " ژاندارک " را آتش بزنند!

یك اسقف فرانسوی متحد انگلستان سی ام ماه مه سال ۱۴۳۱ ژاندارك، دختر ارلئان، كه فرانسویان مایوس و افسرده را به پیروزی رسانید به جرم جادوگری آتش زد. وی سوم ژانویه همین سال از سوی انگلیسی ها برای مجازات شدن به این اسقف (كشیش بزرگ)سپرده شده بود كه به دستور این كشیش، محاكمه كلیسایی شد و به جرم جادوگری و پوشیدن لباس مردانه محكوم به اعدام گردید و در یك بازار باز و بدون سقف در برابرچشم مردم آتش زده شد. ژاندارك هنگام آتش زده شدن ۱۹ ساله بود.
ژاندارک دوران خردسالی را در محیطی گذرانیده بود كه ارتش فرانسه از انگلیسی ها شكست خورده بود و تمامی شمال رود «لوار» از جمله پاریس به تصرف انگلیسی ها در آمده بود. در این جنگ پاره ای از فرانسویان هم به انگلیسی ها كمك می كردند.
هنگامی كه نیروهای دشمن از روستای محل اقامت او كه دختر یك كشاورز بود گذشتند و خرابی فراوان به بار آوردند و سپس دست به محاصره بندر ارلئان در همان نزدیكی زدند، ژاندارک به خشم آمد و به مدافعان نا امید ارلئان پیوست. لباس سربازی بر تن و
سربازان را تشویق به ضد حمله كرد و موفق شدند. وی سپس با درجه سروانی به هدایت سربازان فرانسوی ادامه داد و دشمن را از بسیاری از نقاط وطن بیرون راند.
در اثنای این پیروزی ها، فرانسویان متحد انگلستان او را گرفتند و به انگلیسی ها فروختند و انگلیسی ها وی را به یك اسقف فرانسوی هوادار خود تحویل دادند و گفتند كه او جادو گر است كه صدایش این چنین هیجان و دلاوری در سربازان فرانسه به وجود می آورد كه بدون ترس دست حمله به نیرویی به مراتب بزرگتر از خود می زنند. انگلیسی ها نخواستند، خود ژاندارك را بكشند و برای همیشه دشمنی فرانسویان را بخرند.
تحت فشار افكار عمومی، سران كلیسای كاتولیك فرانسه ۲۵ سال پس از مرگ ژاندارك، از وی اعاده حیثیت كردند كه بعدا عنوان قهرمانی فرانسه را نیز به دست آورد و پاپ در سال ۱۹۲۰ (۴۸۹ سال پس از آتش زده شدن!) او را تقدیس كرد.
از قرن ۱۵ به بعد ضمن اشاره به اعدام دلخراش ژاندارك، اندرز داده می شود كه نباید اشتباه یك و یا چند هموطن باعث شود كه دیگران از میهندوستی رویگردان شوند.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز