زرداری و تجاوز آمریکا به حاکمیت پاکستان

افزایش تجاوزات نظامی آمریکا به داخل مرز‌های پاکستان تنش شدیدی را در ناحیه ایجاد کرده و نارضایتی زیادی را بین مردم این کشور برانگیخته است. برآشفتگی عمومی به‌ویژه پس از حمله سوم سپتامبر که جان بیش از ۲۰ نفر غیرنظامی را گرفت، به سطح جدیدی رسیده است. در سوم اکتبر نیز، در جدیدترین رشته حملات، دو موشک آمریکایی روستاهای شمال وزیرستان را هدف قرار دادند و ۲۰ نفر دیگر از مردم را به قتل رساندند. ‌
این تجاوز‌های آشکار به حاکمیت پاکستان، رئیس‌جمهور جدید پاکستان آصف علی زرداری را مجبور کرد اعتراض‌های شدیدی نسبت به این امر به عمل آورد و برای آرام کردن خشم و نارضایتی مردم، اعلام داشت این تجاوز‌ها را تحمل نکرده و از استقلال کشور دفاع خواهد کرد. ‌
نیرو‌های مقاومت افغانستان که با اشغال کشورشان مبارزه می‌کنند، پایگاه‌هایی در بخش‌های خودمختار پاکستان، در طول مرز با افغانستان ایجاد کرده‌اند. جنگجویان افغان پیوند‌های عمیق فرهنگی و مذهبی با افراد مرزنشین دارند و به‌طور سنتی از حمایت بخش‌هایی از ارتش و سازمان‌های اطلاعاتی پاکستان برخوردارند. ‌
دولت‌های پاکستان - چه نظامی و چه غیرنظامی - همواره وابستگان قابل اتکای آمریکا بوده‌اند ولی دولت فعلی برای انجام عملیات قاطعانه‌تری علیه نیرو‌های شبه‌نظامی زیر فشار شدید آمریکا قرار دارد. از این نیرو‌ها اغلب به عنوان طالبان نام برده می‌شود ولی درواقع آنها ترکیبی از طالبان‌اند با گروه‌های دیگر شبه‌نظامی اسلامی که تعدادشان به دلیل خشم و بیزاری نسبت به تجاوز‌های ایالات متحده، افزوده شده است. اگرچه نیرو‌های نظامی پاکستان در دوره‌هایی با شبه‌نظامیان نزدیک مرز برخورد‌هایی داشته‌اند، دولت پاکستان مایل نیست با وجود اصرار آمریکا به جنگی تمام‌عیار در مرز‌های کشور بپردازد.
شرایط اجتماعی پاکستان در این نواحی هم‌اکنون هم بسیار فجیع است و بسیار متزلزل و می‌توان گفت قدرت دولت مرکزی در آنجا وجود ندارد. جای خالی حاکمیت، به گروه‌های شبه‌نظامی امکان داده است منطقه‌ای را ایجاد کنند که بتوانند به آزادی نیرو‌های خود سازمان بدهند و بعضی از نقش‌های سنتی حاکمیت را خود ایفا کنند. همکاری آنها با سیا و سرویس‌های اطلاعاتی داخلی نیز به آنها اجازه داده است که زیربنای نظامی پیشرفته‌ای را ایجاد کنند.
دولت پاکستان ترجیح می‌دهد با این مرزنشینان تا مرحله‌ای بجنگد که پس از وقفه‌ای در جنگ بتواند با آنها برای ایجاد صلح وارد معامله شود. دولت جدید زرداری قول داده است به پیشرفت آن مناطقی که به گروه‌های شبه‌نظامی ضربه بزنند، کمک کند. ولی واشنگتن از موقعیت شبه‌نظامیان در مرز‌های افغانستان بسیار ناراضی است زیرا بر این باور است که آنها به داخل افغانستان نفوذ کرده علیه نیرو‌های اشغالی عمل می‌کنند و خواهان سرکوب این نیرو‌ها از طرف پاکستان و به هر قیمتی است. به نظر می‌رسد که این روز‌ها دیگر دولت پاکستان در برابر فشار آمریکا مقاومتی نشان نمی‌دهد و دست به عملیات نظامی گسترده‌ای در مناطق کوهستانی زده است. ‌ در سوم اکتبر وزیر کشور پاکستان رحمان مالک در یک مصاحبه اظهار داشت: ما عملیات نظامی خود را متوقف نخواهیم کرد مگر این که به یک نتیجه منطقی دست یابیم. این جنگ ادامه خواهد یافت تا وقتی که پاکستان از تروریسم پاکسازی شود.
آصف علی زرداری به شکلی آشکار به عنوان یک دوست آمریکا عمل می‌کند و به وضوح امیدوار است تهاجم نظامی‌اش به بیجور، آمریکاییان را قانع کند که نیازی به حمله‌های مرزی ندارند و این حمله‌ها را متوقف کنند. این سیاست او که به راه رفتن روی طنابی باریک می‌ماند، به‌طور فزاینده‌ای برایش مشکل‌ساز خواهد شد. زرداری برای حفظ استحکام و ثبات دولتش باید صلح و آرامش را به نواحی آسیب‌دیده کشور بازگرداند. این نیاز را با دست زدن به جنگ داخلی وحشیانه و خونین به راحتی نمی‌توان برآورده کرد؛ همان‌طور که انفجار هتل ماریوت در ۲۰ سپتامبر در اسلام‌آباد نشان داد و عملیات مشابهی که باز هم به‌طور قطع روی خواهد داد. ‌
درگیری با این مشکلات و ادامه موضع سختی که آمریکا بر آن پای می‌فشارد دولت زرداری را در موضع شکننده‌ای قرار داده است. این دولت مجبور است توازنی بین خواسته‌های واشنگتن و احساسات قوی توده‌های مردم ایجاد کند.
رویداد‌های انفجار‌های سیاسی و ادامه بحران اجتماعی به این مفهوم است که احتمال دارد اغتشاش‌های بزرگی هنوز در راه باشد. افراد مترقی جهان از مبارزات مردم پاکستان برای شرایط زندگی بهتر و برای پایان بخشیدن به تهاجم نظامی آمریکا، پشتیبانی می‌کنند. ‌

یووجین پور / ترجمه: پوراندخت مجلسی
منبع: ورکرز ورلد

منبع : روزنامه اعتماد ملی