پل میانه ، میانه

این پل كه به پل شهرچای میانه نیز معروف است بر روی رودخانه شهرچای كه از دامنه كوه‌‌های سهند و بزغوش سرچشمه می‌گیرد احداث شده است.
تاریخچه پل به طور دقیق معلوم نیست، ولی اطلاعاتی كه در سفرنامه‌های سیاحانی نظیر لسترنج، شوالیه شاردن (1664 م)، جملی كارری ایتالیایی (1105 هجری) وجود دارد، نشانگر آن است كه پل مزبور از بناهای تاریخی و قدیمی این شهر است. از متون فوق چنین استنباط می‌شود كه بنای اولیه پل قبل از قرن هشتم هجری، یعنی دوره حمداللّه مستوفی بود، و در قرن 17 میلادی یعنی زمان مسافرت شوالیه شاردن‌رو به ویرانی گذاشته است.
این پل در طول تاریخ بارها مرمت شده؛ یكی از این تعمیرات در كتیبه‌ای كه در بنا موجود است در زمان فتحعلی‌شاه قاجار است. این مرمت به همت عباس میرزا ولیعهد قاجار صورت گرفته است.
در كتیبه سنگ مرمر كوچكی كه پریشانی طاق نزدیك به وسط پل قرار دارد تاریخ آخرین تعمیر آن یعنی دوره ولایتعهدی عباس میرزا در آذربایجان نوشته شده است.
مصالح عمده‌ پل را آجر تشكیل می‌دهد كه در طاق، بدنه و قسمت زیادی از پایه‌ها به كار رفته و ملاط مصرفی در طاق‌ها گچ است. در پایه‌ها نیز تقریباً تا سطح آب رودخانه از سنگ تراش داده با ملاط ساروج استفاده شده است.
این پل كه امروزه نیز یكی از دیدنی‌های شهرستان میانه است، به علت قدمت و اهمیت معماری آن، تحت شماره 871 در فهرست آثار ملی كشور به ثبت رسیده است.