پندارها

▪ پشت سر مسافر نباید کاغذ نوشت و سیاهی فرستاد
▪ شام را حتماً باید خورد تا رگ عشا باشد چون رگ عشا را باید زد وگرنه نفرین می کند
▪ کسی که به جای تازه یی مسافرت کند و برای اولین بار آن جا را ببیند باید یک مرغ سیاه بدهد
▪ قیچی یا چاقوی باز را نباید به دست کسی داد و به طرف کسی گرفت. اگر چنین کردیم باید نوک قیچی یا چاقو را به زمین بزنیم
▪ اگر انسان ته ظرف یا بشقاب غذای خود را پاک نکند،گناه دارد و اگر پاک کند ثواب دارد.
▪ بازماندن غذا خوب نیست وگناه دارد (این توصیه به وضوح برای جلوگیری از اسراف است)
▪ وقتی که دنیا به آخر می رسد، مثل کف دست صاف می شود. به طوری که اگر یک تخم مرغ این طرف دنیا بگذاری از آن طرف دنیا معلوم است.
▪ پزشک باید خوش قدم و دستش سبک باشد تا مریض زودتر خوب شود
▪ اگر کسی چشمش شور باشد و از دیگری تعریف کند، برای آن که نظرش کارگر نشود باید ذره یی از گل کفش او را در آب ریخت و به خورد آن شخص داد یا نخی از لباس او کند و آن را دود کرد.
▪ برای رفع چشم زخم دود کردن اسپند و بستن آیه وان یکادالذین.… به باز دفع شر می کند.
▪ هرگاه کسی خنده اش بگیرد و بخواهد نخندد باید به ناخن شست خود نگاه کند.
▪ اگر از کسی صحبت کنند و او ناگهان حضور بیابد، می گویند حلال زاده است
▪ هرگاه بچه یی هنگام بازی به دور بزرگترها بگردد، او را وادار می کنند که عکس حرکت قبلی خود عمل کند تا بلاگردان شود.
▪ سر سفره غذا و میهمانی هر زنی یک لقمه نان و پنیر می خورد تا بر سرش هوو نیاید.

فرهنگ عامه مردم دماوند

منبع : روزنامه اطلاعات