تاک‌شو: کم‌هزینه و پرطرفدار

برنامه‌های گفت‌وگو محور از جمله برنامه‌هایی هستند كه در دنیا مخاطبان بسیاری را به خود جلب كرده و سهم قابل توجهی در زمانبندی برنامه‌های تلویزیونی را به خود اختصاص داده‌اند.
برنامه‌هایی كه به اعتقاد برخی صاحبنظران جلسات بحث و تبادل نظری هستند كه در آنها یك جامعه محك زده می‌شود و استفاده از قالب‌های متنوع و متكثر در برنامه‌های گفت‌وگومحور بر محبوبیت این نوع برنامه‌ها می‌افزاید.
اما آنچه كه ما به عنوان برنامه‌های گفت‌وگومحور می‌شناسیم و ۸ – ۷ سالی است كه در كشور ما رواج پیدا كرده در دنیا به «تاك‌شو» معروف است و قدمتی به اندازه خود رادیو و تلویزیون دارد.
تاك‌شو (آمریكا) یا چت‌شو (انگلستان) به برنامه رادیویی یا تلویزیونی اطلاق می‌شود كه در آن گروهی از مردم همراه با مجری برنامه به بحث و گفت‌وگو در مورد موضوعات مختلف می‌پردازد. در متون تخصصی رسانه‌ای به دو واژه «گفت‌وگوی تلویزیونی» و «تاك‌شو» اشاره شده كه دو نوع برنامه گفت‌وگوی تلویزیونی هستند.
«گفت‌وگوی تلویزیونی» یك گفت‌وگوی نوشته نشده است كه به صورت زنده اجرا می‌شود و «تاك‌شو» یك شوی تلویزیونی است كه اساس آن گفت‌وگو است. به عنوان مثال برنامه‌های گفت‌وگوی سرگرم‌كننده شبانه می‌توانند هم یك «گفت‌وگوی تلویزیونی» و هم یك «تاك‌شو»‌ به حساب آیند.
تاك‌شوی تلویزیونی را باید اختراع رسانه‌های قرن بیستم دانست كه در آن با استفاده از قدیمی‌ترین شیوه ارتباط انسان‌ها یعنی گفت‌وگو، برنامه‌ای با هزینه‌ای پایین ولی شهرت و محبوبیت بالا به اجرا درمی‌آید.تاك‌شوهای تلویزیونی تاكنون به اجرا درآمده‌اند، اما با توجه به تعریف تاك‌شو، فرم‌های اجرایی آن زیاد متنوع نیستند .
به‌طور عمده تاك‌شوهایی با موضوعات سیاسی و موضوعات جدی اجتماعی می‌توانند در قالب‌های مختلفی از جمله با حضور جمعی از كارشناسان، در قالب یك مجله تلویزیونی با یك موضوع خاص (نایت‌لاین)، در قالب یك مجله تلویزیونی با موضوعات مختلف (۶۰ دقیقه) یا یك گفت‌وگوی دو نفره با حضور مجری و میهمان برنامه (دنیای ایده‌های بیل‌موری و برنامه لری كینگ) به اجرا درآید.
به طور مشابه تاك‌شوهایی كه جنبه سرگرم كننده دارند می‌توانند تلفیقی از سرگرمی، اخبار و موضوعات اجتماعی باشند. این برنامه‌ها نیز می‌توانند پیرامون یك موضوع به نمایش درآیند (شوی اپرا وینفری) یا در قالب یك مجله با چندین موضوع باشند (صبح به خیر آمریكا) یا حتی یك گفت‌وگوی دو نفره مجری با میهمان برنامه باشند (گفت‌وگوی ویژه باربارا والترز) تاك‌شوها حتی می‌توانند اختصاصاً به یك موضوع بپردازند.
موضوعات اقتصادی (وال استریت ویك)، ورزشی (باشگاه ورزش)، تعمیرات در منزل (این خانه قدیمی)، ادبیات یا آشپزی. تاك‌شوهای سرگرم‌كننده نیز قالب‌های محدودی برای اجرا دارند. این تاك‌شوها اغلب با حضور یك چهره مشهور و یك مجری اجرا می‌شوند كه زمان مشخصی نیز برای اجرای آنها وجود ندارد.
خط‌كشی میان گفت‌وگوی تلویزیونی و آنچه كه «تاك‌شو» نامیده می‌شود، اغلب ساده نیست و با ظهور فرم‌های جدید گفت‌وگوی تلویزیونی تفاوت میان آنها سخت‌تر نیز شده است.
● اصول تاك‌شو
یكی از مهمترین اركان تاك‌شوها مجری آن است. شاید به همین دلیل هم تمام تاك‌شوها به نام مجری آن معروف می‌شوند. اهمیت مجری را می‌توان به عنوان نمونه در برنامه «تو نایت‌شو» در شبكه NBC دید كه كار خود را در سال ۱۹۵۴ با اجرای استیو ‌آلن آغاز كرد.
این برنامه بعدها با اجرای ارنی كواكس، جك‌ پار، جانی كارسون و جی لنو به اجرا درآمد، اما هر یك از این مجری‌ها برنامه را با شیوه خاص خود به اجرا درآورده و روش‌های خاص خود را در اداره برنامه به نمایش گذاشتند. در آمریكا مجریان تاك‌شو هم در جلوی دوربین و هم در پشت دوربین و در بخش تولید كنترل امور را در دست دارند.
دیگر ویژگی تاك‌شو اجرای زنده آن است. به همین دلیل تاك‌شوها یا به صورت زنده پخش می‌شوند و یا اگر ضبط شده باشند در حضور جمعی از مردم در داخل استودیو اجرا می‌شوند. تاك‌شوها باید زنده باشند، یعنی اگر حتی ۱۰سال بعد پخش شوند، زنده و تازه بودن آن احساس شود.
● پول و تاك‌شو
یكی از مهمترین دلایل ورود تاك‌شوها به تلویزیون هزینه‌های پایین تولید آن بوده به عنوان مثال در سال ۱۹۹۲ هزینه تولید یك برنامه تاك‌شو ۱۰۰هزار دلار بود در حالی‌كه هزینه تولید یك قسمت از یك سریال نمایشی به بیش از یك میلیون دلار می‌رسید.
اما اكنون رابطه پول و تاك‌شو به گونه دیگری تعریف می‌شود. اگر یك برنامه تاك‌شو بتواند با جذب آگهی اسپانسر پول‌ساز باشد، روی آنتن می‌ماند و قرارداد آن تجدید می‌شود و اگر نه، حتی اگر برنامه با ارزشی بوده مخاطبان بسیاری نیز داشته باشد، از روی آنتن كنار می‌رود.

لادن بهبودی

منبع : روزنامه همشهری