خارش itching

یك احساس تحریكی محدود یا منتشر در پوست می‌باشد
سن، جنس، ژنتیك و نحوه زندگی: عوامل خطری هستند كه بستگی به علت دارند.
خارش یك علامت خیلی شایع است كه در همراهی با بسیاری از اختلالات پوستی دیده میشود. تحریك ممكن است محدود به یك منطقه كوچك بوده یا در سرتاسر بدن منتشر باشد. خاراندن مداوم كه اغلب به پوست آسیب می‌رساند، مشكل را بدتر می‌كند.
علل:
خارش ناحیه‌ای اغلب می‌تواند به دلیل گزش حشره باشد. همچنین خارش ممكن است با یك راش همراه باشد. یك راش خارش‌دار علامت اصلی حالاتی همچون كهیر، اگزما، لیكن پلان و عفونتهای انگلی پوست مثل جرب است. خارش منتشر ممكن استدر نتیجه خشكی پوست، واكنش تحریك به فرآورده‌های حمامی خاص یا شوینده‌ها،‌ یا یك واكنش آلرژیك به داروهای مشخص، ایجاد شود. همچنین این حالت می‌تواند به عنوان یك علامت از یك اختلال زمینه‌ای جدی مثل بیماری كبدی یا نارسایی مزمن كلیوی رخ دهد.
پچهای پایدار و خارش‌دار ممكن است در نتیجه استرسهای روحی به وجود آیند. این نوع خارش به طور معمول اندامها و گردن را مبتلا
می‌كنند، اما می‌تواند نواحی دیگر بدن را هم درگیر سازد. خاراندن مكرر كه اغلب به صورت ناخودآگاه انجام می‌گیرد، منجر به ضخیم شدن پوست و افزایش خارش می‌گردد، در نتیجه یك سیكل معیوب به وجود می‌آید. این وضعیت كه تحت عنوان لیكن سیمپلكس یا درماتیت عصبی خوانده میشود، در زنان شایعتر است.
كارهایی كه باید انجام شوند:
روشهای متعددی وجود دارد كه شما می‌توانید باعث تسكین خارش و توقف خاراندن شوید. نرم‌كننده‌ها به مرطوب كردن پوست خشك و خارش‌دار كمك خواهند كرد، به ویژه اگر آنها را بعد از شستشو و حمام كردن به كار برید. برای تسكین خارش شدید، ممكن است دریابید كه استفاده از آنتی هیستامینهای خوراكی بدون نسخه، كورتیكواستروئیدهای موضعی یا كالامین مفید است.
تا حد امكان باید از مصرف مواد محرك پوست مثل فرآورده‌های معطر شستشو، شوینده‌ها یا لباسهای پشمی، اجتناب ورزید. ممكن است پوشیدن لباسهای شل و آزاد كه پوست را تحریك نمی‌كنند و كوتاه نگه‌داشتن ناخنها به طوریكه هنگام خاراندن به پوست آسیب نرسانند، مفید باشد.
در صورتیكه دچار خارش پایدار بوده و هیچ علت مشخصی برای آن نمی‌یابید، باید با پزشك خود تماس بگیرید.

منبع : پایگاه الکترونیکی خدمات پزشکی ایران