بازی‌های کودکانه

وقتی می‌بینید کودکی بازی می‌کند، توجه داشته باشید که بازی برای او فقط یک سرگرمی ساده نیست. زمانی‌که با بزرگسالان فوتبال و یا تنیس‌بازی می‌کنیم، در جستجوی تفریح و آرامش روحی هستیم. برای ما بازی کردن، عکس کار کردن است. در صورتی‌که برای کودک، بازی کردن به معنی به‌کار گرفتن نیروی فکری و جسمی است. بازی فعالیت عادی کودک را تشکیل می‌دهد و همانند درختی که آبیاریش موجب بهره‌دهی آن است، بازی نیز موجب پرورش روحی و جسمی کودک می‌شود.
از این گذشته، شما با مشاهده بازی کردن کودکتان می‌توانید به بسیاری از خصوصیات او پی ببرید. می‌توانید بررسی کنید که طفلتان دارای روحیه‌ای مستبد و خودرأی است و یا مسالمت‌جو، جسور است و یا محتاط، و بدین‌ترتیب می‌توانید رفتار خودتان و نتیجه آن بر روی طفل را مشخص سازید، مثلاً از مشاهده دختربچه‌ای که مدام عروسکش را سرزنش می‌کند و سر او داد می‌زند که ”چرا خودت را خیس کرده‌ای!“ می‌توان نتیجه گرفت که والدینش در مورد این امر به‌خصوص، نسبت به خود او سختگیری روا می‌دارند و او از این عمل رنج می‌برد. مشاهده و دقت در بازی فرزندان موجب می‌شود که والدین به کیفیت رشد روانی و جسمی فرزندشان پی ببرند و بالاخره شور و هیجان ناشی از بازی در طفل، معیارهائی از سلامتی وی به‌شمار می‌رود.