شنبه, ۱۵ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 4 May, 2024
مجله ویستا

اخلاق و بحران جنسی


اخلاق و بحران جنسی
از آنجا که غریزه جنسی، قوی ترین غریزه انسانی است، پس بحران جنسی نیز قوی ترین بحران های اجتماعی و فرهنگی و سیاسی و اقتصادی می باشد. یعنی اگر از بحران جنسی یک جامعه کاسته نشود، مثل تب تمامی ساختار اجتماعی را فلج خواهد کرد و آن را تا حد مرگ پیش خواهد برد.
۱) بحران جنسی زمانی به وجود می آید که غریزه و ساختار اجتماعی آن با هم تناسب نداشته باشند. یا به عبارتی آن نهاد اجتماعی که جواب گوی این غریزه است، از پاسخگویی مشروع آن ناتوان باشد. بنابراین بین غریزه متقاضی و پاسخ نهاد مربوط، تضاد به وجود می آید که این تضاد، به بحران می انجامد.
۲) بحران ها زمانی به وجود می آیند که ساختارهای اجتماعی و موفقیت های متناسب با آن دچار ناهمگونی شوند. مثل دوره بازسازی بعد از جنگ در ایران که براساس تعدیل مکانیکی اقتصادی صورت گرفت و با یک نوع جراحی افراطی ساختار اجتماعی، سبب نابهنجاری شدید اجتماعی در ایران شد و یکی از این ناهنجاری ها که با ظهور آثار تعدیل اجتماعی ظاهر شد، بحران جنسی می باشد.
۳) بحران جنسی به عنوان یک پدیده عمومی در سطح جامعه، سبب فحشا و نیز سبب از هم پاشیدگی خانواده و رشد میزان طلاق می شود که خود این رشد طلاق از عوامل اصلی رشد فحشا محسوب می شود. شاهد آن افزایش زنان خیابانی و قاچاق این نوع زنان به خارج از کشور خصوصا کشورهای توریستی مثل امارات و ترکیه می باشد.
۴) دامنه بحران جنسی، فقط در سطح جنسی متوقف نمی شود؛ بلکه به حوزه های دیگر فرهنگی - اجتماعی نیز سرایت می کند و تبدیل به بحران های اجتماعی عام و فراگیر می شود. در کشورهای سنتی این بحران ها در اثر تجددگرایی سطحی تبدیل به بحران های سیاسی حاد شده و سوء استفاده های قدرت های خارجی از آنان را در پی خواهد داشت؛ چنان که در برخی اظهارات مقامات اسراییل و امریکا درباره ایران آمده بود.
۵) برخورد با بحران جنسی باید در تمامی ابعاد اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی صورت بگیرد. به عبارتی برای از بین بردن عوامل بحران جنسی بایستی در تنظیم لوایح و برنامه ریزی تمام سطوح جامعه خصوصا جوانان را در نظر گرفت.
۶) چون جامعه ایران، جامعه ای جوان و جوان خود پویا است، اگر برای پویایی جنسی او فکری نشود، تبدیل به بحران جنسی می شود. از این جهت بایستی در جهت کنجکاوی جنسی آنها قدم برداشت و گرنه آنها با روی آوردن به فیلم های جنسی به دام انحرافی بس عظیم خواهند افتاد. این انحراف در ایران در قالب ماهواره و وسایل الکترونیکی دیگر صورت می پذیرد.
بنابراین آموزش جنسی علمی و جامع برای جوانان در سطح خانواده و مدرسه ضرورت پیدا می کند. نکته اساسی این است که آموزش جنسی، به معنای آموزش رابطه و آمیزش جنسی نیست که متاسفانه در ایران بین این دو خلط شده است.
۷) باید توجه داشت که عقاید و نظرات قالبی و کلیشه ای درباره مسائل جنسی در ایران، سخت رواج دارد؛ چه درباره اخلاق جنسی در غرب یا شرق و چه درباره اخلاق جنسی در داخل ایران.
این عقاید قالبی و کلیشه ای معمولا به وسیله رسانه ها رواج می یابد که تصوری غیرواقعی درباره روابط جنسی در غرب و داخل را ارائه می نماید که این نوع عقاید قالبی، سخت سبب انحراف در روابط جنسی می شود.
۸) بحران جنسی در سطح افراد مجرد نمی ماند، بلکه دایره آن به اشخاص متاهل نیز کشیده می شود. پس زمانی که از بحران جنسی سخن گفته می شود، ذهن ها صرفا نباید متوجه افراد مجرد شود؛ بلکه باید به این نکته نیز توجه داشت که بحران جنسی در درجه اول در افراد متاهل رواج می یابد؛ چرا که افراد متاهل بیشتر از افراد مجرد درگیر مسایل جنسی هستند. از این حیث بحران جنسی شدیدا دامنگیر آنها خواهد شد. رشد شدید آمار نابهنجاری جنسی افراد متاهل شاهدی بر این مدعا است.
۹) بحران جنسی مرتبط با اخلاق جنسی است؛ لذا نیازمند طرح مباحث اخلاق جنسی در بعد فلسفی و کلامی می باشد. همین ارتباط بیانگر ضرورت تدوین اخلاق جنسی با توجه به شرایط واقعی است که بایستی توسط حوزه و دانشگاه تدوین و سپس توسط رسانه ها و مؤسسات آموزشی و پرورشی ترویج شوند.
۱۰) از آنجا که غریزه جنسی، قوی ترین غریزه انسانی است، پس بحران جنسی نیز قوی ترین بحران های اجتماعی و فرهنگی و سیاسی و اقتصادی می باشد. یعنی اگر از بحران جنسی یک جامعه کاسته نشود، مثل تب تمامی ساختار اجتماعی را فلج خواهد کرد و آن را تا حد مرگ پیش خواهد برد. پس بایستی برای فروکش کردن تب جنسی، رهیافت هایی در سه مقطع زمانی کوتاه مدت، میان مدت و درازمدت طراحی کرد؛ به طوری که هیچ کدام از این رهیافت ها منافی رهیافت دیگر نباشد.(مثل ازدواج موقت در کوتاه مدت و ازدواج دائم در بلندمدت) در غیر این صورت نه تنها بحران جنسی فروکش نخواهد کرد، بلکه بر دامنه آن در سطح جامعه نیز افزوده خواهد شد.
۱۱) به نظر می رسد که راه حل اساسی برای از بین بردن بحران جنسی در جامعه با توجه به سه دوره زمانی مذکور، باید ازدواج دائم به صورتی باشد که از زمان عقد تا زمان عروسی مدت زمان زیادی در نظر گرفته شود؛ یعنی فاصله بلوغ تا عروسی با عقد دائم مدت دار و طولانی مدت پر شود که این امر البته با حمایت خانواده دو طرف انجام پذیر است. همان طوری که آثار اولیه آن در خانواده های فرهیخته در جامعه مشاهده می شود و به ویژه در قشرهای محصل و دانشجو و طلبه بسیار مطلوب است و می توان آن را در قشرهای دیگر اجتماعی نیز رواج داد. زیرا این روش تا حد زیادی با خانواده گرایی ایرانی تلائم دارد و خانواده را تضعیف نخواهد کرد؛ بلکه بر قوت آن خواهد افزود. براین اساس بایستی قوانین مربوط به آن تدوین شود و در قوانین موجود ازدواج بازنگری اساسی صورت پذیرد.
در نهایت باید گفت که ارتباط جنسی ارتباط در قالب ازدواج موقت طوری باشد که کیان خانواده را محکم تر کند نه آن که آن را بلرزاند. یعنی ازدواج موقت بایستی مکمل خانواده باشد نه تضعیف کننده آن.
آنها که با فرهنگ جنسی در اسلام آشنایی دارند، به خوبی این نکته را درک و تاکید می کنند.
نویسنده: ابراهیم - فیاض
منبع: هفته نامه - پگاه حوزه - شماره ۸۴
منبع : باشگاه اندیشه