حل بحران در خانواده

"اگر شما و همسرتان در همه موارد با یکدیگر توافق دارید، وجود یکی از شما غیرضروری است." هیچ رابطه ای به اندازه رابطه زناشویی مستعد برای بحران و اختلاف نیست.
‎زن و شوهر در پول، آشپزخانه، اتومبیل، ‏خمیردندان، رختخواب و بسیاری چیزهای دیگر با هم شریک هم هستند. به هر طرف که رو کنیم با عادات و ‏خصوصیات یکدیگر برخورد می‌‎کنیم. توقعاتی که ما از زندگی گذشته، وارد زندگی مشترکمان ‏می‌‎کنیم، آماده برخورد با توقعات همسرمان می‌‎باشند‎.
‎ گرم یا سرد نگاه داشتن خانه، میهمانی‌ ‎دادن، صرفه‌‎جویی مالی یا ولخرجی ... به هر حال ‏اختلاف و تضاد اجتناب ناپذیر است‏‎.
‎ ‎ وجود اختلاف به خودی خود مشکل ساز نیست بلکه می‌‎تواند باعث برکت هم بشود. همسرانی که هر دو ‏عادت به صرفه‌‎جویی دارند، از پول خود آنطور که باید لذت نمی‌‎برند. همسرانی هم که هر دو ‏دست و دل باز هستند معمولاً با مشکلات مالی روبرو می‌‎شوند. قدری اختلاف سلیقه و برخورد آگاهانه با ‏آن به زندگی ما رنگ و بوی تازه می‌‎دهد و کمک می‌‎کند که در تعادل بمانیم‎.
‎ حل نکردن بحران‏‌‎ها و اختلافات می‌‎تواند باعث برانگیخته‎ ‌‎شدن خشم همسران گردد. ‏توجه داشته باشید که کسی نمی‌‎تواند ما را وادار کند که خشمگین شویم. کنترل رفتار ما در دست خودمان ‏است. خشم عکس العملی است که ما شخصاً در شرایط خاصی از خود نشان می‌‎دهیم و این خشم به ما ‏انرژی فوق‏‌‎العاده‌‎ای می‌‎دهد که با استفاده از آن سعی می‌‎کنیم شرایط موجود ‏را عوض کنیم‎.‎
‎ انگیزه های خشم و روشهای برخورد با آن، موضوع گسترده‌‎ای است که از حوصله این مقاله خارج ‏می‌‎باشد و در اینجا به اشاره مختصری به آن بسنده می‌‎کنیم‎.
● ‎ بحران‎
‎ ما در اینجا به نمونه‏‌‎هایی از اختلافاتی که می‌‎توانند در زندگی زناشوئی باعث بحران شوند، ‏اشاره می‌‎کنیم. این موارد را که به عنوان مثال آورده شده بخوانید. آیا مواردی هست که شما با آن روبرو ‏بوده‌‎اید ولی در اینجا ذکر نشده است؟ در کدامیک از موارد بین شما و همسرتان همیشه توافق نظر بوده ‏است؟ کدام مورد را در گذشته داشته اید و آن را بین خود حل کرده‏‌‎اید؟ چه مواردی هنوز بعنوان مشکل ‏مطرح هستند و باعث بحران می‌‎شوند؟‎
گاهی همسران بر سر مسائل کوچک و پیش پا افتاده ساعتها و روزها جر و بحث می‌‎کنند و تنها ‏نتیجه‌‎ای که می‌‎گیرند بدتر شدن اوضاع و تازه شدن دلخوری‌‎های کهنه خواهد بود‏‎.
این گونه موضوعات کم اهمیت معمولاً سدی برای مسائل عمیق‌‎تری هستند که در زندگی ما نقش دارند و ‏باید حل شوند‏‎.
‎ ما ناخود‏‌‎آگاه و یا حتی آگاهانه می‌‎خواهیم مشکل را اینگونه حل کنیم‎:
‎ ‎‎ ▪ ‎من برنده بشوم و او بازنده‎.
‎ ▪ ‎از زیر مسئولیت شانه خالی کنم و آن را کاملاً به دوش همسرم بی‌‎اندازم (اگر اشتباه شد تقصیر من ‏نیست‎).
‎ ▪ ‎توجه او را به خودم جلب کنم (حتی با بزرگ کردن قضیه یا آزار دادن او‏‎).
‎ ▪ ‎همسرم برنده شود. من نقش قربانی فداکار را بازی کنم (وجدانش را معذب کنم‎).
‎ ‎‎ حل مشکل به یکی از روشهای بالا باعث می‌‎شود که توجه همسران از اصل موضوع منحرف شود و ‏بحث و جدل تازه‌‎ای بر سر روش مطرح شود‎.
ـ مثال‎:
‎ "‎بچه را تنبیه کن که دیگر کارهای مدرسه‏‌‎اش را به موقع انجام دهد‎."
‎ در اینجا مشکل این است که بچه کارهای مدرسه‏‌‎اش را به موقع انجام نداده است. اما این بحث پیش ‏می‌‎آید که آیا راه حلش تنبیه است؟ اگر بلی، چرا حتماً من باید این کار را بکنم؟ چرا تو ‏نمی‌‎کنی‎ ...
‎ ‎‎ برای حل بحرانها، زوجها می‌‎توانند به روشهای مختلف تصمیم‌‎گیری کنند. در اینجا ما این ‏روشها را به چهار گروه تقسیم بندی کرده‏‌‎ایم‎:
‎ ▪ ‎روش تصمیم گیری فردی: یکی تصمیم می‌‎گیرد و دیگری پیروی می‌‎کند. معمولاً اختلافی ‏پیش نمی‌‎آید اما می‌‎تواند به صمیمیت لطمه بزند‏‎.
▪ روش تصمیم گیری زوری: برگ برنده در دست کسی است که مثلاً بلندتر بتواند فریاد بکشد، یا زور بیشتری ‏داشته باشد، یا بتواند به موقع گریه کند یا ... این روش آسیب زیادی به روابط وارد می‌‎کند و مخالف اصل ‏اطاعت همسران از یکدیگر در خداترسی است‏‎.
▪ ‎روش بی تصمیمی: بعضی زوجها از تصمیم‌‎گیری اجتناب می‌‎ورزند. اجازه ‏می‌‎دهند که شرایط و محیط و دیگران بجای آنها تصمیم بگیرند. در اینجا روابط جهت و مقصد خاصی ‏برای بهتر شدن ندارد‏‎.
▪ ‎روش مشارکت در تصمیم گیری: زن و شوهر با یکدیگر بحث و تصمیم‌‎گیری می‌‎کنند. ‏هیچکس نباید به دیگری حکمرانی کرده و از زور و قدرت خود سوء استفاده کند‏‎.
‎ ‎‎ اساس رفتار باید اطاعت دو جانبه باشد (افسسیان ۵: ۲۱-۳۲). توصیه پولس رسول در رساله اول قرنتیان ۷: ۴ و ‏‏۵، این است که همسران به یکدیگر احترام گذارده، به توافق دو جانبه برسند‏‎.
‎ ‎‎ روش آخر بهترین روش تصمیم گیری بین همسران می‌‎باشد. زمانی که با همسر خود به گفتگو ‏می‌‎نشینید تا مشکلی را حل کنید و تصمیمی بگیرید، به نکات زیر توجه خاص داشته باشید‎:
‎ ‎‎ ▪ ‎مسئله و موضوع را تعیین کنید. مشخص کنید که در باره چه مشکل یا موضوعی می‌‎خواهید تصمیم ‏بگیرید. سعی کنید از این شاخه به آن شاخه نپرید. موضوع خیلی کلی را پیش نکشید. طوری باشد که بتوان آن را ‏در مدت محدودی حل کرد‏‎.
‎ ▪ ‎گوش دادن به نظرات همسر. به دقت به حرفهایش گوش کنید. او را تشویق کنید که مشاهدات، احساسات و ‏برداشت خود را از موضوع مورد نظر، برای شما تعریف کند‏‎.
‎ ‎▪ ‎مشخص کنید که مسئله برای هر یک از شما تا چه حد اهمیت دارد‏‎.
▪ مشخص کنید که آیا لازم است که هر دو به نظر مشترکی در مورد موضوع مورد نظر برسید یا اینکه می ‏توانید با وجود اختلاف سلیقه با هم کنار بیایید‎.
▪ ‎راه حل های ممکن را پیدا کنید. در مورد یک- یک آنها صحبت کنید. اگر لازم است وقت بگذارید که آنها را ‏امتحان کنید‎.
در آخر بار دیگر تأکید می‌‎کنیم که: اختلاف‌‎ها و بحران‌‎ها بخشی از زندگی زناشوئی ‏را تشکیل می‌‎دهند، بحران‌‎ها اغلب درد آور و نگران کننده هستند، اما اگر بدانیم چگونه با آنها ‏دست و پنجه نرم کرده به توافق برسیم، باعث عمیق‌‎تر شدن صمیمیت بین ما می‌‎شوند‎.
‎ ‎‎ دو اصل بسیار مهم کتاب مقدسی برای حل بحران ها را در نظر داشته باشید‎:
۱) ‎در محبت پیروی راستی کنید (افسسیان ۴: ۱۵‏‎).
‎ (۲ ‎یکدیگر را ببخشید (متی ۶: ۱۴‏‎).

منبع : بیرتک