تداوم برنامه های اقتصادی دولت به صلاح نیست

اگر دولت بخواهد به شکل کنونی در حوزه اقتصاد به فعالیت های خود ادامه دهد چند ماه هم برای ادامه کارش زیاد است چه برسد به این که ۴ سال دیگر نیز بخواهد روی کار بیایید. ما در نقد دولت نباید به افراد نگاه کنیم بلکه باید به برنامه های آنان نگاه کنیم. در مورد آقای احمدی نژاد نیز باید برنامه های اجرا شده در ۳ سال گذشته در حوزه های تحت اختیار دولت را مورد بررسی قرار داد تا دید که آیا به صلاح است که همین برنامه ها در دور بعدی ریاست جمهوری به مدت ۴ سال دیگر هم ادامه پیدا کند؟ سیاست های اقتصادی ۳ سال گذشته دولت احمدی نژاد فاقد استراتژی و برنامه و خط مشی مشخص بوده است، انحرافات و فراز و نشیب های بلند و بالای آن به اقتصاد در ایران بسیار لطمه زده است.با وجود آنکه رشد اقتصادی ایران در سال گذشته ۶ تا ۶/۵ درصد بوده است که رقم بدی نیست اما باید توجه داشت که در این سال در حدود ۱۲ میلیارد دلار ارز به اقتصاد ایران تزریق شده است که این تزریق سرسام آور ارز به اقتصاد در طول تاریخ ایران بی سابقه بوده است.
تمام این امور نشان از آن دارد که ریخت و پاش و اتلاف شدن منابع و سرمایه ها افزایش بی سابقه ای یافته است. بهره وری به شکل چشم گیر کاهش یافته است به طور مثال در هر واحد تولید ناخالص داخلی باید مقدار بسیار زیادی دلار تزریق شود و برای هر واحد تولید ملی در حدود دو برابر زمان خاتمی، هاشمی دلار تزریق شده است و این امر یعنی این که بهره وری ارزی به نصف رسیده است. در کنار این امور بر خلاف تمام تبلیغاتی که صورت گرفته است مبنی بر خصوصی سازی و کوچک تر شدن دولت واقعیت آن است که در طی این ۳ سال دولت با سرعتی بسیار بیشتر از سرعت رشد تولید ملی در حال بزرگتر شدن است.هر روز سهم دولت از دخالت در اقتصاد کشور بیشتر شده که این امر با روندها احتیاجات و الزامات کشور و همچنین با برنامه های اعلام شده و مورد علاقه نظام جمهوری اسلامی متناقض است. از طرف دیگر نیز با روند جهانی سازی و ورود ایران به عرصه اقتصاد جهانی نیز سر تا پا متضاد است.
نه تنها ادامه این روند اقتصادی که ناشی از عملکرد ضعیف دولت احمدی نژاد می باشد به صلاح مملکت و اقتصاد ایران نیست بلکه به نظر من باید این شرایط فورا عوض شود و حتی نباید منتظر تغییر ریاست جمهوری شد و در طول همین چند ماه باقی مانده از دولت احمدی نژاد نیز باید ترمز را کشید و روند سیاست گذاری دولت را در حوزه اقتصادی عوض کرد.نرخ رشد سرمایه گذاری فقط در این ۳ سال گذشته و در دوره احمدی نژاد است که بسیار پایین آمده است و سرعت رشد سرمایه گذاری از تولید کمتر بوده است که نشان دهنده آن می باشد که بیشتر درآمدهای ما به جای آن که سرمایه گذاری بلند مدت بشود سریعا به مصرف نهایی می رسد و در واقع نسبت کمتری دارد از درآمدهای کشور صرف سرمایه گذاری می شود. در نتیجه این کاهش سرمایه گذاری موجب کمبودهای موجود در حوزه آب و برق و گاز می شود که شدیدا روی زندگی روزمره مردم تاثیر منفی دارد.
این تازه آغاز بحران ها است و سر گنده این بحران هنوز زیر لحاف است و تازه از سال های ۸۸- ۸۹ به بعد اثرات واقعی و نهایی این کاهش نرخ سرمایه گذاری را مشاهده خواهیم کرد. در مورد حجم و سهم دولت در بودجه کشور به طور مثال امسال بودجه عمومی کشور ۹۰ هزار میلیارد تومان تصویب شده است و با تمام کسری های دولت که از مجلس اضافه بگیرد در حدود ۱۱۰ تا ۱۲۰ هزار میلیارد تومان افزایش می یابد. این بودجه حدود یک سوم تولید نا خالص ملی کشور است و در واقع بودجه ۱/۵ تا ۲ برابر بودجه سال ۸۳ است. که با این بودجه کلان می بینیم که دولت دارد بزرگ تر می شود به جای آن که کوچک تر شود.

نویسنده : سعید لیلاز

منبع : روزنامه مردم سالاری