باقلا

باقلا ، گیاهیست یک ساله با ساقه های ساده و صاف که حدود ۴۰ تا ۶۰ سانتیمتر رشد می کند.
محل اصلی و اولیه این گیاه کاملا روشن نیست .
عده ای معتقدند که باقلا بومی آسیای غربی ویا آفریقای شمالی بوده است.
برگهای این گیاه بیضی شکل و کوچک بوده دارای خال های سیاه میباشند .
دانه های باقلا که مانند : لوبیا و نخود فرنگی ، قسمت خوراکی این گیاه را تشکیل می دهند در غلافی گوشتی قرار دارند و در انواع مختلف به رنگ و اندازه های متفاوت دیده می شوند .
مصرف باقلا ، در غذاها به صورت پخته انجام می شود و چون دانه های آن دارای پروتئین فراوان است بسیار مفید می باشد .
● آب و هوا و خاک :
این گیاه در مناطق گرم بهتر محصول می دهد .
باقلا چون از گیاهان تیره بقولات است در ریشه های خود مقادیر زیادی ازت را ذخیره می سازد .
وجین کردن زمینی که باقلا در آن کاشته شده در طول رشد گیاه اثر مستقیم در برداشت خوب خواهد داشت .
● روش کاشت :
بذر باقلا ، را به دو طریق خطی و دستپاش می کارند که در هردو روش نبایستی عمق بذر در زیر خاک بیش از ۳ تا ۴ سانتیمتر باشد .
در روش خطی فاصله خطوط از یکدیگر ۲۰ تا ۳۰ سانتیمتر و فاصله بوته ها برروی خطوط ۲۰ سانتیمتر مناسب است .
در هردو روش بایستی زمین را شخم عمیق زد و قبل از کاشت آب داد
آنگاه بذر را به ترتیبی که ذکر شد در عمق ۳ تا ۴ سانتیمتری کاشت .
در طول مدت سبز شدن گیاه بایستی زمین را وجین نموده و علف های هرز را از زمین خارج ساخت .
انجام عملیات وجین و خارج ساختن علف های هرز از زمین در روش خطی آسان خواهد بود و همچنین می توان پای بوته ها را خاک داد تا رشد گیاه سریع تر گردد .
توصیه می شود که برای کشت باقلا از روش خطی استفاده شود تا هم مراقبت و نگهداری گیاه آسان باشد و هم برداشت آن براحتی انجام پذیرد .
● بذرگیری :
از بذرهای درشت و سالم پس از رسیدن بر حسب نیاز مقداری را جمع آوری نموده و از غلافها خارج می سازند و در محل خشک و مناسبی در ظروف مناسب نگهداری می کنند .

منبع : سایت سبزی و سبزی کاری