غرور

خدایا!
امروز روز خوبی بود. موفقیتی را به دست آوردم که ماه ها در انتظارش بودم.
راستش برای چند لحظه غرور سراپای وجودم را گرفت و از این که خودم، چنین موفقیتی کسب کرده بودم لذت بردم.
و بعد به یاد دعاهایم افتادم. همان دعاهایی که در کنار تلاشم برای موفقیت، به درگاه تو می کردم، همه آن تقاضا ها و درخواست هایم از تو.‎.‎.
همه آن زمان هایی که تو را شاهد تلاش هایم می گرفتم و از تو می خواستم کاری کنی که کائنات به نفع من بچرخد و حالا.‎.‎. چطور می توانم همه موفقیتم را از آن خودم بدانم، آن هم در حضور تو.
نازنین! ما را ببخش؛ به خاطر همه غروری که گاهی سراپای وجودمان را می گیرد.

مونا کربلایی

منبع : روزنامه ایران