خشونت جنسیتی مانع توسعه

اعمال خشونت علیه زنان گذشته از هزینه‌های انسانی مانع مشارکت زنان در زندگی عمومی و اجتماعی شده و رفاه اقتصادی جوامع را تحلیل می‌برد. اگرچه تکنیک‌های ارزیابی و برآورد هزینه‌های اقتصادی واجتماعی اعمال خشونت ناکارآمد است اما مطالعات انجام شده بینش‌های دقیقی را نسبت به روش‌های اثرگذاری خشونت مبتنی بر جنسیت بر کاهش سطح مشارکت و کارآیی زنان، تحمیل هزینه‌های اضافی به اقتصاد جامعه نظیر تحمیل هزینه مراقبت‌های پزشکی فراهم می‌سازد.
● مشارکت زنان:
اعمال خشونت علیه زنان مانع مشارکت آنان در انجام پروژه‌های توسعه‌ای گشته و سهم زنان را در دستیابی به پیشرفت‌های اجتماعی- اقتصادی کاهش می‌دهد. بر طبق نتایج مطالعه‌ای که با هدف شناسایی علل عدم مشارکت زنان در انجام پروژه‌های توسعه‌ای صورت گرفت، تهدیدهای مردان عامل اصلی این عدم مشارکت شناخته شد. مردان روندهای توانمندسازی زنان و افزایش توانمندی زنانشان را درحکم تهدیدی براعمال قدرت و کنترل آنان دانسته لذا با اعمال خشونت و ضرب و جرح تلاش می‌کنند تا این روند را متوقف سازند. در منطقه پاپوا در گینه نو برخی از شوهران با حبس کردن زنانشان در خانه، با تعقیب آنان و به زور به خانه بازگرداندنشان و یا با بیرون کشیدن آنان از وسایل نقلیه‌ای که جهت شرکت زنان در جلسات مرتبط با پروژه‌های توسعه‌ای فراهم گردیده، مانع از شرکت آنان در این جلسات می‌شوند.
حتی مردانی که مانع مشارکت زنان نمی‌شوند گاه ممکن است با بکارگیری زور آنان را از منافع حاصله محروم سازند. زنانی که در طرح‌های درآمدزا با عنوان اعتبارات خرد در بنگلادش و پرو مشارکت داشته‌اند و همچنین زنان دوزنده مکزیکی اغلب نقل می‌کنند که همسرانشان با کتک زدن آنان دستمزدهایشان را می‌گیرند.
بسیاری از زنان برای پرهیز از آسیب‌های ناشی از اعمال خشونت، رفتارهای خودشان را به گونه‌ای سانسور می‌کنند تا از سوی همسرانشان قابل پذیرش باشد و در حقیقت خود به زندانبان خود تبدیل می‌شوند. برای مثال بر طبق مطالعه‌ای که در پاپوا در گینه نو انجام شده یکی از دلایل عدم تلاش زنان معلم برای گرفتن ترفیع در محیط کار، ترس و هراس آنان از تحریک و برانگیختن همسرانشان در اعمال خشونت بیشتر نسبت به آنان است.
چنین هراس‌هایی ضمن کاهش سطح درآمد خانواده، آثار نامطلوبی بر سلامت زنان و خانواده هایشان می‌نهد. برای نمونه ترس از تجاوز جنسی در بین خانواده‌های پناهندگان اتیوپیایی که در کمپ‌های سودان زندگی می‌کنند منجر به محدودیت دسترسی به مواد غذایی می‌گردد. زنان پناهنده اتیوپیایی گفته‌اند آنها به سبب هراس از مورد تجاوز قرارگرفتن در هنگام جمع‌آوری هیزم برای پخت خوراک، غذای کمتری برای فرزندانشان تهیه می‌کنند. درحقیقت بسیاری از این زنان در طی زمان کوتاه ۲ الی ۳ ساعته‌ای که به جمع آوری سوخت می‌پردازند مورد تجاوز جنسی قرار می‌گیرند. در ایالت گجرات در هندوستان، مروجین بهداشت و سلامت زنان روستایی به دلیل هراس ازمورد تجاوز جنسی قرار گرفتن تمایلی به مسافرت در حد فاصل روستاهای مختلف از خود نشان نمی‌دهند. آنها برای ادامه کارشان خواهان آموزش و یادگیری دوره‌های دفاع شخصی هستند.
● کارآیی زنان:
تحقیقات انجام شده درخصوص بررسی میزان اثرگذاری خشونت خانگی بر سطح مشارکت و سطح درآمد نیروی کار زنانه، نتایج متناقضی در پی داشته است. براساس مطالعات صورت گرفته در شهر سانتیاگو در شیلی و همچنین در شهر ماناگوا در نیکاراگوئه اعمال خشونت به شیوه‌هایی کاملا متفاوت بر اشتغال زنان اثر گذاشته است. در این مناطق برخی از زنان به منظور مراقبت از کودکانشان و یا به سبب عدم اجازه همسرانشان شاغل نیستند و در بیرون از خانه کار نمی‌کنند، در حالی‌که برخی از آنان به منظور کاهش وابستگی مالی خود به کسانی که آنان را مورد ضرب و شتم قرار داده ومتوسل به رفتارهای خشونت آمیز می‌شوند، کار می‌کنند.در هر حال خشونت خانگی آثار متناقضی بر قابلیت‌ها و توانمندی‌های زنان در پیدا نمودن شغل دارد. بر طبق یافته‌های یک تحقیق در ایالت شیکاگو، احتمال بیکاری دوره‌ای و تغییر شغل به دفعات در بین زنان خشونت دیده بیش از سایر زنان است.
همچنین این زنان مشکلات جسمانی و روحی بیشتری نسبت به سایر زنان دارند که بر نحوه انجام کار آنان شدیدا تاثیر می‌نهد. این زنان معمولا از درآمد پائینی برخوردار بوده و نیازمند دریافت کمک‌های دولتی می‌باشند. در ماناگوا، درآمد زنان خشونت دیده ۴۶ درصد کمتر از سایر زنان می‌باشد.بر طبق شواهد بدست آمده در ایالات متحده آمریکا، قربانی خشونت شدن در دوران کودکی سبب کاهش سطح تحصیلات و درآمد زنان می‌شود. بر طبق گزارش باتیا هیمن زنانی که در دوران کودکی مورد تجاوز جنسی قرار گرفته‌اند سالانه ۳ تا ۲۰ درصد کمتر از سایر زنان درآمد کسب می‌کنند. تجاوز جنسی از سوی بستگان بواسطه تاثیری که بر سطح تحصیلات و همچنین وضعیت جسمانی و روانی قربانی دارد، به‌طور غیرمستقیم بر درآمد شخص اثر می‌گذارد.
● هزینه‌های اقتصادی:
هزینه‌های خشونت مبتنی بر جنسیت در همه کشورها بسیار بالاست. برای نمونه بر طبق تحقیقی که در سال ۱۹۹۵ در کانادا انجام شد، اعمال خشونت علیه زنان در این سال بالغ بر ۱.۵ میلیارد دلار کانادا(۱.۱ میلیارد دلار آمریکا) از طریق کاهش کارایی نیروی کار و افزایش خدمات پزشکی و خدمات تامین اجتماعی هزینه داشته است. بر اساس مطالعه‌ای دیگر در کانادا اعمال خشونت علیه زنان نسبت به خدمات اجتماعی، اشتغال و سیستم مراقبت‌های بهداشتی هزینه‌های بیشتری را به خود اختصاص می‌دهد. بر طبق نتایج همین مطالعه اعمال خشونت فیزیکی و جنسی نسبت به دختران و زنان سالانه معادل ۴.۲ میلیارد دلار کانادا هزینه دارد و تقریبا ۹۰درصد این هزینه‌ها توسط دولت تامین می‌گردد.همان‌گونه که مطالعات انجام شده در کشورهای نیکاراگوئه، آمریکا و زیمباوه نشان می‌دهند، زنانی که در دوران خردسالی و یا در بزرگسالی با خشونت‌های جسمانی و یا جنسی مواجه شده‌اند بیش از سایر زنان از سرویس‌های خدمات بهداشتی استفاده می‌کنند.
میانگین مراجعه به پزشکان، داروخانه‌ها، جراحان، بیمارستان‌ها و مراکز مشاوره بهداشت روانی در بین زنان خشونت دیده بیش از سایر زنان است. این نیاز به دریافت خدمات بهداشتی و درمانی به‌طور قابل توجهی هزینه مراقبت‌های بهداشتی را بالا می‌برد. برای نمونه هزینه اقدامات مرتبط با اعمال خشونت علیه کودکان، آن‌گونه که سازمان حفظ بهداشت و سلامتی در واشنگتن در گزارش خود آورده، سالانه بالغ بر ۸ میلیون دلار تخمین زده می‌شود.

زهرا مالکی

منبع : روزنامه فرهنگ ‌آشتی