هندبال

زمان پیدایش این ورزش دقیقا مشخص نیست اما شکل‌گیری و پیدایش آن را می‌توان به قبل از میلاد مسیح نسبت داد. نقاشی‌های مربوط به این ورزش، روی دیوارهای قدیمی شهر آتن در سال ۱۹۶۲ کشف شد. این نقاشی‌ها مربوط به ۶۰۰ سال قبل از میلاد مسیح بود. به هر حال آنچه ما در حال حاضر به عنوان ورزش هندبال می‌شناسیم، به وسیله آلمانی‌ها پایه‌گذاری شد. در ابتدا این ورزش مانند ورزش فوتبال با ۱۱ بازیکن انجام می‌شد اما به مرور شکل این ورزش تغییر کرد و تعداد بازیکنان آن کاهش یافت.
● قوانین بازی
بازی هندبال یک بازی تیمی است و هر تیم متشکل از ۱۲ بازیکن است که هفت نفر، بازیکنان اصلی زمین را تشکیل می‌دهند. زمین هندبال دارای ۴۰ متر طول و ۲۰ متر عرض است و در هر نیمه زمین یک دروازه وجود دارد. وقت بازی برای بازیکنان بزرگسال دو نیمه ۳۰ دقیقه‌ای است که بین هر دو نیمه ۱۰ دقیقه استراحت وجود دارد.
توپ را می‌توان با استفاده از پاس‌های مختلف که به وسیله دست‌ها، سر و سینه انجام می‌شود، به سمت دروازه هدایت کرد. هنگام پاس‌کاری، بازیکن حق دارد سه گام قبل از دریبل توپ و سه گام هم بعد از آن بردارد و در این زمان یا باید شوت بزند و یا توپ را پاس بدهد.
بازیکن ذخیره، هر زمان می‌تواند وارد بازی شود، به شرط آنکه یکی از بازیکنان اصلی از زمین خارج شده باشد. هر بازیکن بدون فعالیت می‌تواند توپ را فقط سه ثانیه در اختیار داشته باشد و مکث بیشتر باعث بروز خطا می‌شود. اگر بازیکنی به طور مکرر خطا کند بار اول اخطار شفاهی می‌گیرد، بار دوم کارت زرد می‌گیرد و در مرحله سوم، دو دقیقه از زمین اخراج می‌شود. اگر سه بار اخراج دو دقیقه‌ای برای یک بازیکن صورت گیرد‌ بازیکن کارت قرمز دریافت می‌کند و دیگر قادر نیست به بازی ادامه دهد و یک بازیکن ذخیره به جای او وارد زمین می‌شود.
● تجهیزات مورد نیاز
بازی هندبال نیاز به تجهیزات خاصی ندارد. تنها چیزی که این بازی نیاز دارد یک توپ است. توپ هندبال کره‌ای شکل بوده و یک رنگ است. جنس آن از چرم طبیعی و یا مصنوعی است. سطح توپ نباید براق و لیز باشد. در این صورت، کنترل توپ از سوی بازیکنان مشکل می‌شود. محیط توپ برای مردان، ۵۸ تا ۶۰ سانتی‌متر و برای بانوان، ۵۴ تا ۵۶ سانتی‌متر است. وزن توپ هم برای آقایان حدود ۴۷۵ گرم و برای خانم‌ها کمی سبک‌تر و حدود ۴۰۰ گرم است.
این بازی به لباس خاص و یا تجهیزات ایمنی مخصوص چندان نیاز ندارد، زیرا آسیب‌های وارده در این ورزش چندان شدید نیست و می‌توان با رعایت چند نکته ساده، از بروز آنها جلوگیری کرد که بعدا به آن اشاره خواهیم کرد.
● آسیب‌‌های ورزشی در هندبال
اگرچه در این ورزش عمدتا بازیکنان از دست‌های خود برای پاس‌کاری توپ استفاده می‌کنند، ولی جالب است بدانید که آسیب‌های این رشته بیشتر در اندام تحتانی ایجاد می‌شود. طبق تحقیقات انجام شده، بیشتر از ۵۰ درصد آسیب‌های ورزشی در رشته هندبال در ناحیه پاها است. شاید علت این آسیب‌ها دویدن و پرش‌های سریعی است که بازیکن باید در طول بازی هندبال داشته باشد. مهم‌ترین آسیب‌ها در این ورزش عبارتند از:
▪ کشیدگی عضلات‌ هامسترینگ: عضلات این مجموعه در ناحیه پشت ران‌ها قرار دارند.
▪ کشیدگی عضلات چهارسر: این عضله در جلوی ران قرار می‌گیرد.
▪ کشیدگی تاندون آشیل: تاندونی که باعث اتصال عضلات ساق به ناحیه پاشنه می‌شود.
▪ آسیب مینیسک زانو
▪ پیچ‌خوردگی مچ پا
▪ پارگی لیگامان صلیبی در زانوها
▪ آسیب مفاصل کتف
● علل آسیب
علت‌های گوناگونی برای بروز این آسیب‌ها در ورزش هندبال وجود دارد نداشتن آمادگی جسمانی کافی برای انجام این ورزش از مهم‌ترین این علل است. بیشتر ورزشکاران قبل از ورود به زمین بازی، بدن خود را به اندازه کافی گرم نمی‌کنند و در نتیجه فشار ناگهانی وارده بر عضلات، به آنها آسیب می‌رساند. بهتر است ورزشکاران قبل از شروع بازی، چند بار در اطراف زمین بدوند و نرمش‌های لازم برای گرم کردن نواحی حساس مثل مچ پاها و کتف‌ها را انجام دهند.
یکی دیگر از مهم‌ترین عوامل آسیب رسان به ورزشکاران، عدم انعطاف‌پذیری است. این عامل بیشتر در افراد بالای ۳۰ سال باعث آسیب می‌شود و اگر ورزشکاران بدون انجام ورزش‌های کششی، یک باره وارد زمین بازی شوند، ممکن است باعث آسیب به قسمت‌های مختلف بدن خود شوند.
یکی از علت‌های مهم آسیب‌دیدگی مزمن، بی‌توجهی به درمان به موقع آسیب‌های حاد وارده است. بسیاری از آسیب‌های وارده در هندبال، به علت بروز فشار بیش از حد هنگام بازی در قسمت‌های مختلف بدن است. بیشتر ورزشکاران به این آسیب‌ها توجهی نمی‌کنند و به بازی و تمرین خود ادامه می‌دهند، در نتیجه آسیب‌دیدگی حالت مزمن پیدا می‌کند. به همین علت به ورزشکاران هندبال توصیه می‌شود در صورت احساس ناراحتی در هر یک از اعضای بدن خود، از درمان مناسب و استراحت کافی غافل نشوند.
بعضی از ورزشکاران به علت مهارت نداشتن در تکنیک‌های ورزش هندبال، از حرکات غیرفنی و عجیب برای پوشاندن ضعف خود استفاده می‌کنند. این کار آسیب شدیدی به بدن ورزشکار وارد می‌کند. توصیه می‌کنیم که ورزشکاران به جای انجام حرکات غیرفنی، تمرین بیشتری بکنند تا تکنیک‌های این ورزش‌ را به درستی یاد بگیرند. اگر ورزشکاران بتوانند این نکات را رعایت کنند می‌توانند تا حد زیادی از آسیب‌های وارده به بدن خود پیشگیری کنند.
● هندبال در مدارس
هندبال یک رشته ورزشی مناسب برای دانش‌آموزان در تمام مقاطع تحصیلی است. این ورزش برای تمام سنین سرگرم کننده است، سبب تقویت تمام عضلات بدن می‌شود، به علت تحرک زیاد باعث تناسب اندام در دانش‌آموزان می‌شود، ورزش چندان گرانی نیست و جثه دانش‌آموز در موفقیت او در این ورزش موثر نیست، یعنی همه دانش‌آموزان با هر جثه‌ای می‌توانند در این ورزش پیشرفت کنند.
● هندبال در بانوان
هندبال ورزش مناسبی برای بانوان است. اگرچه بعضی از کارشناسان معتقدند که این ورزش کمی برای بانوان خشن است اما عده کثیری هم اعتقاد دارند که هندبال یکی از مناسب‌ترین ورزش‌ها برای حفظ تناسب اندام، سلامت و افزایش قدرت تفکر در خانم‌ها است.
هندبال علاوه بر اینکه یک ورزش سرعتی است و به سلامت قلب و عروق کمک می‌کند، یک ورزش قدرتی نیز می‌باشد که در تقویت عضلات مختلف بدن نقش مفیدی دارد.‌
● اثرات بدنی هندبال
هندبال می‌تواند روی سیستم‌های مختلف بدن تاثیرات مثبتی داشته باشد.
▪ آمادگی جسمانی: هندبال باعث افزایش سرعت، قدرت، استقامت، چابکی و انعطاف‌پذیری در فرد ورزشکار می‌شود.
▪ آمادگی روانی: خلا‌قیت و قدرت تصمیم‌گیری در ورزشکاران این رشته افزایش می‌یابد.
▪ افزایش سرعت عکس‌العمل: ورزشکاران این رشته نسبت به افراد عادی با سرعت بیشتری به تحریکات محیطی پاسخ می‌دهند.
▪ آمادگی فکری: افزایش قدرت تمرکز، اعتماد به نفس و توجه در این ورزشکاران بیشتر است.
▪ شادابی: کسب مهارت و بازی در این رشته باعث شادابی در بازکنان هندبال می‌شود

منبع : دکتر سحر میرپور
مهدی خانه آباد
http://bodyonline.blogfa.com