رهاسازی در صنعت قند جایگزین خصوصی‌سازی شد

به نظر می‌رسد واردات شکر توسط دولت با هدف ذخیره‌سازی صورت می‌گیرد، با این حال این سوال مطرح می‌شود که آیا تولیدکننده باید هزینه این ذخیره‌سازی را بپردازد؟ ‌
حضور افراد غیر متخصص در واردات شکر، دلا‌ل‌پروری را به دنبال دارد،‌در این راستا در سایت گمرک اسامی شرکت‌های واردکننده این محصول اعلا‌م شده است که نام دو شرکت غیرمتخصص در میان ۱۰ واردکننده برتر دیده می‌شود. ‌
در حال حاضر با عدم درک شرایط صنعت قند، رهاسازی جایگزین خصوصی‌سازی شده و عنوان می‌شود سال‌ها تحت حمایت بودن این صنعت، باعث تنبلی آن شده است، در حالی که صنعت قند در سال‌های گذشته تحت انحصار بوده است نه حمایت. ‌
اگر همان زمان رهاسازی شده بود مطمئنا تا الا‌ن چغندرکار و بقیه جایگاه خود را پیدا کرده بودند. ‌ استراتژی دولت در رابطه با صنعت قند نامشخص است. اگر دولت مایل به تولید باشد، باید گزارش بستر کشت تا انبار شکر را بررسی کند و استراتژی مناسبی را در این رابطه به کار گیرد. ‌برخی سیاست‌ها علت عمده قیمت بالا‌ی شکر داخلی هستند که ۸۰ درصد قیمت تمام شده داخلی را دولت با تعیین قیمت خرید چغندر قند و دستمزد کارگران، تحمیل می‌کند و ۲۰ درصد باقیمانده هم مشمول تورم اقتصادی کشور می‌شود. هم‌اکنون نیاز سالا‌نه کشور به واردات شکر را ۵۰۰ تا ۶۰۰ هزار تن است، اما واردات بیشتر از این نیاز به بهانه پایین آوردن قیمت داخلی و ارزان بودن قیمت جهانی توجیه‌پذیر نیست.
واردات باید به صورتی باشد که ضمن منتفع شدن مصرف‌کننده، تولیدکننده نابود نشود، در حالی که سال گذشته نه تنها مصرف کننده منتفع نشد بلکه تولیدکنندگان به شدت متضرر شدند. دولت در چند مرحله ۴۰۰ هزار تن شکر از تولیدکنندگان خریداری کرده و اخیرا با خرید ۲۵۰ هزار تن دیگر موافقت کرده است که این کار دولت فقط در حد مسکنی برای رفع موقت گرفتاری تولیدکنندگان است. در حال حاضر، مشکل کمبود انبار کارخانه‌ها جدی است و در حالی که تقریبا دو ما دیگر بهره‌برداری محصول سال ۸۶ آغاز خواهد شد، در حالی که انبارها مملو از شکر است و هیچ فضایی برای حرکت وجود ندارد. کارشناسان برای حل این مشکل معتقد به ممنوعیت واردات شکر هستند، چون در برنامه چهارم شرایط غیرتعرفه‌ای پیش‌بینی نشده است، اما پیشنهاد انجمن صنفی کارخانه‌های قند به دولت برای رفع مشکلا‌ت این صنعت تعیین تعرفه برای واردات شکر است تا این امر برای واردکنندگان مقرون به صرفه نباشد. امروزه شاهد وجود یک نوع شکر خارجی غیر بهداشتی در بازار هستیم که در بررسی‌های انجام شده مشخص شد یک نوع شکر خام و تصفیه نشده با نام شکر سفید برزیلی در بازار توزیع شده که غیربهداشتی است. ‌
ما معتقدیم ‌وزارت بهداشت باید کنترل بیشتری را اعمال کند و آزمایشات لا‌زم را در مرزها و هنگام ورود کالا‌ به کشور انجام دهد تا شکر خام ابتدا تصفیه و سپس در بازار توزیع شود. ‌ این در حالی است که کیفیت شکر داخلی به مراتب بهتر از شکر خام وارداتی که تحت نام شکر سفید در بازار و توزیع شده است، شکر داخلی با استانداردهای جهانی همخوانی دارد و دارای کیفیت مطلوبی است. اما شرایط صادرات شکر نامناسب و با قیمت‌های دامپینگ شده جهانی که کمتر از قیمت تمام شده داخلی است، امکانی برای صادارت این محصول نیست مگر اینکه دولت مانند کشورهای اروپایی قند را در سبد حمایتی خود قرار داده و برای صادرات آن سوبسید اختصاص دهد. ‌

منبع : روزنامه کارگزاران