شنبه, ۱۵ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 4 May, 2024
مجله ویستا

الهی!


الهی!
الهی!
خطاها و لغزش هایم لباس خواری بر تنم پوشانیده و دوری از تو روحم را با قشری از سیاهی و پلیدی آكنده است.
خدایا!
گناهانم همچون تیرهای سهمگین قلبم را نشانه رفته اند و چراغ دلم در آستانه خاموشی ست.
بارالها!
به لطف و مرحمتت پای دلم را به بركه توبه بكشان و روحم را پس از شست وشو در زلال آن نشاط ایمان بخش.
الهی!
تنها امیدم تویی و واپسین سوسوهای چراغ دلم با امیدواری به دستگیریت روشن است.
منبع : روزنامه ایران