دراکولای برام استوکر - BRAM STOKER'S DRACULA

سال تولید : ۱۹۹۲
کشور تولیدکننده : امریکا
محصول : فرانسیس فورد کوپولا، فرد فوکس و چارلز مالوهیل
کارگردان : کوپولا
فیلمنامه‌نویس : جیمز و. هارت، بر مبنای رمانی نوشتهٔ برام استوکر
فیلمبردار : میکائیل بالهاوس
آهنگساز(موسیقی متن) : وویچخ کیلار
هنرپیشگان : گاری اولدمن، وینونا رایدر، آنتونی هاپکینز، کیانو ریوز، رچارد ا. گرانت، کاری الوز، بیل کامبل، سدی فراست، تام ویتس، مانیکا بلوچی
نوع فیلم : رنگی، ۱۲۷ دقیقه


ـ رومانی، سال ۱۴۶۲. سلحشوری به نام ̎ولاد̎، معروف به ̎دراکولا ̎ (اولدمن) از نبرد با سپاهیان ترک باز می‌̎ردد و می‌فهمد که همسرش، ̎الیزابتا ̎ (رایدر)، به تصور مرگ او خودکشی کرده است. ̎دراکولا ̎ ایمانش را رها می‌کند و خون‌آشام می‌شود. لندن، ۱۸۹۷. ̎جاناتان هارکر̎ (ریوز) به ترانسیلوانی اعزام می‌شود تا معاملهٔ املاکی در انگلستان را با ̎کنت دراکولا ̎ به پایان برساند. ̎دراکولا ̎ با دیدن عکس نامزد ̎جاناتان̎، ̎مینا ̎ (رایدر) ـ که شبیه همسر خودش است ـ ̎جاناتان̎ را در قصر زندانی می‌کند و با کشتی به لندن می‌رود و در قالب یک گرگ، در منزل ̎لوسی وستنرا ̎ (فراست) ـ دوست ثروتمند ̎مینا ̎ ـ ساکن می‌شود. ̎دراکولا ̎، ̎لوسی̎ را می‌کشد و ̎دکتر وان هلسینگ̎ (هاپکینز) که به ماهیت ̎دراکولا ̎ پی برده، همراه گروهی برای یافتن او می‌رود. ̎دراکولا ̎ و ̎مینا ̎ خون یکدیگر را می‌نوشند، ولی ̎دراکولا ̎ در پای دروازهٔ قصرش، به دست ̎جاناتان̎ و دیگران زخمی می‌شود. سرانجام نیز ̎مینا ̎ در قصر، چاقو را در قلب ̎دراکولا ̎ فرو می‌کند.
ـ فیلی از یکی از مطرح‌ترین کارگردانان سه دههٔ آخر قرن بیستم امریکا؛ که ادعای بازگشت به ریشه‌های یک افسانهٔ بسیار مشهور و ارائهٔ نسخه‌ای اصیل را دارد (و این ادعا از همان نام فیلم و اصرار در ذکر نام خالق اصلی ̎دراکولا ̎، به خوبی پیداست). افسانه‌ای که از دههٔ ۱۹۲۰ با نوسفراتو، ساختهٔ فریدریش ویلیهم مورنا (۱۹۲۱) پا به عرصهٔ سینما گذاشت و شاخص‌ترین هیولای فیلم‌های ترسناک شد. اما با وجود مقدمهٔ بسیار زیبای فیلم (در رومانی قرون وسطا) که در پی سر منشاء و انگیزه‌های یک هیولا می‌رود، و با وجود تمام جنجال‌هائی که بر سر نمایش بی‌پردهٔ صحنه‌های چندش‌آور در فیلم در گرفت (مثل نمای لیسیدن تیغ صورت تراشی خون آلود)، کوپولا تماشاگرش را به هیچ سر منزل مشخصی نمی‌رساند؛ نه دوستداران فیلم‌های ترسناک را به طور کامل راضی می‌کند، نه آنقدر عامه‌پسند است که از لحاظ تجاری موفق باشد و نه آنقدر ̎متفاوت̎ که از جریان روزمرهٔ سینمای امریکا به طور کامل جدا شود.