حکومت جهانی امام زمان(عج)

آن چه كه امروز جهانی شدن می نامند، ریشه در تاریخ بشر دارد. از آغاز طرح موضوع جهانی شدن اطلاعاتی در دست نیست به همین خاطر تاریخ مختلفی را برای آن ذكر كرده اند.
برخی معتقدند جهانی شدن در حدود چهارصد سال قدمت دارد و با پیدایش مدرنیسم آن نیز شكل گرفته است و یكی از شاخصه های مدرنیسم می باشد.
عده ای دیگر نیز عقیده دارند كه جهانی شدن محصول دهه اخیر بوده و فناوری ارتباطات آن را از صفر به اوج خود نزدیك كرده است.
برخی جهانی شدن را محصول تكامل منطقی نظام سرمایه داری دانسته و آن را فرآیند تكوینی و متناسب ارزیابی می كنند.
دانشمندانی كه دارای عقاید ماركسیستی هستند، جهانی شدن را یك فرآیند محدود به حساب آورده و آن را حلقه ای از تاریخ نظام سرمایه داری می دانند كه به منظور جلوگیری از فروپاشی اجباری بحران ناشی از انباشت سرمایه و بحران مشروعیت آن در جهان مورد حمایت قرار گرفته و آن را نتیجه تعارض جبری نظام سرمایه داری كه از مرحله كمون اولیه تا كمون ثانویه كه مورد نظر ماركس است و باید در مسیر تكامل جامعه قرار گیرد، می دانند. عده ای از دانشمندان مانند هارولد شومان، پیتر مارتین و ... جهانی شدن را محصول تبانی نظام سرمایه داری دانسته و دامی تلقی می كنند كه كشورهای پیشرفته صنعتی غرب برای كشورهای در حال توسعه و عقب مانده گسترانده اند تا با یكسان سازی فرهنگ ها و از میان برداشتن تمایزها و مرزها، بازار مصرف خود را در این كشورها گسترش دهند.
● عدالت و جهانی شدن
یكی از انتقاداتی كه به فرآیند جهانی شدن وارد است بحث عادلانه یا ناعادلانه بودن روند كنونی است. در جریان جهانی شدن توجه به منافع عمومی آن چنان كه در سطح دولت ملت است مورد توجه نیست.
جهانی شدن باعث می شود كه شمالی ها ثروتمندتر و جنوبی تر، فقیرتر شوند.
● یكسان سازی فرهنگی، جهانی شدن
با باز شدن دروازه های كشورها به روی جهان، فرهنگ جامعه تحت تاثیر امواج بی حساب محصولات فرهنگی زیان بار قرار می گیرند و لذا یكی از نگرانی های جدی مطرح در جریان جهانی شدن، یكسان سازی فرهنگی است و كشورهای امپریالیسم و ابرقدرت از جهانی شدن، جهان سازی و قالبی كردن و یكسان سازی، فرهنگی را دنبال می كنند كه قطعاً برای حیات متنوع فرهنگ جوامع خطرناك محسوب می شود.
● جهانی شدن، مرحله ای برای جدال با ارزش های دینی
بسیاری از پدید آورندگان تمدن و تكنولوژی و جهانی شدن بر این باورند كه «دین افیون توده هاست» و جایگاهی اجتماعی نداشته و حوزه حضور آن در مسایل فردی است. بر این اساس، موضوع جهانی شدن « حاكمیت یك فرهنگ بر كل جهان» مطرح است. از دیدگاه چنین متفكرانی امروزه دین در عالم و كل جهان به عنوان یك مانع جدی در راه جریان یكپارچه شدن روند مادی كردن عالم وجود داشته و تلقی می شود. با این تلقی جدید و بینش و گرایش جدیدی كه انقلاب اسلامی از دین به بشریت و مسلمان ها القاء كرده است، دین را به مشكلی بر سر راه یكپارچگی و انسجام مدیریت مادی عالم تبدیل نموده و اینك می بینیم كه خود غربی ها می گویند سد راه نظم نوین جهانی و جهانی شدن، بنیاد گرایی اسلامی است.
● اصول جهانشمول اسلام
به استناد آیه شریفه ۱۳ از سوره حجرات، قرآن كریم حكومت جهانشمول اسلام را با اصول:
▪ اعتقاد به حرمت داشتن انسان ها
▪ پرهیز از سلطه جویی و سلطه گری
▪ لغو هر نوع اختیار طبقاتی
▪ تعاون و همكاری
▪ رعایت عدالت و توازن اجتماعی پایه ریزی می نماید و اصول امنیت و رفاه عمومی، آزادی و تقوای الهی را در جامعه به ارمغان آورد تا در سایه حكومت عدالت گسترجهانی حضرت مهدی(عج) امنیتی فراگیر برقرار شود. ایمان و عدالت زنده شود، عدالت در همه وجودش برپا شود، نیازهای گوناگون بشری در بعد مادی و معنوی تامین گردد، كینه ها زدوده شود، باران رحمت نازل گردد، زمین نعمت های خود را در اختیار مردم گذارد، عمران و آبادی به اوج برسد و استثمار و استعمار پایان پذیرد واموال به یغما رفته بیت المال باز گردد، علم و دانش شكوفا شود، روابط اجتماعی سازمان یابد. یكرنگی و یگانگی میان مردمان جاری شود. دوستی و رحمت قلب ها را پر سازد، یاری و دستگیری یكدیگر واجب و همگانی شود، حرص و بخل از روابط اجتماعی مردم رخت بربندد، عقل و روح آدمی تكامل یابد، همه خوبی ها و ارزش های مثبت ظهور یابد، امنیت اجتماعی به حد نهایی خود برسد، محرومین و مسكینان در سایه حكومت با آرامش زندگی كنند.
او در اداره امور برای حفظ عدالت و حقوق مردمان و حیثیت دین به روش نو و مناسب با عصر خود عمل می كند، طوری كه رنجی در دل ها نمی ماند و به احدی ظلمی نمی رسد. بین او و مردم حجاب و فاصله ای باقی نمی ماند، عدالت تمام شرق و غرب عالم را فرا می گیرد و خود در كمال زهد و ساده زیستی زندگی می نماید و این است مفهوم حكومت جهانشمولی مهدوی.

منبع : روزنامه جوان