توصیه‌هایی برای والدین

▪ شیوه‌های درست ارتباطی متکی بر اعتماد و گفتگو استفاده کنید.
▪ بحث، موعظه، نصیحت، متهم کردن به عدم درک و بلوغ فکری هیچ‌وقت نتیجه مطلوبی ندارد.
▪ پاداش و تنبیه ناشی از رفتار نوجوانان باید متناسب، هدفمند و براساس الگوهای درست باشد.
▪ برای تغییر عادات زشت از زور و تحکم استفاده نکنید.
▪ به نوجوان بیاموزید مسوولیت کارهایش را به عهده بگیرد.
▪ همواره از او حمایت نکنید و اجازه دهید برای زندگی آینده و استقلال شخصیتی آماده شود.
▪ هرگز از شیوه‌های نادرست تربیتی نظیر توهین، تحقیر، کتک، ترساندن و ... استفاده نکنید.
▪ زود قضاوت نکنید.
▪ اشتباهات خویش را پذیرفته و در هر کاری از نوجوان مشورت بگیرید.
▪ خودتان را دانای مطلق یا بالغ کامل جلوه ندهید.
▪ درباره مسائل جنسی به او آموزش بدهید و از احوالش بی‌خبر نمانید.
▪ درخصوص علت حساسیت‌های دیگران درباره وی و اقتضائات سن نوجوانی برایش توضیح دهید.
▪ به وی پول توجیبی بدهید و حساب و کتابتان را نگه دارید.
▪ با رفتار خود زندگی عاشقانه و ارزش‌های محبت را بیاموزید.
▪ به او کار بسپارید و جواب بخواهید.
▪ سختگیری و مسامحه را با هم تلفیق کنید تا هیچ‌کدام ویژگی اصلی شخصیت شما تلقی نشود.
▪ مقایسه نکنید حتی با خودتان و هیچ‌وقت نگویید من وقتی به سن تو بودم!
▪ درباره شرایط جسمی و روحی و مقتضیات سن او مطالعه و تحقیق کنید.
▪ برای نوجوان وقت بگذارید.
▪ او را به دنیای خود راه دهید.
▪ به او بیاموزید هر کاری راهی دارد که می‌توان آموخت و هر امتیازی هزینه‌ای دارد که باید پرداخت.
▪ برایش امکانات رفاهی، تفریحی، هنری و ورزشی متنوع فراهم کنید.
▪ وقتش را پر کنید و اجازه ندهید بیکاری و خیالپردازی برایش ترس به ارمغان بیاورد.
▪ مانند یک دوست با او رفتار کنید تا شما را دوست خود بداند.

منبع : روزنامه جام‌جم