حداکثر اکسیژن برداشتی توسط عضلات در ورزش VO۲MAX

فیزیولوژیست‌ها نشان داده‌اند که برداشت اکسیژن با انقباض عضلانی در ورزش‌های هوازی ارتباط دارد. البته در ورزش‌های غیر هوازی یعنی ورزش‌هائی که شدت زیاد ولی مدت زمان کوتاهی دارند (از چند ثانیه تا یک دقیقه) رابطهٔ مستقیمی بین انقباض عضلانی با برداشت اکسیژن وجود ندارد.
فیزیولوژیست‌ها دریافته‌آند که یک حد بالائی از اکسیژن Vo۲ max در هنگام ورزش وجود دارد که اگر بعد از این مرحله، شدت ورزش و کارکرد عضله هم افزایش پیدا کند، توان برداشت اکسیژن بالاتر نمی‌رود که این میزان در افراد مختلف تفاوت دارد.
هرکس Vo۲max بالاتری داشته باشد، موفقیت بیشتری را نیز کسب می‌کند. Vo۲max بستگی به توان سیستم‌ قلبی ـ عروقی فرد دارد. Vo۲ max را می‌توان با تقویت سیستم قلبی ـ عروقی و از طریق انجام ورزش‌های هوازی به‌صورت طولانی مدت، تا حدی افزایش داد.
پاسخ سیستم قلبی ـ عروقی به ورزش‌های هوازی در طولانی مدت با این مکانیزم‌ها افزایش می‌یابد:
۱) افزایش حجم عضلهٔ بطن
۲) کاهش ضربان قلب
۳) افزایش حجم ضربه‌ای
بنابراین در حین فعالیت بازده قلب افزایش می‌یابد و سیستم می‌تواند کارآئی بهتری در حین فعالیت عضلات داشته باشد و کارآئی فرد را افزایش دهد.
● نتیجه:
هر سیستم بیولوژیکی، یک مرحلهٔ محدود کننده سرعتی دارد که دیگر Vo۲max آن تغییر نمی‌کند ولی می‌توان با ورزش‌های هوازی در طولانی مدت سبب تقویت قلبی عروقی شده که عضلات دیرتر به این مرحله برسند.

منبع : مجله دنیای ورزشهای آبی