شنبه, ۲۲ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 11 May, 2024
مجله ویستا
آیا انرژیهای نو میتوانند جایگزین مناسبی برای انرژیهای فعلی باشند؟!
روند تدریجی گرم شدن زمین، آلودگی محیط زیست ناشی از سوختهای موجود و آلایندههای گاز دیاکسید کربن به عنوان مهمترین گاز گلخانهای که دلیل اصلی گرما و تغییرات آب و هوای زمین به شمار میرود، از یک سو و نابسامانیهای بازار جهانی نفت از سوی دیگر در کنار نگرانی کشورهای مصرفکننده نفت از روند سیاستگذاری تولیدکنندگان نفت که هر آن احتمال افزایش قیمت نفت در آن وجود دارد، کشورهای بزرگ مصرفکننده نفت را برآن داشته است که استفاده از منابع انرژیهای نو و تجدیدپذیر را در دستور کار خود قرار دهند. انرژیهای نو شامل انرژیهای بادی، خورشیدی، دریایی، زمین گرمایی و زیست توده است که تجدیدپذیر هستند و از بین نمیروند. توجه به این نکته ضروری است که در صورت تداوم روند مصرف انرژیهای فسیلی، آلایندههای گاز دیاکسیدکربن تا سال ۲۰۳۰ حدود ۵۲ درصد افزایش خواهد یافت و این موضوع برای کشورهای اروپایی که استراتژیشان حفظ محیط زیست است و نه انرژی، اهمیت صدچندانی مییابد.
- بررسی وضعیت حال و آینده جهان در مصرف انرژی
با وجود کاهش تقاضای جهانی نفت در دراز مدت رشد میزان تقاضا از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۳۰ هم چنان بالا خواهد بود؛ به طوری که در همین مدت، مصرف نفت معادل ۴۶ درصد و مصرف گاز معادل ۷۷ درصد رشد خواهد داشت. در همین حال مصرف زغالسنگ به عنوان دومین منبع انرژی جهان در حال حاضر تا سال ۲۰۳۰ سالانه ۱/۴ درصد رشد خواهد داشت و از ۵ هزار و ۲۰۰ میلیون تن در سال ۲۰۰۳ به حدود ۷ هزار و ۳۰۰ میلیون تن در سال ۲۰۳۰ خواهد رسید. نفت، گاز و زغالسنگ حدود ۸۳ درصد از رشد تقاضای انرژی در جهان تا سال ۲۰۳۰ را به خود اختصاص خواهند داد و از سوی دیگر تا سال ۲۰۳۰ سهم انرژیهای نو در تولید برق جهان در سال به ۱۶ درصد خواهد رسید. در حال حاضر نرخ رشد تولید برق از محل انرژیهای بیوماس، خورشیدی، بادی و برق آبی کوچک در سطح جهانی بیش از ۴ درصد در سال برآورد شده است و پیشبینی میشود که سهم انرژیهای یادشده در تولید جهانی برق در سال ۲۰۳۰ به ۳ درصد برسد که با احتساب برق تولیدی از نیروگاه های برق آبی بزرگ و زمین گرمایی سهم انرژیهای نو در تولید برق جهانی در سال مذکور به ۱۶ درصد خواهد رسید. براساس برنامه مرجع کمیسیون اروپا نیز آهنگ توسعه نیروگاههای هستهای کند خواهد بود و سهم برق هستهای از کل تولید جهانی برق از ۱۸ درصد در سال ۲۰۰۰ به ۱۰ درصد در سال ۲۰۳۰ تقلیل خواهد یافت. گفتنی است سهم انرژیهای تجدیدپذیر در سال یاد شده در تولید برق افزایش خواهد یافت و در میان سایر انرژیهای تجدیدپذیر نیروگاههای بادی و خورشیدی با نرخ رشد سالانه ۱۱ درصد در بین سایر منابع انرژی از رشد بیشتری برخوردارند.
- رویکرد کشورها به انرژی
از آنجا که سهم انرژیهای تجدیدپذیر در روند رو به رشد تامین منابع انرژی جهان در آینده غیرقابلانکار به نظر میرسد، رویکرد سایر کشورها نیز به سرمایهگذاری در این زمینه اجتنابناپذیر است . چین به عنوان دومین مصرفکننده بزرگ انرژی در جهان از پیشگامان سرمایهگذاری در بخش انرژیهای نو بهشمار میرود و حتی به تازگی کنفرانسی بینالمللی با هدف بررسی راهکارهای همکاری بینالمللی در این زمینه برگزار کرده است. دولت چین قصد دارد تا سال ۲۰۳۰ حدود ۱۸۰ میلیارد دلار به توسعه انرژیهای نو اختصاص دهد. بر اساس برنامههای مقامات بخش انرژی چین، میزان مصرف انرژیهای تجدیدپذیر در این کشو تا سال ۲۰۲۰ به ۱۵ درصد خواهد رسید که این میزان در حال حاضر ۷ درصد از کل مصرف انرژی چین است. هرچند مقامات انرژی چین از هدف این کشور برای افزایش وابستگی به انرژیهای تجدیدپذیر خبر دادهاند، ولی همچنان تاکید میکنند که زغال سنگ در ۱۰۰ سال آینده منبع اصلی تولید برق این کشور خواهد بود.معاون نخست وزیر چین در کنفرانس بینالمللی انرژیهای تجدیدپذیر در پکن در همین رابطه اعلام کرد: انرژیهای تجدیدپذیر تا سال ۲۰۲۰ پانزده درصد از منابع انرژی این کشور را تشکیل خواهند داد. چین پیش از این قصد داشت ۱۰ درصد از انرژیهای خود را تا سال ۲۰۲۰ از انرژیهای تجدیدپذیر تامین کند، اما با رویکرد این کشور به کاهش وابستگی به سوختهای فسیلی آلاینده و بهای رو به افزایش نفت، میزان ۱۵ درصدی انرژیهای تجدید شونده در دستور کار مقامات چینی قرار گرفته است. مجلس چین در ماه فوریه قانونی را به تصویب رساند که به موجب این قانون اقداماتی در زمینه عوارض سوخت با هدف کمک به سوختهای غیر فسیلی از قبیل آب، باد و انرژی خورشیدی از ماه ژانویه اعمال خواهد شد. ژنگ پیان - معاون نخست وزیر چین- اعلام کرد که رویکرد بخشی از نیروی این کشور همچنان برپایه انرژی زغالسنگ خواهد بود و افزود: در همین مدت چین اکتشافات داخلی نفت و گاز خود را افزایش و فعالیتهای خود در زمینه انرژی برق آبی را توسعه خواهد داد. درواقع سخنان این مقام عالیرتبه چینی نشاندهنده وابستگی کشورها به منابع سنتی و به بیانی دیگر عدم اعتماد کامل به منابع نو است. در حال حاضر حدود ۷۰ درصد از برق چین (دومین مصرف کننده بزرگ انرژی دنیا) توسط سوخت زغال سنگ تامین میشود. از سوی دیگر مدیر شرکت برق دولتی چین در این رابطه اظهار کرد: ساختار صنعت برق کشور که بر پایه زغال سنگ بنا شده، تا مدت زیادی تغییر نخواهد کرد. با این حال وی تاکید کرد: چین فقط برای ۱۰۰ سال دیگر زغال سنگ کافی در اختیار دارد. وی در ادامه اظهارات خود افزود: شرایط محیطی نیز بسیار مهم است و آلایندههای دیاکسیدکربن، دیاکسید گوگرد و سایر گازهای گلخانهای خطرات جدی را به محیط زیست وارد کردهاند. سایر تحلیلگران انرژی معتقدند که برای ترویج استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر باید فاصله زیاد بین قیمتهای سوختهای متداول فعلی و سوخت سبز (پاک) از بین برود. رییس کمیسیون انرژی مجلس چین در این رابطه اظهار کرد: بهای انرژیهای تجدیدپذیر به خصوص در بازار کشورهای در حال توسعه باید از قیمتی رقابتی برخوردار شود. این در حالیست که با وجود تلاش مقامات چینی، بر اساس آمارهای موجود ظرفیت تولید نیروی بادی در چین تا سال ۲۰۱۰ به ۶ هزار مگاوات خواهد رسید که این میزان فقط سه برابر تولیدات یک نیروگاه زغال سنگی است. رییس کمیسیون انرژی مجلس چین در ادامه اظهارات خود افزود: فشار هزینههای بالای تحقیق و توسعه در ابتدای راه نباید فقط به شرکتها وارد شود و شرکتهایی که در زمینه تحقیق و توسعه انرژیهای نو فعالیت میکنند باید از مالیات افزوده معاف شوند. از سوی دیگر رییسجمهور چین از جامعه جهانی خواست که همکاریهای خود را در زمینه تحقیق و توسعه و انتقال اطلاعات برای استفاده مفید از انرژیهای تجدیدپذیر افزایش دهند. هو جین تائو – رییسجمهور چین - در ادامه اظهارات خود افزود: اولویت دادن به بکارگیری و استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر تنها راه مقابله جهان با مشکلات روزافزون انرژی و محیطزیست و تنها راه بشر برای دستیابی به توسعه پایدار خواهد بود. استفاده بیشتر از منابع آبی، احداث چند نیروگاه بادی که هر یک قدرت تولید یک میلیون کیلووات برق را داشته باشند و توجه بیشتر به انرژی خورشیدی از اقداماتی است که مقامات چین در دستور کار وزارت نیروی این کشور قرار دادهاند. چین قصد دارد با توسعه انرژیهای تجدیدپذیر نسبت به رفع مشکل ۳۰ میلیون نفر از افراد این کشور که به دلیل شرایط دشوار دسترسی به برق را ندارند اقدام کند. رییس کمیسیون اصلاحات و توسعه چین در این رابطه اظهار داشت: پروژههای نوررسانی با استفاده از انرژی خورشیدی تا به حال به ۳ میلیون نفر از افرادی که در مناطق دور افتاده کوهستانی زندگی میکنند کمک کرده است. این مقام بلندپایه بخش انرژی چین با اعلام مطالب فوق در کنفرانس بینالمللی انرژیهای تجدیدپذیر افزود: چین در سالهای اخیر حدود ۶۰۰ میلیون دلار برای نصب باتریهای خورشیدی در ۷۰۰ شهر کوچک این کشور هزینه کرده است.اهمیت رویکرد سیاستگذاران و سرمایهگذاران بخش انرژی به منابع انرژیهای نو به حدیاست که در پیام رییس سازمان ملل متحد به کنفرانس بینالمللی انرژیهای تجدید پذیر به این مساله اشاره شده است. کوفی عنان - رییس سازمان ملل متحد - اظهار کرد: انرژیهای تجدیدشونده به میلیونها نفر از افراد فقیر و آسیب پذیر که امکان دستیابی به منابع انرژی مدرن ، ارزان و مطمئن را ندارند کمک خواهد کرد.از سوی دیگر شرکتهای بزرگ تامین کننده انرژی جهان نیز متوجه نارضایتی مصرف کنندگان از بهای بالای نفت و رویکرد کشورها به انرژیهای نو شدهاند. مدیر شرکت بریتیش پترولیوم (BP) در این رابطه اظهار کرد: با افزایش ذخایر و رویکرد جهان به منابع ارزانتر انرژی برای رهایی از سوختهای پرهزینه، بهای نفت در حدود ۶۰ دلار در هر بشکه تداوم نخواهد داشت. مدیر اجرایی BP در ادامه اظهارات خود افزود: در بلند مدت با رویکرد مصرفکنندگان به انرژیهای جایگزین نفت بهای نفت به پایینتر از ۴۰ دلار خواهد رسید. براون با تاکید بر این که مصرفکنندگان به دنبال جایگزینهای ارزانتری نسبت به نفت هستند اضافه کرد: در صورتی که مردم و مصرفکنندگان از بابت قیمتها تحت فشار قرار گیرند، سریع تر به دنبال جایگزینی برای برطرف کردن این فشار خواهند گشت.در پی افزایش نگرانیهای موجود از اینكه افزایش هزینه انرژی باعث كاهش تقاضا و مصرف در آمریكا - بزرگترین مصرف كننده نفت جهان - و كشورهایی با رشد اقتصادی سریع مثل چین و هند خواهد شد، قیمتها از زمان رسیدن به ركورد بیسابقه در ماه اوت در حدود ۱۰ دلار كاهش یافته است. در همین حال تلاش كشورها برای مقابله با آلودگی محیط زیست و گرمایش زمین از دیگر عوامل موثر در رویكرد این كشورها به انرژیهای تجدید پذیر است. آژانس بینالمللی انرژی (IEA) در گزارش سالانه خود از چشمانداز انرژی جهان اعلام كرد: چین و دیگر كشورهای در حال توسعه، بزرگترین آلودهكنندگان جهان تا ۲۵ سال آینده هستند. به گزارش دفتر آژانس بینالمللی انرژی در پاریس، افزایش آلایندهها تنها در چین بیش از تمام كشورهای عضو سازمان توسعه و همكاریهای اقتصادی (OECD) در كنار روسیه خواهد بود. بر اساس این گزارش، چین حدود سه چهارم از حجم افزایش دیاكسید كربن جهان را به خود اختصاص میدهد و این در حالیست كه بر اساس پیشبینی IEA آلایندههای تولید شده از نیروگاهها در حدود نیمی از حجم این افزایش را شامل میشوند. در حال حاضر چین برای تامین روند رو به افزایش تقاضای انرژی در این كشور كه حاصل رشد اقتصادی است، از صدها نیروگاه با سوخت زغالسنگ استفاده میكند كه این امر بر خلاف تلاشهای جهان برای مقابله با تغییرات آب و هوا و گرمایش زمین است. به گزارش IEA ، چین تا سال ۲۰۳۰ حدود ۱۹ درصد از آلایندههای دیاكسیدكربن جهان را تولید خواهد كرد، در حالی كه این میزان در سال ۲۰۰۳ معادل ۱۶ درصد بوده است. از سوی دیگر هند - كشور دیگر منطقه كه از رشد اقتصادی بالایی برخوردار است- نیز سهم خود از آلایندههای جهان را از ۴ درصد در حال حاضر تا سال ۲۰۳۰ به ۶ درصد خواهد رساند. كشورهای در حال توسعه تا سال ۲۰۳۰ در مجموع ۴۹ درصد از تولیدات آلاینده CO۲ را به خود اختصاص میدهند كه این رقم نسبت به میزان ۳۷ درصدی سال ۲۰۰۳ از افزایش چشمگیری برخوردار است. این در حالیست كه كشورهای OECD نیز ۴۲ درصد تولید آلایندهها را به خود اختصاص میدهند.
رویكرد كشورمان به این مقوله چیست؟
هزینه نصب نیروگاههای بادی در كشور با توجه به این كه این نوع نیروگاهها هم اكنون با ظرفیت ۶۶۰ كیلووات توسط منابع داخلی تولید میشوند، حدود یك هزار دلار به ازای هر كیلووات ظرفیت نصب شده است كه انتظار میرود با توسعه ساخت نیروگاههای بادی و افزایش تعداد توربینها، این هزینه كاهش یابد.بهرهگیری از انرژی باد از یك سو امكان استفاده از ظرفیت جریان هوا و باد موجود در كشور را فراهم میكند و از سوی دیگر به دلیل عدم استفاده از سوخت فسیلی برای تولید انرژی الكتریكی موجب كاهش آلودگیهای زیست محیطی میشود. با توجه به این دو مزیت و از آنجا كه دولت هماكنون سوخت فسیلی را با قیمت ارزان و یارانهای در اختیار نیروگاههای فسیلی قرار میدهد، به نظر میرسد بهرهگیری از انرژیهای نو به ویژه باد به دلیل فراوانی آن در كشور، صرفه اقتصادی زیادی به همراه داشته باشد. از سوی دیگر ایران پتانسیل بالایی برای تولید برق از انرژیهای نو دارد، ولی قیمت برق تولید شده توسط این انرژیها بسیار زیاد است. وزیر نیرو در این باره میگوید: متاسفانه در ایران نتوانستیم حتی به بهرهبرداری یك درصد از منابع تجدیدپذیر دست یابیم و در واقع دلیل آن عدم بهرهبرداری مناسب و نگاه اقتصادی است كه در مقایسه با برق تولید شده از نیروگاههای حرارتی ایجاد میشود. مهندس فتاح با اشاره به آلودگیهای زیست محیطی نیروگاههای حرارتی و هزینههای جانبی این نیروگاهها مثل خط انتقال گاز از اختصاص ۸۰ میلیارد تومان بودجه به بخش انرژیهای نو خبر داده و میافزاید: در این زمینه پیشنهاد ما برای سال آینده ۵۰۰ میلیارد تومان است كه امیدواریم سال ۸۶ این رقم افزایش یابد. وی خاطرنشان میكند: در صورت پذیرش دولت سعی داریم یكی دو پروژه بزرگ برقآبی را از محل سرمایههای خارجی احداث كنیم، ولی انجام این طرحها با استفاده از منابع داخلی به صلاح نیست.سرپرست معاونت امور انرژی وزارت نیرو نیز در این باره كارهای انجام شده در برنامههای دوم و سوم در زمینه انرژیهای نو را عمدتا مربوط به فعالیتهای تحقیقاتی و ظرفیتسازی در جهت شناخت پتانسیلهای موجود در كشور دانسته كه در كنار آن سعی شده تكنولوژیهای روز دنیا و شناخت این كه كدام یك در ایران كاربرد اجرایی دارند، نیز شناسایی شود. مهندس بختیار میافزاید: با فعالیتهای صورت گرفته در برنامههای گذشته، عملا در برنامه چهارم هدفگذاری مشخصی برای توسعه كاربرد انرژیهای تجدیدپذیر در كشور انجام شده كه این هدفگذاری نصب حداقل ۵۰۰ مگاوات نیروگاه از منابع انرژیهای نو است. وی، با اشاره به دیدگاههای حمایتی دولت و مجلس به مقوله انرژیهای نو میگوید: با وجود این حمایتها امكان بازنگری در اهداف معاونت انرژی در زمینه توسعه و تامین انرژی كشور از طریق انرژیهای تجدیدپذیر وجود خواهد داشت، طوری كه امسال به عنوان سال اول برنامه چهارم بودجه فعالیتهای مربوط به انرژیهای نو و بهینهسازی مصرف به شدت گسترش پیدا كرده و به ۸۰ میلیارد تومان رسیده است. خوشبختانه با انجام اقدامات موثر از جمله وضع ماده ۶۲ قانون تنظیم مقررات مالی، دولت از بخش خصوصی و غیردولتی در جهت كاربرد انرژیهای نو و تولید انرژی حمایت خوبی كرده است. مهندس بختیار، با بیان این كه تاكنون درخواستها و پیشنهادهای بسیاری از طرف بخش خصوصی مبنی بر سرمایهگذاری در زمینه انرژیهای نو به ویژه انرژی باد انجام شده، تصریح میكند: انرژی باد از آن دسته انرژیهای نو است كه در كشور اقتصادی شده و علت اصلی آن افزایش قیمت سوختهای فسیلی و بهبود تكنولوژیهای مربوط به این انرژی در سطح دنیاست. وی، سیاست حمایتی دیگری كه در قانون پیشبینی شده و موجب ایجاد انگیزه برای بخش خصوصی خواهد شد را خرید برق تولیدی این بخش به قیمت ۶۵ تومان در ساعت پیك (اوج مصرف) و ۴۵ تومان در ساعت غیرپیك ذكر كرده و با اشاره به نیروگاه خورشیدی ۲۵۰ كیلوواتی شیراز اذعان میكند: مراحل ساخت و احداث این نیروگاه بیش از هفت سال طول كشیده و این در حالی است كه تمام تلاش و هدف معاونت، فقط ساخت یك نیروگاه برای تولید این مقدار برق نبوده است. وی، یادآور میشود: توربین ۶۶۰ كیلوواتی نیروگاه بادی منجیل نیز توسط متخصصان داخلی ساخته شده است كه از همین طریق صاحب تكنولوژی ساخت توربینهای بادی در داخل نیز شدهایم و جزو معدود كشورهایی هستیم كه تكنولوژی طراحی و ساخت این توربینها را در اختیار داریم؛ به همین دلیل سعی میكنیم به گونهای تكنولوژیهای به دست آمده را صنعتی كنیم كه امكان صادرات آنها وجود داشته باشد. سرپرست معاونت امور انرژی وزارت نیرو، با بیان این كه در كنار استفاده از ظرفیتهای انرژیهای نو باید كار تحقیقاتی دنبال شود، تصریح میكند: بدون انجام كار تحقیقاتی در این زمینه به جایی نخواهیم رسید و اگر هم برسیم وابسته خواهیم بود. مدیرعامل سازمان انرژیهای نو ایران نیز در این باره معتقد است كه تا پایان برنامه چهارم توسعه و با توجه به افزایش سهم تولید انرژی از منابع تجدیدپذیر، یك درصد ظرفیت نصب شده نیروگاهی كشور (حدود ۵۰۰ مگاوات) باید از این منابع تامین شود.مهندس آرمودلی با اشاره به این كه هم اكنون حدود ۶۰ میلیون كیلووات ساعت برق توسط انرژی باد و بخش كوچكی هم توسط خورشید در كشور تولید میشود، اظهار امیدواری میكند كه با توسعه نیروگاههای بادی در طرحهای بینالود و منجیل در طول برنامه چهارم، این ظرفیت به بیش از ۳ برابر ظرفیت موجود در بخش نیروگاه های دولتی افزایش یابد.او میگوید: با توجه به سیاست تنوعبخشی در استفاده از منابع تجدیدپذیر در برنامههای سوم و چهارم توسعه، توجه خاصی به بهرهگیری از منابع تجدیدپذیر در تولید برق شده كه این امر با اختصاص بودجه برای كار پتانسیلسنجی و شناخت این منابع آغاز شده است و هم اكنون با احداث طرحهای پایلوت در خصوص باد، خورشید، زیستتوده و ژئوترمال توسط سازمان انرژیهای نو ایران در سطح كشور ادامه دارد.مدیر كل دفتر انرژیهای نو معاونت انرژی وزارت نیرو نیز عقیده دارد كه انرژی خورشیدی ریشه تمام انرژیهای تجدیدپذیر است و با توجه به میزان تابش خورشید بر روی زمین از این انرژی برای تولید برق یا هر مصرف حرارتی دیگر میتوان استفاده كرد، ضمن این كه تولید برق از آن هم به صورت مستقیم است و هم به صورت آلترناتیو (جایگزین) كه تا پایان سال ۲۰۱۰ یك درصد از برق كشور از این انرژیها تامین میشود. كهربائیان، استفاده حرارتی از انرژی خورشید را مربوط به آبگرمكنهای منازل دانسته و میافزاید: این آبگرمكنها در مقایسه با آبگرمكنهای معمولی صرفه اقتصادی ندارند، ولی برای ایجاد ظرفیت در انرژی خورشیدی دولت متقبل شده ۷۰ درصد هزینه را بپردازد كه تنها ۳۰ درصد هزینه به مشتری تعلق میگیرد و مسوولیت تولید انبوه آن با سازمان بهینهسازی مصرف سوخت است. مدیر كل دفتر انرژیهای نو، انرژی بادی را به دلیل اقتصادی بودن و نیاز به سرمایهگذاری اندك بعد از انرژیهای خورشیدی در درجه دوم اهمیت قرار داده و میگوید: با هزینههای دولتی ۱۲۰ مگاوات نیروگاه بادی جدید نصب میشود و انتظار میرود با امضای قراردادهای خرید تضمینی برق با مشاركت بخش خصوصی برای ادامه كار تا ظرفیت دو هزار مگاوات سرمایهگذاری شود. وی همچنین از فعالیتهای انجام شده در زمینه انرژی زمین گرمایی با همكاری یك كارشناس خارجی خبر داده و پیشبینی كرد كه تا پایان برنامه چهارم حداقل حدود ۲۰ تا ۲۵ نیروگاه زمین گرمایی تاسیس شود كه ظرفیتی در حدود ۳۰۰ مگاوات دارد. كهربائیان همچنین به انرژی زیست توده (بیوماس) نیز اشاره كرده و میگوید: این انرژی جزو انرژیهای نو و تجدیدپذیر به حساب میآید.وی از دیگر انرژیهای تجدیدپذیر، انرژی دریایی را ذكر میكند كه از اختلاف ۱۸ تا ۲۰ درجه حرارتی بین آب سطح دریاها و عمق هزار متری حاصل میشود. مدیر كل دفتر انرژیهای نو، در خصوص انرژی هستهای اذعان می كند: این انرژی میتواند نوعی انرژی نو به حساب آید و در واقع عملكرد مشابهی با این انرژیها دارد، اما متاسفانه تا به امروز از این انرژی به صورت مخرب استفاده شده است و ما هم به دلیل نداشتن اعتبارات لازم سعی كردهایم بر روی انرژیهای كه تكنولوژی سادهتر دارند و قابل دسترس هستند سرمایهگذاری كنیم.وی میافزاید: در بخش انرژیهای باد، هزینه تمام شده توربینهای باد در صورت محاسبه قیمت سوخت و انرژی با قیمتهای جهانی بدون یارانه در محاسبات مالی و فنی، قابل رقابت با توربینهای گاز است. وی، راه استفاده از انرژیهای نو را تحقیقات وسیع، بومیسازی، ساخت داخل و ظرفیتسازی دانسته و تاكید میكند: تا دو دهه دیگر با اطمینان میتوان سهم قابل ملاحظهای از انرژی كشور را به انرژیهای نو تبدیل كرد. كهربائیان خاطرنشان میكند: قیمت تمام شده انرژی باد و ژئوترمال ۴۰ تا ۵۰ تومان و انرژی خورشیدی ۲۰۰ تومان است كه در مقایسه با قیمت تمام شده سوختهای فسیلی (۳۰ تومان) گرانتر است. مدیركل دفتر انرژیهای نو میافزاید: هماكنون ۲۰ مگاوات نیروگاه بادی در منجیل نصب شده و در حال بهرهبرداری است كه تا پایان سال آینده ۱۰۰ مگاوات دیگر آن نیز نصب خواهد شد. ۲۵ مگاوات نیروگاه بادی نیز در جنوب خراسان در حال نصب است كه هفت تاهشت مگاوات آن نصب شده است. وی، پتانسیل انرژی خورشیدی را برای تولید برق، بیش از نیاز مصرفی مشتركان عنوان كرده و انرژی زمین گرمایی را نیز بدون ارزیابی كلی در كشور و فقط در منطقه مشكینشهر دارای حداقل پتانسیل ۵۰۰ مگاوات میداند.
منبع : مجله گسترش صنعت
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
انتخابات مجلس ایران انتخابات مجلس شورای اسلامی انتخابات مجلس دوازدهم مجلس دوازدهم مجلس ستاد انتخابات کشور وزارت کشور رئیس جمهور دولت رهبر انقلاب
تهران هواشناسی سیل شهرداری تهران سازمان هواشناسی زلزله فضای مجازی پلیس بارش باران قتل آموزش و پرورش ازدواج
قیمت طلا قیمت دلار خودرو گاز قیمت خودرو بانک مرکزی نمایشگاه نفت مالیات ایران خودرو بازار خودرو مسکن دلار
نمایشگاه کتاب کتاب تلویزیون نمایشگاه کتاب تهران سینمای ایران رضا عطاران دفاع مقدس سریال نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران مهران مدیری نمایشگاه بین المللی کتاب تهران نمایشگاه
اسرائیل رژیم صهیونیستی فلسطین غزه آمریکا جنگ غزه حماس سازمان ملل رفح اوکراین نوار غزه طوفان الاقصی
پرسپولیس فوتبال استقلال لیگ برتر رئال مادرید سپاهان لیگ برتر ایران باشگاه پرسپولیس باشگاه استقلال لیگ قهرمانان اروپا بایرن مونیخ بازی
هوش مصنوعی ایلان ماسک مایکروسافت فناوری ناسا اپل فیبرنوری گوگل نخبگان
فشار خون چاقی سیستم ایمنی بارداری آسم توت فرنگی کبد چرب