این الرجبیون

۱) در ماه رجب قرار داریم، ماهی که از اشهر حرم «ان عده الشهور عندالله اثنا عشر شهرا فی کتاب یوم خلق السموات والا رض منها اربعه حرم» است و جنگ و درگیری حرمت ویژه دارد، البته ماه های حرام چهار ماه قمری، «ذی قعده و ذی حجه و محرم، رجب» می باشند، حرمت ویژه جنگ فرصتی است که همه از جمله جنگ جویان بیندیشند و راه حل صلح و مسالمت بیابند و زخمی های جنگ را درمان نمایند و به زندگی معمولی و عمومی برسند.
حرمت جنگ در یک سوم سال گواه بر این است که اسلا م ناب محمدی به هم زیستی و امن و امان می اندیشد و مخالف جنگ افروزی می باشد، به عبارت دیگر در اسلا م زندگی مسالمتآمیز «یا ایها الذین آمنو ادخلوا فی السلم کافه و لا تتبعوا خطوات الشیاطین، انه لکم عدو مبین» اصل است و سلا م و سلا مت اساس می باشد و اسلا م از ماده سلم و مدارا است و ماه رجب ماه ویژه است که می توان به ولا دت «امام باقر، امام جواد، امام علی» (علیهم السلا م) اشاره کرد و ماه شهادت «امام دهم و امام هفتم» است و بعثت پیامبر اکرم(ص) و شروع نهضت حسینی و هجرت حضرت از مدینه پیامبر به سوی مکه معظمه را با خود دارد.
۲) در ماه رجب اعتکاف را در سراسر کشور داریم که عبادتی ویژه می باشد و اردوی سراسری سه روزه است، ولی در مسجد خانه خدا و سه روز روزه را با خود دارد و اقامت در مسجد جامع محل، نیایش را دارد و تلاوت قرآن، نماز شب و مناجات ویژه دارد و غسل نیمه ماه و عمل «ام داود» این اردوی سراسری برکات معنوی بسیار با خود دارد که همانا پالایش جان و روح و تصفیه دل از همه کدورت ها و کینه ها و ناصافی ها، اقامت در خانه خدا و دل مشغولی راز ونیاز با خدا، توفیق ویژه ای است که پیامبر مکرم اسلا م هر سال اعتکاف داشت، خوشبختانه پس از پیروزی انقلا ب اسلا می تحولی در موضوع اعتکاف از جهت استقبال مردم به ویژه جوانان به وجود آمده که شایسته تقدیر و تبریک می باشد.
۳) ماه رجب ماه نیایش است، آن هم نیایش های گوناگون از جهت محتوا و متن، که نیایش داستان پاکان و نیکان است. دعا را سلا ح معرفی کرده اند، آن هم سلاح رسولا ن الهی و مومنان راستین «علیکم بسلا ح الا نبیا قیل و ما سلا ح الا نبیا قال الدعا»، سلا ح المومن الدعا» دعا فراخوان خداوند است «ادعونی استجب لکم» و گفت و گوی انسان با خداوند.
آفریدگار ما اعلا م می دارد تا نخواهید و نخوانید، پذیرش و اجابتی در کار «قل ما یعبا بکم ربی لولا دعائکم» نیست.
باید خواست و پی گرفت و اصرار کرد تا به هدف رسید.
۴) ماه رجب را ماه بزرگ خدا معرفی نموده، آن گونه که ماه شعبان را ماه رسول خدا و رمضان را ماه امت رسول الله نامیده اند، این نام گذاری برای اهمیت ماه است و اهتمام ورزیدن به وظایف آن، بدین جهت رسول اکرم(ص) ماه رجب را روزه می گرفت و به شعبان وصل می نمود و با آمادگی روحی و جسمی خود را به ماه رمضان می رساند.
روزه داری ولو در اول و وسط و پایان ماه، عملی ارزشمند می باشد استغفار ولو حداقل بگوییم «استغفرالله و اسئله التوبه»، به هر مقدار به متن و محتوای استغفار توجه کنیم در پالایش و آرایش و پیرایش جان انسان کارساز خواهد بود، انسان تا خود را نسازد نمی تواند جامعه و جهان را بسازد. بنابراین از ماه رجب حداکثر بهره را برای خودسازی و خداپرستی بگیریم.
۵) تحلیل رویدادهای ماه رجب از ولا دت سه امام تا شهادت دو امام و بعثت پیامبر مکرم، اضافه بر تبیین و توضیح آن ها جایگاهی مهم دارد، چرا پس از ۱۴ قرن که از بعثت پیامبر می گذرد، باز از حضرتش می گوییم، یا از ولادت خانه زاد کعبه می گوییم یا از زندانی بغداد و سامرا، زیرا اینان انسان های همیشه تاریخ اند و زمان و مکان و نژاد و نسل و رنگ و خون در آن ها جایی ندارد آنان چون خورشیدند و حق، آزادی و آزادگی، عدالت و اخلاق، قرآن مجید که معجزه جاودانه حضرت است، برای دیروز و امروز و فردا حرف و سخن دارد، سیره و اخلا ق حضرت برای همه انسان ها در همه جا راهنمای مطمئن است و سعادت آفرین، اندیشه و اخلا ق و ایمان و انگیزه و عمل امام علی(ع) برای همه انسان ها جاذبه دارد آن هم به حد کمال و تمام، دافعه دارد آن هم به حد نیاز.
چه کسی است که زندگی نامه حضرت را بخواند و شیفته حضرت نگردد، مراسم ولا دت و بعثت و شهادت رهبران الهی، صوری و تشریفاتی و کلیشه ای نیست، بلکه برای شناساندن و شناختن هر چه بهتر آنان و ولا یت پذیری و تقرب به آنان می باشد که فرموده اند «حببونا الی الناس» ما را محبوب و دوست داشتنی معرفی کنید.

نویسنده : سید رضا اکرمی

منبع : روزنامه مردم سالاری