شامپوشناسی

شامپوها فرآورده هایی هستند كه پس از مصرف چربی های سطحی- ترشحات طبیعی پوست- چرك های ناشی از محیط و باقی مانده فرآورده های آرایشی و بهداشتی را از مو و پوست سر بدون آنكه اثر نامطلوبی داشته باشند پاك می كنند و بعد از شست وشو باید موی سر براق، طبیعی، بدون شوره و شكنندگی و از لحاظ فرم پذیری قابل كنترل باشد. قبل از پیدایش شامپو به صورت امروزی مردم برای شست وشوی موها از صابون، مواد گیاهی (سدر، چوبك و كتیرا) و برخی موادمعدنی مانند خاك های سیلیسی استفاده می كردند. ولی صابون متداولترین ماده جهت شست وشوی مو بوده و به همین علت اولین شامپوها، شامپوهای صابونی بوده اند. ولی كم كم با پیدایش پاك كننده های مصنوعی مخلوطی از صابون و پاك كننده و بالاخره پاك كننده های خالص عرضه شدند.
ارزیابی شامپوها
از خواص ضروری شامپو این است كه ضمن ایجاد كف مناسب (از لحاظ كیفی و كمی) موها را تمیز، حالت پذیر، نرم و برق نماید و حساسیت روی بافت چشم و پوست نداشته باشد.
یك شامپوی خوب باید خصوصیات زیر را دارا باشد:
۱- كاربرد آسان و توزیع مناسب روی پوست سر داشته باشد. ۲- مشخصات كف مانند سرعت تولید كف، حجم كف، حالت كف (رقیق یا كرمی بودن آن)، پایداری كف، سهولت شست وشوی كف از بین موها و پوست سر مناسب باشد. ۳- پس از مصرف شامپو موی مرطوب آسان شانه شود. ۴- عطر آن ملایم بوده و ایجاد حساسیت نكند. ۵- مدت خشك شدن مو پس از شست وشو زیاد نباشد. ۶- موهای خشك حالت پذیری مناسب داشته باشند. موهای حالت یافته باید نرم، براق، صاف، لغزنده، قابل كنترل و همچنین در حالت خشك و مرطوب به راحتی شانه شود. ۷- پس از شست وشو موها باید خوب روی یكدیگر قرار بگیرند و لخت و قابل كنترل باشند. ۸- مو پس از مصرف شامپو جلوه ظاهری مناسب داشته باشد. ۹- شامپو روی پوست و مو ایجاد حساسیت نكند. ۱۰- یك شامپو باید قدرت پاك كنندگی ملایمی داشته باشد. شامپویی كه كل چربی موها را بزداید شامپوی مطلوبی نیست. ۱۱- پس از شست وشو موها الكتریسیته ساكن نداشته باشد یعنی موها حالت وز نداشته باشد.

منبع : روزنامه شرق