پلازاسوئیت - Plaza suite

سال تولید : ۱۹۷۰
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : پارامونت
کارگردان : آرتور هیلر
فیلمنامه‌نویس : نیل سایمن، بر مبنای نمایش‌نامه‌ای نوشته خودش
فیلمبردار : جک مارتا
آهنگساز(موسیقی متن) : موریس ژار
هنرپیشگان : والتر ماتا، مارین استپلتن، باربارا هریس، لی گرانت و جنی سالی‌ون.
نوع فیلم : رنگی، ۱۱۵ دقیقه


یک - سوئیت 719، هتل پلازای نیویورک. «کارن» (استپلتن) و «سام نش»، (ماتا) به مناسبت بیست و چهارمین سالگرد ازدواج‌شان وارد هتل پلازا و همان سوئیتی می‌شود که ماه عسل خود را گذرانده‌اند. «کارن» مملو از احساسات نوستالژیک و رُمانتیک است؛ اما «سام» به کاسبی‌اش فکر می‌کند و اعتقاد دارد که سالگرد ازدواج آنها فردای آن روز است و شماره سوئیت 819 بوده و نه 719. به‌زودی معلوم می‌شود که اصلاً با منشی خود نیز رابطه دارد. دو - تهیه کننده هالیوودی، «جنسی کیپلینگر» (ماتا)، به «موری‌یل» (هریس)، محبوبه قدیمی‌اش تلفن می‌زند و با قصه‌هایش درباره هالیوود و ستارگان او را نزد خود می‌کشاند و بار دیگر فریب می‌دهد. سه - «روی» (ماتا) و همسرش (گرانت) درمی‌یابند که دختر تازه‌عروس آنها، «میمسی» (سالی‌ون) خود را در حمام اتاق آنها حبس کرده است. به هر مکافاتی شده، سراغ او می‌رود و عاقبت مجلس عروسی برپا می‌شود.
* چند گفت‌و‌گوی بامزه و بازی محکم باعث شده‌اند تا فیلم قابل تحمل شود. اما کارگردانی هیلو بسیار ملالت‌بار می‌نماید. ایده تآتری که بر کل اثر حاکم است، جنبه سینمائی ان را کمرنگ می‌کند. نخستین اپیزود با اخلاقی زیاد نسبت به بعدی‌ها، بهترین است. در اپیزود دوم استعداد هریس هرز رفته است و اپیزود سوم با بازی و. ک. فیلدوز گونه ما تا لحظه‌هائی دیدنی است.