امنیت "اسرائیل" اساس هر توافق و مذاکره!

مقامات صهیونیستی از همان آغاز در دیدارهای خود با رئیس تشکیلات خودگردان و میانجیگران عرب و اروپایی بر لزوم حفظ امنیت این رژیم تاکید می کنند، اما سوالی که در اینجا مطرح می شود این است که مقامات تشکیلات خودگردان و میانجیگران عرب و اروپایی در دیدارهای متوالی خود با اشغالگران چه خواسته ای را مطرح می کنند؟
شرایط کنونی نشانگر این است این گروه در دیدارهای خود با مقامات صهیونیستی بیشتر نقش شاگردان مودب و شنونده طرح های صهیونیستی را بازی می کنند و طرف صهیونیستی عملکرد آنها را ارزیابی کرده و دستورات جدیدی برای آنها صادر می کند و حتی در برخی موارد به خاطر کوتاهی این گروه، آنها را مورد سرزنش و نکوهش قرار می دهد. دلیل ما بر این مدعای خود، این است که مقامات رژیم صهیونیستی همیشه سعی کرده اند برنامه و دستور ارائه دهند و در مقابل مقامات تشکیلات خودگردان پایبندی خود را به اجرای این برنامه ها اعلام می کنند. بدین ترتیب در حالی که طرفین مذاکرات خود را در آغاز بر سر مسائل امنیتی، امنیت رژیم صهیونیستی، و برنامه ها و راهکارهای همکاری امنیتی و پایبندی به اجرای آنها آغاز کرده اند، چه زمانی نوبت آن می رسد که بر روی مسائلی مانند قدس، آوارگان، اسرا، تشکیل کشور مستقل فلسطین، مساله سرزمین و برخورداری کشور فلسطینی از حاکمیت بحث کنند؟
به نظر می رسد که طرفین این مذاکرات همیشه برای بحث درباره این حقوق و اصول با کمبود وقت مواجه می شوند؛ چرا که ما تاکنون ندیده ایم که این دیدارها هیچ راه حلی درباره مسائل اساسی فلسطینیان به دنبال داشته باشد و در عین حال مقامات تشکیلات خودگردان و سرویس های امنیتی وابسته به "محمود عباس" رئیس تشکیلات خودگردان به صورت شبانه روزی و بدون هیچ گونه احساس خستگی به اجرای برنامه ها و خواسته های طرف صهیونیستی ادامه می دهند و حتی پس از اینکه دست رئیس تشکیلات خودگردان و "صائب عریقات" مذاکره کننده ارشد این تشکیلات و رهبر "جریان ملی فلسطین آزاد" رو شده است و مردم می دانند که آنها هیئت مذاکره کننده تشکیلات خودگردان را موظف به اجرای برنامه ها و دستورات طرف صهیونیستی می کنند، مقامات تشکیلات خودگردان با اعتماد به نفس کامل در مقابل رسانه های بین المللی اعلام می کنند که سرویس های امنیتی وابسته به ریاست تشکیلات خودگردان در حال اجرای مفاد مرحله اول طرح نقشه راه هستند و شاید شرمندگی آنها مانع از این می شود که به صراحت اعلام کنند که بخش امنیتی این طرح یا همان مرحله مربوط به بازداشت مبارزان گروه های مقاومت و خلع سلاح آنها، تعطیلی موسسات و انجمن های خیریه وابسته به جنبش مقاومت اسلامی "حماس" و معرفی این جنبش به عنوان یک گروه غیر قانونی در حال اجرا است و علاوه بر این، تشکیلات خودگردان اعلام کرده است که مقاومت به معنای اقداماتی خشونت آمیز و ترور است که به منافع ملی فلسطینیان ضربه می زند و از همین رو تمامی افرادی را که از آغاز انتفاضه در این فعالیت ها همکاری داشته و دارند مجرم معرفی می کند.
اینجاست که باید به روح "یاسر عرفات" رئیس سابق تشکیلات خودگردان رحمت فرستاد و به او گفت که در سومین سالگرد شهادتت تنها خواسته ای که از تو داریم این است که در تمامی مجالس بزرگداشتی که به یاد شما در کرانه باختری و نوار غزه و اردوگاه های آوارگان فلسطینی در کشورهای دیگر برگزار می شود و مقامات جنبش فتح در جریان آنها سخنرانی می کنند حتی برای یکبار هم که شده از عباس و عریقات بخواهید که فعالیت های گروه‌های مقاومت علیه اشغالگران را اقدامی قانونی معرفی کنند و یا اینکه کمیته تحقیقی درباره دلایل مرگ شما تشکیل بدهند و یا حداقل این پرونده را به جریان بیاندازند. شاید اگر زنده بودی اعلام می کردی که این مساله کاملا واضح است که در سومین سالگرد ترور عرفات که پس از دیدار هیئتی از تشکیلات خودگردان فلسطین با هیئت صهیونیستی اتفاق افتاد، اشغالگران صهیونیست حتی سمت و سوی بیانات تبلیغاتی جبنش فتح را نیز مشخص می کنند.
مقامات جنبش فتح و تشکیلات خودگردان به این دلیل اجازه تشکیل کمیته تحقیق درباره دلایل مرگ عرفات یا حتی به جریان افتادن پرونده وی را نمی دهند که در صورت انجام چنین کاری امنیت رژیم صهیونیستی به خطر می افتد؛ چرا که چنین کاری باعث افشای طرح این رژیم برای ترور عرفات و راهکارهای اجرا و نیز اسامی مجریان آن می شود!!! علاوه بر این، نزدیکان عرفات نیز که در طول حیات وی همیشه همراه وی بودند و حتی بر سر سفره غذا نیز با او غذا می خوردند، در آن شب، سفره غذای خود را از او جدا کردند ... همان شبی که طرح ترور عرفات از طریق مسمومیت به اجرا رسید و خورشید حیاتش افول کرد. آری! آنها به این دلیل از تحقیق درباره پرونده ترور عرفات و حتی به جریان افتادن این پرونده جلوگیری می کنند که این مساله به امنیت رژیم صهیونیستی ضربه می زند و امنیت این رژیم خط قرمزی برای فعالیت مقامات تشکیلات خودگردان است. مساله خطرناکتر از اقدام مقامات تشکیلات خودگردان در جلوگیری از تحقیق درباره پرونده ترور عرفات این است که عباس و عریقات بدون هیچگونه شرم و احساس خجالتی بارها اعلام می کنند که آنها مرحله اول طرح نقشه راه یا همان "بخش امنیتی" را اجرا می کنند و این مساله ای است که در عمل نیز می توان آنرا مشاهده کرد و در این راستا عباس اعلام می کند که مقاومت به معنای خشونت و ترور است و گروه های عامل این اقدامات را شبه نظامی می خواند. علاوه بر این سرویس های امنیتی وابسته به تشکیلات خودگردان فلسطین اقدام به خلع سلاح گروه های مقاومت و بازداشت و شکنجه اعضای آنها و نیز تعطیلی موسسات وابسته به این جنبش کردند.
در ادامه این اقدامات، "سلام فیاض" رئیس ترویکای امنیتی فلسطینی ـ آمریکایی ـ صهیونیستی تمامی کارمندان تشکیلات خودگردان را که از اعضا یا طرفداران جنبش حماس بودند در راستای به اصطلاح طرح "سلامت امنیتی" این تشکیلات، از کار برکنار کردند و در راستای نظارت بر اجرای این نقشه، ژنرال "کیت دایتون" هماهنگ کننده نظامی آمریکا در فلسطین اشغالی از زندان های تشکیلات خودگردان فلسطین در نابلس بازدید کرد و ضمن نشستی با فرماندهان سرویس های امنیتی، به آنها دستور داد که به منظور کنترل گروه های مقاومت و مبارزان این گروه ها در نابلس مستقر شوند. البته مساله به همین جا منتهی نشد، بلکه در اجرای بند چهارم بخش امنیتی طرح نقشه راه که واقعا برای هر شنونده ای جای بسی شگفتی دارد از کشورهای عربی خواسته شده است که از ارائه هر گونه کمک های دولتی و مردمی به این گروه های به اصطلاح خشونت طلب و تروریستی خودداری کنند. این مساله نشانگر این است که تمامی سفرهای رئیس تشکیلات خودگردان و صائب عریقات به کشورهای عربی به منظور تشویق آنها به اجرای این بند صورت می گیرد و با نهایت تاسف شاهد هستیم که مردم فلسطین و به ویژه ساکنان نوار غزه تحت شدیدترین محاصرات و تحریم ها قرار می گیرند و تمامی گذرگاه های این منطقه با دیگر کشورهای جهان بسته می شود و این خود تاییدی بر اجرای خواسته های رژیم صهیونیستی در قالب بند چهارم بخش امنیتی طرح نقشه راه است.
همه این اقدامات در راستای عمل به برنامه ها و دیکته های رژیم صهیونیستی در حالی صورت می گیرد که جامعه فلسطینی خود با بحران ها و مشکلات زیادی در زمینه های اجتماعی، بهداشتی، انسانی و محیط زیست مواجه است و حجاج و دانشجویان سرگردان در گذرگاه ها به کرات خواستار رسیدگی به مشکلاتشان می شوند، اما مقامات تشکیلات خودگردان هیچ توجهی به این مساله ندارند. شاید همین مساله اجرای دقیق بخش امنیتی نقشه راه در داخل فلسطین و جهان عرب، بتواند اظهارات "زیپی لیونی" وزیر امور خارجه رژیم صهیونیستی درباره ابراز همدردی های اخیر کشورهای عربی با فلسطینیان و به ویژه ساکنان نوار غزه را تشریح کند. وی طی اظهاراتی از این کشورها خواسته بود که «کاسه داغتر از آش برای فلسطینیان نباشید و همان طوری که عباس و عریقات به شما اعلام کرده اند و خود به حفظ امنیت رژیم صهیونیستی و اعمال محدودیت علیه گروه های تروریستی (مقاومت) پایبند هستند، شما نیز این گروه ها را تحت فشار قرار دهید.»
سوال دیگری که با توجه به اوضاع مبهم و بحرانی فلسطین باید مطرح کرد، این است که در مقابل این اقدامات تشکیلات خودگردان، رژیم صهیونیستی چه مسئولیت هایی را بر عهده گرفته است؟ برای یافتن پاسخ این سوال خود، لا به لای سطرها و صفحات طرح نقشه راه را به دقت بررسی کردم و تنها بندی که پس از جستجوی زیاد در این زمینه به آن دست یافتم ـ و به احتمال زیاد به نظر شما، مساله ای مسخره و بی ارزش باشد ـ این بود که « دولت "اسراییل" هیچ اقدامی از قبیل اجبار گروه هایی از فلسطینیان به مهاجرت، حمله به شهروندان فلسطینی، مصادره و تخریب منازل و املاک آنها در راستای اعمال مجازات علیه آنها، تسهیل روند احداث شهرک های صهیونیست نشین و تخریب موسسات و زیر ساخت های فلسطین و دیگر اقداماتی را که در توافقنامه "تنت" به آنها اشاره شده بود و ممکن است منجر به بی اعتمادی نسبت به این رژیم شود متحمل نمی شود.» در این لحظه با تعجب زیاد از خود پرسیدم: این چه توافقنامه ای است که بر اساس آن این رژیم در مقابل چشمان عباس و فیاض و عریقات و دیگر مقامات جهان عرب و دیگر کشورهای جهان که قرار است در کنفرانس به اصطلاح صلح "اناپولیس" شرکت کنند اقدام به کشتار و تخریب منازل و مصادره ۱۱۰۰ دونم از اراضی قدس می کند و علاوه بر این، تخریب باب المغاربه را نیز در دستور کار خود دارد.
از همین جا می توان به این نتیجه رسید که هدف از برگزاری کنفرانس بین المللی صلح این است که پس از گذشت چند سال از امضای توافقنامه اسلو بار دیگر بر مشروعیت اشغالگران تاکید شود و همه کشورهای شرکت کننده در آن، بار دیگر پایبندی خود به حفظ امنیت رژیم صهیونیستی را اعلام کنند، اما معلوم نیست در صورتی که مقامات تشکیلات خودگردان و دیگر کشورهای عربی بر پایبندی خود به اجرای طرح نقشه راه تاکید کنند، این کنفرانس چه دستاوردی در زمینه مساله فلسطین خواهد داشت؟

نویسنده: فوزی برهوم (سخنگوی جنبش مقاومت اسلامی "حماس")
منبع:مرکز اطلاع‌رسانی فلسطین

منبع : خبرگزاری فارس