شنبه, ۸ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 27 April, 2024
مجله ویستا

دزدانی مثل ما - Thieves Like Us


دزدانی مثل ما - Thieves Like Us
سال تولید : ۱۹۷۴
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : جری بیک
کارگردان : رابرت آلتمن
فیلمنامه‌نویس : کالدر ویلینگهام، جون توکسبری و آلتمن بر مبنای رمانی نوشته ادوارد آندرسن
فیلمبردار : ژان بوفتی
آهنگساز(موسیقی متن) : -
هنرپیشگان : کیت کارادین، شلی دووال، جان شوک، برت رمسن، لوئیز فلچر، آن لیتم و تام اسکریت.
نوع فیلم : رنگی، ۱۲۳ دقیقه.


در اوج دوران بحران اقتصادی آمریکا، سه زندانی محکوم به حبس ابد - دو سارق حرفه‌ای بانک، «ت. و میسفیلد» معروف به «تی - داب» (رِمسِن) و «المو مابلی» معروف به «چیکاما» (شوک) و قاتل جوانی به‌نام «بووی باورز» (کارادین) - از زندانی در میسی‌سیپی می‌گریزند و در خانه یکی از خویشان «چیکاما»، «دی مابلی» (اسکریت) پناه می‌گیرند و «بووی» مجذوب دختر «دی»، «کیچی» (دووال) می‌شود. سه مرد به چند بانک دستبرد می‌زنند و برای امنیت بیشتر به خانه یکی از اقوام «تی - داب»، «ماتی» (فلچر) می‌روند که شوهرش به تازگی به زندان افتاده است. آرام‌آرام حوصله همه سر می‌رود، «چیکاما» به شدت نوش‌خواری می‌کند و «تی - داب» نیز توجهش به «لولا» (لیتم)، خواهر «ماتی» جلب می‌شود. به‌زودی «بووی» در تصادفی مجروح می‌شود و «چیکاما» با شلیک به دو پلیس، نجاتش می‌دهد و او را به خانه «دی مابلی» می‌رساند. در آنجا «دی» با بی‌میلی اجازه می‌دهد تا «کیچی» از او مراقبت کند. آن دو خیلی زود به هم مدل می‌بازند و تصمیم می‌گیرند به اتاقی در یک متل نقل مکان کنند. پس از چندی «بووی» بازهم همراه «تی - داب» و «چیکاما» می‌رود و طی سرقتی یک کارمند بانک را می‌کشند. وقتی «بووی» به متل باز می‌گردد از رادیو می‌شنود که «تی - داب» کشته و «چیکاما» دستگیر شده است. او و «کیچی» به متلی می‌روند که «ماتی» آن را اداره می‌کند «بووی» برای نجات «چیکاما»، «کیچیِ» بیمار را تنها می‌گذارد، سپس در هیئت یک کلانتر، «چیکاما» را از زندان نجات می‌دهد اما وقتی می‌بیند که او چطور با خونسردی گروگانی را می‌کشد و چندان که باید به خاطر نجاتش ممنون نیست، رهایش می‌کند و نزد «کیچی» باز می‌گردد که اکنون متوجه شده باردار است. اما در این جا «ماتی» او را لو می‌دهد...
* اقتباس سینمائی دیگری از زمان آندرسن که نیکلاس ری هم فیلمی (آنان در شب زندگی می‌کنند، 1948) بر مبنای آن ساخته است. از همان ابتدا در هر دو فیلم مرگی از پیش تعیین شده حس می‌شود اما آلتمن بیشتر به ابعاد تراژدی کمیک شخصیت‌ها می‌پردازد که در چشم‌اندازی پوچ‌ گام برمی‌دارند. فیلم یادآور مکیب و خانم میلر (1971) اثر قبلی آلتمن است که در آن هم بر بستر تاریخ و اسطوره، رُمانتیسیسمِ محکوم به فنا و کمدی پوچ نمایش داده می‌شود.


همچنین مشاهده کنید