پرونده هسته‌ای ایران با کره شمالی

برخی معتقدند سیاست‌های كاخ سفید و كشورهای عضو شورای امنیت سازمان ملل متحد در جهتی است كه خود به خود كشورها را به سوی دستیابی به سلاح هسته‌ای در راستای دفاع از تهدیدات منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای رهنمون می‌سازد.
پس از انجام آزمایش هسته‌ای كره شمالی،روسیه و چین ضمن محكوم كردن این اقدام،با برخورد جدی شورای امنیت سازمان ملل علیه كره شمالی موافقت كردند،اما شرط گذاشته‌اند كه در قطعنامه شورای امنیت توسل به نیروی نظامی علیه كره شمالی پیش بینی نشود.
آمریكا خواستار صدور قطعنامه پیشنهادی خود با عنوان فصل هفتم منشور سازمان ملل متحد است كه اجرای مفاد آن را برای تمامی اعضای سازمان ملل الزام آور می‌سازد و در صورت لزوم ، كاربرد نیروی نظامی برای تحمیل این تنبیه‌ها را مجاز می‌داند.
كره شمالی برای دفاع از امنیت كشور،سه ماه پیش موشكهای بالستیك خود را آزمایش كرد.
با این آزمایش هسته‌ای، سربازان كره شمالی در مرز مشترك با كره جنوبی به حال آماده باش درآمده‌اند. كره جنوبی معتقد است كه برخورد نرم با كره شمالی باعث شد تا این كشور اقدام به ساخت و آزمایش بمب اتمی كند.
در این میان چین هم اقدام كره شمالی را محكوم كرده است، اما به نظر می‌رسد كمكهای خود را به پیونگ یانگ قطع نكند.
روسیه هم آزمایش هسته‌ای كره شمالی را محكوم كرده است.
اما این واقعیت را نباید انكار كرد كه جهان باید با یك قدرت هسته‌ای دیگر كنار بیاید و كشورهای منطقه آسیای غربی باید در كنار یك كشور هسته‌ای جدید زندگی تازه‌ای را آغاز كنند.
اقدام كره شمالی در آزمایش هسته‌ای جغرافیای سیاسی منطقه را تغییر می‌دهد. كشورهای دیگر به این فكر خواهند افتاد كه آنها نیز در صدد دستیابی به فناوری اتمی باشند.
از سوی دیگر،آزمایش هسته‌ای كره شمالی بیشتر اهمیت سیاسی دارد تا نظامی و بیشتر توانایی سیاسی این كشور را به رخ می‌كشد.
در این مقطع از زمان كه پرونده هسته‌ای ایران نیز مطرح است، آزمایش اتمی پیونگ یانگ چه تاثیری بر نوع رفتار و تصمیم‌گیری‌های بین‌المللی به ویژه شورای امنیت ملی و سازمان ملل خواهد گذاشت؟
دو گزینه در این پرسش قابل بررسی و بیان است:
۱) آزمایش اتمی كره شمالی، ایران را برای ادامه فعالیت‌های صلح‌آمیز هسته‌ای مصمم‌تر می‌سازد.
۲) اقدام پیونگ یانگ،قدرتهای جهانی (سازمان ملل،آژانس و شورای امنیت) را برای پیشگیری از دستیابی ایران به چرخه سوخت هسته‌ای راسخ‌تر می‌سازد.
حتی در این قضیه می‌توان برخورد دو گانه قدرتهای جهان و سازمانهای بین‌المللی را بافعالیت‌های هسته‌ای ایران و كره شمالی مشاهده كرد.
رفتار و برخورد قدرتها به ویژه آمریكا با كره شمالی در عملكرد این كشور در آزمایش هسته‌ای نمود پیدا می‌كند. قطعاً اگر فشارهای بین‌المللی و قدرتهای دیگر بر روی كره شمالی اعمال می‌شد، این آزمایش صورت نمی‌گرفت. چین و روسیه در این میان نقش مهمی را ایفا كرده‌اند. حمایت‌های آنها به ویژه چین از كره شمالی بی‌تاثیر نبوده است. كره شمالی همواره به عنوان متحدكمونیست چین ایفای نقش كرده است.
اما در كنار این مماشات و چشم پوشی،رفتار سازمانهای بین‌المللی و قدرتهای جهانی با فعالیت‌های صلح‌آمیز هسته‌ای ایران از شدت بیشتری برخوردار بوده است.
كره شمالی از پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای خارج شده است. این كشور تاكنون پایبندی خود را به قوانین بین‌المللی نشان نداده اما جمهوری اسلامی ایران علاوه بر اجازه به بازرسان آژانس برای بازرسی از مراكز هسته‌ای كشورمان،در تمامی مجامع هسته‌ای عضو است و هیچگونه تخطی انجام نداده است. پرونده ایران با كره بسیار تفاوت دارد.

محمد صفری

منبع : خبرگزاری فارس