نژاد ، زبان و مذهب

بختیاری‌ها از قوم پارسند كه از هزاره‌های قبل از میلاد در دامنه كوه‌های بختیاری در شرق شوشتر و در دو طرف رودخانه كارون مستقر شده‌اند و با عیلامی‌ها كه مردمان بومی آن سرزمین بودند، در آمیخته و نژاد واحدی را به وجود آورده‌اند.
از خصایص جسمانی لرها, به قد متوسط، تن نیرومند، پوست تیره، موی سیاه، ابروانی پرپشت، بینی بزرگ كه بر روی لب خم شده و چانه‌ای قوی و چهارگوش می‌توان اشاره كرد.
زبان بختیاری یكی از شاخه‌های زبان فارسی است كه ریشه پهلوی دارد. این زبان به خاطر موقعیت خاص جغرافیایی، به دور از پای بیگانگان در طول چندین قرن به طور معجزه‌آسایی از اختلاط و امتزاج با دیگر زبان‌ها در امان مانده و لغت بیگانه كمتری در آن نفوذ كرده است. بختیاری‌ها تا قرن نهم هجری، پیرو مذهب معتزله بودند، ولی از قرن نهم به بعد یكی از سادات خوزستان مذهب شیعه را در میان بختیاری‌ها اشاعه داد و در زمان صفویه عمومیت پیدا كرد.
بختیاری‌ها برای سادات احترام خاصی قائلند و اعتقاد دارند كلیه سادات باید از پرداخت هر گونه مالیات و تعرض مصون باشند.