سرگردانی میرزا غلامرضا در خیابان منوچهری‌

موزه هنرهای معاصر تهران یکپارچه شده است پاتوق خوشنویسان ایرانی. نه رنگ و بویی از هنر مدرن دارد و نه ایسم‌های چسبیده به هنرمندانش. اصلا شده است گوشه خلوت هنرمندانی که همیشه گوشه‌نشینی کرده‌اند.
میرزا غلامرضا، درویش عبدالمجید طالقانی، میرعماد، سید گلستانه، میر حسین ترک و حتی محمدرضا کلهر بزرگان نستعلیق همه جمعند. با این حساب می‌توان نام موزه را از موزه هنرهای معاصر تغییر داد. شاید چیزی در مایه‌های موزه قدمای خوشنویسی معاصر ایران!
بی‌شک برگزاری نمایشگاه بزرگی از آثار قدمای خوشنویسی ایران حرکتی در خور توجه در عرصه هنرهای تجسمی امروز ایران است. این که گفته می‌شود «در خور توجه» باید به پیامد‌های برگزاری و یا حتی تاخیر ۱۰ ساله در برگزار نشدن این نمایشگاه فکر کرد.
خوشنویسی آن هم در شاخه نستعلیق هنری متعلق به ایرانی‌هاست، اما این هنر ایرانی سال‌هاست با بی‌توجهی روبه‌رو شده است. حتی همان وقت که قسمتی از کتاب‌های درسی دوره ابتدایی و راهنمایی با خط نستعلیق نگاشته شد بسیاری داد برآوردند که این خط نباید پرسشگر ذهن کودکانمان شود.
بر مظلومیت خط نستعلیق همین بس که پس از سال‌ها به فکر نمایش آثاری از این هنر که با نام ایرانی پیوند خورده است می‌افتیم و پس از نمایش آثار، بسیاری متوجه می‌شوند که کارشناسان انتخابی در شورای انتخاب آثار قدمای خوشنویسی بیشتر شکسته‌نویس هستند تا نستعلیق‌نویس.
از این موضوع که بگذریم می‌رسیم به این نکته که اکنون بازار آثار تقلبی در حوزه آثار خوشنویسی قدما آن هم در حوزه نستعلیق آنقدر داغ شده است که شاید حتی اگر این احتمال را هم بدهیم که چند اثر از آثار آویخته شده به دیوار موزه هنرهای معاصر ممکن است در این زمره قرار بگیرد، چندان به بیراهه نرفته‌ایم. البته این احتمال بسیار بعید به نظر می‌رسد.
این یک واقعیت است که این روزها برای خرید یک اثر خوشنویسی تقلبی دیگر نیاز به آن نیست تا نگارخانه‌های بالا و پایین شهر را بالا و پایین کنیم، تنها کافی است سری به خیابان منوچهری تهران بزنیم تا گونی‌گونی اثر تقلبی را با نام میرزا غلامرضا و درویش عبدالمجید بی‌نوا بخریم که روحشان از این آثار خبر دارد و نه لابد دیگر اعضای ناموجود جسمشان ندارد.
در حال حاضر هیچ نهاد مشخصی برای ارزیابی آثار اصل و غیراصل تاریخی در حوزه آثار هنری و بویژه خوشنویسی وجود ندارد و این موضوع خود بزرگ‌ترین چراغ سبز برای جعل آثار در این حوزه به شمار می‌رود.
برگزاری نمایشگاه بزرگ نام‌آوران نستعلیق از چند جهت قابل تامل است. تمام جهاتش را رها کنید و به این جمله خیره بمانید که آثار این نمایشگاه در حالی با حضور در این نمایشگاه مهر تایید از سوی عالی‌ترین مقام هنری در حوزه هنرهای تجسمی با نام بزرگان خوشنویسی نستعلیق می‌خورند که همگی آنها از مجموعه‌داران خصوصی به امانت گرفته شده است. مطمئنا‌ بعد از برپایی این نمایشگاه قیمت آثار هنری نستعلیق به بالاترین رقم خود خواهد رسید. این موضوع را تجربه ۱۰ سال قبل‌تر نیز تایید می‌کند.

مهدی نورعلیشاهی‌

منبع : روزنامه جام‌جم