رمز داوینچی - THE DA VINCHI CODE

سال تولید : ۲۰۰۶
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : برایان گریزر، ران هوارد و جان کالی
کارگردان : هوارد
فیلمنامه‌نویس : آکیوا گلدزمن، برمبنای رمانی نوشتهٔ دَن براون
فیلمبردار : سالواتوره توتینو
آهنگساز(موسیقی متن) : هانس زیمر
هنرپیشگان : تام هنکس، اودری توتو، ایان مکلن، ژان رنو، پل بتانی، آلفرد مولینا، یورگن پروخنو و ژان‌پی‌یر ماری‌یل
نوع فیلم : رنگی، ۱۴۹ دقیقه


̎پروفسور رابرت لنگدون̎ (هنکس)، نمادشناس معروف برای شرکت در کنفرانسی به پاریس رفته؛ ولی همان شبی که با ̎سونیر̎ (ماری‌یل) متصدی موزهد لوور قرار ملاقات دارد، ̎سونیر̎ کشته می‌شود. پلیس در محل جنایت، نشانه‌هائی می‌یابد که مقتول پیش از مرگ با خون خود رسم کرده است. ̎لنگدون̎ که حالا جان خودش هم به خطر افتاده، به کمک ̎سوفی نوو̎ (توتو) رمزشناس پلیس، از سلسله رازهائی در آثار ̎لئوناردو داوینچی̎ پرده برمی‌دارد که نقاش هوشمندانه آن را پنهان کرده، ولی با کمی دقت، می‌شود آنها را دید. ردپاهای برجای مانده، دو قهرمان ماجرا را با فرقه‌ای مخفی آشنا می‌کند که اعضایش زندگی خود را وقف محافظت از رازی قدیمی کرده‌اند که حدود دو هزار سال مخفی نگاه داشته شده است. ̎لنگدون̎ طی جست‌وجوهای پُرفرازونشیبشان به ̎سر لی تیبینگ̎ (مکلن) برمی‌خورد؛ مرد ثروتمندی که عمری در جست‌وجوی یافتن ̎جام مقدس̎ بوده و همو است که در باب چند و چونی جام مقدس توضیحی ارائه می‌دهد: کلیسا در دوران اولیه، به‌خصوص در دورهٔ ̎امپراتور کنستانتین̎، جنبه‌های زنانهٔ مسیحیت را حذف کرد؛ چون از یک‌سو می‌خواست جلوی اعتقاداتی را بگیرد که از دوران کفرکیشی برجای مانده بود و از سوی دیگر خیال داشت از نقش مهمی که ̎مریم مجدلیه̎ در گسترش مسیحیت ایفا کرده بود، بکاهد. نقشی که با نگاهی دقیق به تابلوی دیواری ̎شام آخر̎ اثر ̎لئوناردو داوینچی̎ قابل بررسی است. از آن هم عجیب‌تر، ̎تیبینگ̎ تأکید می‌ورزد که ̎مریم مجدلیه̎ برخلاف روایت‌های رسمی، نه‌تنها زنی بی‌قدار نبوده، بلکه در حقیقت همسر ̎حضرت مسیح̎ بوده و دختری هم داشته‌اند.
● یکی از ناموفق‌ترین اقتباس‌های ادبی توسط تیمی که خیلی‌ها فکر می‌کردند بهترین گزینه برای ساخت نسخهٔ سینمائی کتاب جنجالی براون خواهد بود. در واقع رمز داوینچی قربانی دو اتفاق می‌شود: اول این‌که اکثر مخاطبان فیلم، کتاب را خوانده‌اند و بلافاصله فیلم را با منبع اقتباس قیاس می‌کنند و دوم انتخاب بد بازیگران که فیلم را به نابودی می‌کشاند. در شرایطی که گزینه‌های مورد علاقهٔ خوانندگان کتاب برای ایفای نقش پروفسور آمریکائی و دختر فرانسوی هم‌راهش، جرج کلونی و سوفی مارسو بودند، هوارد و گریزر که رأس سوم مثلثشان یعنی گلدزمن را هم در کنار خود داشتند به سراغ هنکس رفتند که در کنار راسل کرو از بازیگران مورد علاقهٔ هوارد است و از میان بازیگران زن فرانسوی هم توتو را برگزیدند که بیشتر به سینمای خاص اروپا متمایل بود. حاصل، ̎رابرت لنگدون̎ از کارافتاده‌ای است که ذکاوت قصهٔ براون را ندارد و عشقش به دختر فرانسوی هم در نسخهٔ سینمائی اصلاً نمودی ندارد. هوارد هم در کارگردانی بیش از همیشه خود را تکرار می‌کند تا مشخص شود سرحد توانائی‌های او خارج از نظام استودیوئی در ذهن زیبا (۲۰۰۱) است. رمز داوینچی هیچ تمهیدی برای فصول روائی قصه که قرار است گذشته را بازگو کند ندارد، پُر از نماهای معرفی است که با ذوق‌زدگی فنی بیشتر به درد فیلم‌های عظیم حماسی می‌خورد نه یک تریلر پُر حادثه و در نهایت پُر از پتانسیل‌های به هدر رفته است. در میان انبوه این شلختگی‌ها تنها امتیاز فیلم، بازی بتانی پدیدهٔ بازیگری سال‌های آغازین دههٔ ۲۰۰۰ به نقش ̎سایلس̎ است که به خوبی تضادهای درونی یک مسیحی متعصب را بازتاب داده است. رمز داوینچی را به راحتی می‌توان ̎فاجعهٔ سینمائی سال ۲۰۰۵̎ نامید.