اراسموس و دانشگاههای ایرانی

چندی است در مطبوعات و رسانه ها و نیز منابع وابسته صحبتها و مدارکی مستدل ارائه می شود که حاکی از عزم و اراده قاطع آمریکا برای تغییر در جمهوری اسلامی ( به صورت ماهیتی) و به اصطلاح براندازی نرم است. تلاش برای برقراری ارتباط گسترده با دانشگاهیان و روشنفکران و اصحاب رسانه و هنر به جایی رسید که وزارت اطلاعات را بر آن داشت تا با عوامل فعال در این زمینه ( داخلی و خارجی) برخورد نموده و نیز نسبت به وجود چنین خطری در جهت آگاهی عموم گام بردارد.
مواردی از قبیل دعوت از تیم های ورزشی کشور مانند کشتی و قایق رانی، درخواست از دانشگاهیان مانند هنرجویان، و معلمین زبان انگلیسی کشور، برگزاری دوره های به اصطلاح آموزشی در حوزه سینما و مستندسازی، و نیز برنامه های مربوط به روزنامه نگاری و ژورنالیسم، تنها گوشه ای از موارد آشکار شده از این نوع برخورد واشنگتن برای آمریکایی ساختن ایران اسلامی بوده است.
آنچه در این مجال از اهمیت بیشتری برخوردار است همانا ورود اروپا در این عرصه به صورت ظاهرا" مستقل اما برای حمایت و پشتیبانی از طرحهای آمریکایی می باشد.
در این میان یکی از برنامه های در حال اجرا از سوی اروپا می تواند تکرار و تائیدی باشد بر عظم و اراده دشمنان اسلام ناب محمدی برای تبدیل آن به اسلام آمریکایی. لزوم توجه به راهکارهای موجود در این باره می تواند حملات جدید غربی را برای از بین بردن آخرین نشانه های تلاش برای پایه گذاری جامعه ای اسلامی در ایران ناکام بگذارد.
برنامه کنونی در حال اجرا از سوی اروپا اراسموس موندوس (Erasmus Mundus) نام داشته و با توجه به فعالیتهای گذشته آن هماکنون اقدام به اعطای فرصتها و بورسهای مختلف در زمینه های علوم انسانی و فنی مهندسی نموده است. در تعریف کلی این برنامه باید گفت که همان دیپلماسی عمومی اروپایی در قبال ایران (و عراق و یمن) بوده و با توجه به سیاستهای پیشنهادی از سوی اتحادیه اروپا برای مقابله با وضعیت کنونی نظام و حکومت در ایران به جزء دسته دوم فعالیتها طبقه بندی می شود:
در گزارش اتحادیه اروپا برای مقابله با دولت ایران دو مسیر پیشنهاد شده است:
۱) مذاکرات با دولت ایران
۲) مذاکرات با مردم به جای دولت که منجر به ایجاد فاصله بین مردم و دولت خواهد شد.
این امر تنها به معنای مذاکره نبوده و به عبارتی شست وشوی مغزی ایرانی های مرتبط را مد نظر دارد. به عنوان مثال در بحث انرژی هسته ای و تحریم ها و احتمال انزجار مردم ایران از اروپا و حمایت بیشتر از موضع دولت، در گزارش اولویتهای سیاستی بریتانیا در قبال ایران اینگونه آمده است که " برای جلوگیری از تاثیرات منفی تحریم های صورت گرفته از سوی سازمان ملل، بریتانیا و همراهان بریتانیایی اش می بایستی از طریق برنامه هایی مانند اراسموس موندوس ( که ایران نیز جزء آن است) وارد عمل شده و همچنین با راهاندازی شبکه تلویزیونی فارسی بی بی سی می توانند به جامعه مدنی ایران اینگونه بقبولاند که تحریم ها نه زندگی مردم بلکه دولت آنان را هدف قرار گرفت است."
برنامه اراسموس موندوس که مرجع کنونی ارتباطش با دانشگاههای ایرانی ( دانشگاه تهران، شهید بهشتی، شیراز، آزاد اسلامی، فردوسی، و شهید چمران اهواز) در هلند فعال می باشد و مسئولین مربوطه برای هماهنگی ها بدانجا مسافرت می کنند، همان برنامه ای است که در سال ۲۰۰۴ جایزه سالش را به عبدالکریم سروش داد و او را "لوتر ایران" و یا " اراسموس اسلام" خواند چرا که یکی از برجسته ترین اندیشمندان در زمینه اجماع بین اسلام و مدرنیته بوده است و در کشورش همواره جنجالی ترین چهره در این موضوع نامیده می شده است.
رشته های ارائه شده در لیست پیشنهادی این برنامه بسیار متنوع می باشند اما موضوعی که باید بدان توجه کرد در مبحث رشته های علوم انسانی نهفته است. عموما" در حوزه فنی و مهندسی با معادله مشخصی سرو کار داریم اما حیطه علوم انسانی است که باید مد نظر قرار داده شود.
بنابر آنچه گفته شد می توان چنین نتیجه گرفت که آنچه آمریکاییها و به تبع آنان اروپائیان بدنبال آن هستند، نه جلوگیری از ایران اتمی، یا اایران قدرتمند (که فکر می کنند نمی توانند) بلکه ایرانی همراه با آنان و بعبارتی دست نشانده است. ژاندارارمی منطقه که از دیرباز مدنظر ایشان بوده است، هنوز هم مطبوع است بشرط آنکه از جمهوری اسلامی پسوند آخری را برداشته یا دگرگون کنند تا مشکلات منافع خود را در منطقه بسادگی حل شده بیابند.
از آنجا که این مشکلات از گذشته نیز گریبانگیر ایرانیان بوده است، امام عزیز ده ها سال قبل حکم آنرا داده است و حجت را بر مسئولین دانشگاهی و مربوطه در وزارتخانه های اطلاعات، علوم و تحقیقات، و نیز فرهنگ و ارشاد تمام کرده است:
"اگر در روابط تجاری و امثال آن ( با غیر مسلمین) خوف استیلای سیاسی و غیرسیاسی که باعث استعمار خودشان و بلادشان می باشد هر چند استعمار معنوی (یعنی استعمار فکری و مسلکی و نوع آنها) باشد واجب است بر همه مسلمین دوری کردن از آن روابط و آن روابط حرام است... "
آنچه د راین حکم مشخص است این است که این روابط حرام است. هماکنون راهکار چیست؟ آنچه باید بدان توجه داشت در خود حکم آمده است و همانا وجود شرط "خوف" است. بر مسئولین مربوطه است تا تمامی تلاش خود را جهت اعزام دانشگاهیان و فرهیختگان با توجه به زمینه های آکادمیک و اعتقادی انجام داده و آگاهی های لازم را فراهم نمایند تا این "خوف" از بین برود. در غیر اینصورت دیری نخواهد پائید که ایران و تمدن اسلامیاش نیز مانند آندلس در لابلای برگ های تاریخ به فراموشی سپرده خواهند شد.

احمد نادری

منبع : رجا نیوز