آینده از آن چند‌هسته‌‌ای‌ها است؟!

● چه چیز‌هایی رشد خواهد کرد و چه چیزی برعکس؟
AMD اسم خانوادة جدید ریزپردارنده‌های سه‌هسته‌ای خودش را X۳ گذاشته است. احتمالاً این شرکت امیدوار است که مصرف‌کنندگان به خاطر شباهت نام این ریزپردازنده با نام سفینه فضایی مجموعه تلویزیونی پیشتازان فضا به خرید آن رو بیاورند. همیشه شباهت مبهم باعث محبوبیت در میان مردم بوده است.
ولی اگر قرار باشد چنین ریزپردازنده‌هایی واقعاً به خوبی کار کنند باید نرم‌افزارهایی هم در اختیارمان باشد که برای کار با آنها بهینه شده باشند.
همین حالا هم درصد زیادی از کارشناسان و متخصصین رایانه اعتقاد دارند که کل تبلیغاتی که دربارة قدرت ریز‌پردازنده‌های چند هسته‌ای می‌شود، یک دروغ بزرگ است. به عقیده این کارشناسان در بیشتر مواقع نرم‌افزارها فقط روی یک هسته اجرا خواهند شد و بقیه هسته‌ها فقط نقش ظاهرسازی را برعهده خواهند داشت.
اما این‌طور که پیش اوضاع می‌رود همه ما تا سال ‌آینده همین موقع ریز‌پردازنده‌هایی با سه تا شش هسته در رایانه‌هایمان خواهیم داشت.
● خبرهای بد:
برنامه‌نویسان روسی هنر ساخت انیمیشن‌های فلش را به حد تکامل رسانده‌اند. آنها موفق شده‌اند در انیمیشن‌های فلش یک سرور تبلیغاتی جاسازی کنند که نه تنها تبلیغات اسپم را روی صفحة مونیتور نمایش می‌دهد، بلکه جاسوس‌افزار و تروجان هم روی رایانة قربانی نصب می‌کند.
نوشتن چنین برنامه‌هایی بسیار مشکل است. اما آنها با نوشتن ویروسی هوشمندانه توانسته‌‌اند محبوب‌ترین و بزرگ‌ترین سایت‌های اینترنتی را هدف بگیرند. این سایت‌ها تعداد زیادی کاربر دارند که اصلاً نمی‌دانند چطور باید با چنین نرم‌افزارهایی مقابله کنند.
با هر متخصص رایانه و امنیتی‌ که صحبت کنید به شما می‌گوید که میلیون‌ها رایانه در سرتاسر جهان آلوده به ویروس و جاسوس‌افزار هستند. این رایانه‌ها به عنوان یک سرور بزرگ جهانی برای ارسال هرزنامه (اسپم) به کار می‌روند. حمله‌های هدفمند به سایت‌هایی که هکرها تصمیم به حمله به آنها می گیرند نیز از طریق همین رایانه‌های آلوده انجام می‌شود.
من یک مک در خانه دارم که بعضی اوقات از آن برای کلیک کردن روی لینک‌های مشکوک و سایت‌هایی که احتمال حملة فیشینگ در آنها وجود دارد، استفاده می‌کنم. چون بیشتر این نرم‌افزارها برای ویندوز طراحی می‌شوند روی مک خطری ایجاد نمی‌کنند. وضع این سایت‌ها واقعاً وحشتناک است.
این سایت‌ها با دقت زیاد شبیه به سایت‌های معتبر و معروف طراحی شده‌اند ولی تشخیص‌شان با کمی دقت ساده است. من سایتی را دیدم که ادعا می‌کرد اجناس ارزانی را با دریافت پول از طریق سیستم پرداخت آنلاین پِی‌پَل می‌فروشد. سایت دیگری از کاربر درخواست وارد کردن رمز عبور را داشت. صفحات این سایت‌ها با وجود طراحی دقیقی که دارند به راحتی قابل تشخیص هستند. برای نمونه این سایت‌ها پیوند‌های زیادی در درون خود دارند ولی فقط تعداد کمی از آنها کار می‌کنند.
کاربرها باید بهتر آموزش داده شوند. روش تشخیص این سایت‌ها باید در مدارس آموزش داده شود.
● خبرهای سبز
این قسمت در مور محیط زیست نیست. بلکه در مورد یک چیز سبز و مهم دیگر است. بله درست حدس زدید: پول. چرا هیچ شرکتی بعد از مایکروسافت تلاش نکرده است که سیستم‌عامل ساده‌ای برای رایانه‌های شخصی بسازد؟ ترس از شکست؟ ترس از موفقیت؟ ترس از مایکروسافت؟
جالب است که هیچ‌کس به حاشیه درآمدهای مایکروسافت و حساب بانکی این شرکت نگاه نکرده تا از خودش بپرسد: «چرا من نتوانم همین کار را انجام بدهم؟»
تا زمان عرضه ویستا هیچ‌کس به این امکان نیندیشیده بود. هر چه باشد سیستم‌عامل مک اپل و سیستم‌عامل لینوکس وجود داشتند و هیچ کدام هم نتوانسته بودند جای ویندوز را بگیرند. لابد هر برنامه‌نویسی با خودش همین فکر را کرده و به طور کلی ماجرا را فراموش کرده است.
اما مک که فقط روی سخت‌افزارهای اختصاصی اپل اجرا می‌شود و نمی‌توان رویش حسابی باز کرد. اگرچه این سیستم‌عامل در حال حاضر روی ریزپردازنده‌های معمولی اینتل اجرا می‌شود ولی اپل خیال ندارد آن را از حالت انحصاری خارج کند.
لینوکس هم که به عنوان یک سیستم‌عامل پیچیده سرور شهرت دارد که خوره‌های فناوری با ‌آن کار می‌کنند و نمی‌توان در دنیای مصرف‌کنندگان به آن امیدی داشت. خود من در دستة خوره‌های رایانه و فناوری جا می‌گیرم. اما حتی به نظر من هم لینوکس یک چیزهایی کم دارد و علاوه بر این بر روی بسیاری از سخت‌افزارها هم با مشکل اجرا می‌شود.
از همه اینها مهم‌تر این است که لینوکس واقعاً هیچ‌کاری را بهتر از ویندوز انجام نمی‌دهد. انگار همه منتظرند تا ویندور آن‌قدر بد بشود که کاربران از سر ناچاری به لینوکس رو بیاورند.
اگر چه همه می‌دانند که متخصصین رایانه اعتقاد دارند که نرم‌افزارهای اُپن‌سورس به خوبی نرم‌افزارهای تجاری یا حتی از آنها بهتر هستند، اما مصرف‌کنندگان این حرف را قبول ندارند و هیچ‌گاه هم قبول نخواهند کرد. درست است که بعضی از نرم‌افزارهای اُپن‌سورس مانند فایرفاکس و ویکی‌ها به صورت گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرند؛ اما مصرف‌کنندگان عادی چیزی می‌خواهند که ساده و جمع‌وجور باشد و در عین حال با همه چیز کار کند. به همین دلیل است که مک دارد در بازار سهم خوبی به دست می‌آورد.
نمی‌دانم که آیا بالأخره کسی متوجه خواهد شد که چه سود هنگفتی در ساخت یک سیستم‌عامل مدرن و تجاری وجود دارد یا خیر. اما شرکت‌های بسیاری می‌توانند این کار را در یک بازه زمانی منطقی انجام دهند. به خصوص که حرکت‌هایی در این زمنیه انجام شده و چند هسته (Kernel) خوب برای سیستم‌عامل در حال حاضر به صورت اُپن‌سورس وجود دارد. به استیو جابز نگاه کنید. او به اپل آمد و حدود یک‌سال بعد اولین آی‌مک روی سیستم‌عامل جدید اپل اجرا می‌شد!
● مسئلة درایورها
با عرضة هر سیستم‌عامل جدید مسئله درایورهای نرم‌افزاری برای به کار انداختن سخت‌افزار، مطرح می‌شود. یک سیستم‌عامل جدید عرضه می‌شود ولی درایورهای لازم برای آن به دست کاربران نمی‌رسد. چرا این‌طور است؟ حالا که در دنیای فناوری همه چیز به این سرعت تغییر می‌کند، چرا نمی‌توان یک فرایند خودکار و سریع برای ساخت درایورهای نرم‌افزاری طراحی کرد؟
آیا نمی‌توان سخت‌افزارها را به صورت سازگار با یک دسته از درایورهای عمومی طراحی کرد؟ چنین ایده‌ای در دهه ۱۹۷۰ در مین‌فریم‌های IBM‌ پیاده شده بود.
یعنی اینکه یک درایور عمومی برای هر سخت‌افزار آماده شود و همه سخت‌افزارها عملکردهای اصلی خود را با آن انجام بدهند، این قدر مشکل است؟
به طور قطع محدودیت‌های مربوط به مجوز‌ هم مانعی بر سر راه این ایده ایجاد نخواهد کرد. چون بیشتر سازندگان سخت‌افزار خودشان درایورهای نرم‌افزاری را نیز می‌سازند. در مورد ارتباط سخت‌افزار و سیستم‌عامل هم البته مایکروسافت با انحصارطبلی خود مانع‌های زیادی ایجاد کرده ولی امروزه دیگر همه می‌توانند این موانع را دور بزنند.
شایعة مشکل بودن ساخت درایور نرم‌افزاری کاملاً بی‌معنی است. اما تا به حال هیچ کس سعی نکرده با تحلیل درایورهای فعلی درایورهای جدید بسازد. فرض کنید یک سخت‌افزار کمیاب و عجیب دارید. برای آن درایور XP و لینوکس و ویندوز وجود دارد. این درایورها نقش میانجی بین سخت‌افزار و سیستم‌عامل را دارند. آنها برای انجام وظیفه خود از اصول ثابتی پیروی می‌کنند. فقط کافی است این اصول را پیدا، و بعد برای سیستم‌عامل جدید بازنویسی‌شان کنیم. این کا را می‌توان با نوشتن برنامه‌ای به طور خودکار انجام داد.
اگر کسی واقعاً آن‌قدر از تحت پیگرد قرار گرفتن توسط شرکت‌های نرم‌افزاری می‌ترسد که این درایورها را تولید نمی‌کند، می‌تواند درایور را بسازد، به صورت رایگان تحت مالکیت عمومی منتشر کند، و ببیند چه اتفاقی می‌افتد.
حداقل این است که یک برنامه برای تبدیل درایورهای ویندوز به لینوکس ساخته شود.

منبع : پایگاه اطلاع رسانی فناوری اطلاعات و ارتباطات ایران