این پرافتخارترین تیم آسیاست؟

استقلال تهران در سومین بازی خود مقابل سپاهان در ورزشگاه آزادی موفق شد مقابل سپاهان اصفهان یک - یک مساوی کند تا شاگردان امیر قلعه نویی از یک شکست خانگی فرار کنند و از ۹ امتیاز ممکن چهارمین امتیاز فصل را کسب کنند.
شاید خوشبین ترین هوادار استقلال هم تصور نمی کرد که آبی پوشان تهرانی در زمین خود و مقابل چشم ۳۰ هزار هوادار چنین بازی ضعیفی را به نمایش بگذارد و روی یک حادثه گل بزند و از شکست فرار کند، اما شاگردان قلعه نویی نشان دادند که توانایی تبدیل یک بازی باخته به تساوی را دارند.
اما بهتر است به واقعیتهای استقلال از زاویه دیگری نگاه کنیم. واقعیت این است که اگر سپاهان تیم سالهای گذشته اش بود و یک مربی سطح بالا و کاردان را در اختیار داشت، حداقل با نتیجه ۳ بر یک استقلال را در تهران شکست می داد، زیرا لایه های دفاعی استقلال آنقدر منافذ باز داشت که این تیم توانایی یک شکست سنگین را داشته باشد.
اما نکته مهم و اساسی نوع تفکر کادر فنی و بازیکنان استقلال است که در دو بازی اخیر این مجموعه را یک تیم بی آزار نشان داده است و اگر ابومسلم در آن شرایط خاص به مصاف آبی پوشان نمی رفت، چه بسا که وضعیت آبی پوشان بسیار بدتر از آن چیزی بود که الان هست.
امیر قلعه نویی که خودش بهتر از همه می داند چه تیم پر اشکالی دارد با اشتباههای خود مشکلات تیمش را بیشتر کرده است. او که طی ۱۰ روز گذشته درگیر جنگ لفظی با علی دایی بوده در بازی مقابل سپاهان هم در ارنج تیمش اشتباههای بزرگی داشت که از آن نمونه می توان به حضور فرهاد مجیدی در خط هافبک اشاره کرد.
مهاجم خوش فکری مثل فرهاد را چه کسی بهتر از امیر می تواند خراب کند، وقتی که او را به قلب خط هافبک تیمش می آورد تا هم یک عنصر بازیساز را از تیمش حذف کرده و هم یک تمام کننده خوب مثل مجیدی را از دروازه حریف دور کند. همانطور که پیش بینی می کردیم فرهاد مجیدی پس از پایان بازی به یکی از بازیکنان استقلال می گوید: «امیر فقط می خواهد مرا خراب کند.»
اما نکته دیگری که باید در مورد کادر فنی استقلال گفت، اینکه آنها به جای شنیدن انتقاد در مقابل آن جبهه گیری می کنند. چند خبرنگار طی روزهای اخیر از کادر فنی استقلال گله کرده اند که وقتی با آنها تماس می گیریم و در مورد مشکلات فنی تیم صحبت می کنیم، قلعه نویی و دستیارانش می گویند: «آقا شما رفیق ما هستی یا دشمن ما، به جای اینکه از ما حمایت کنی تو کار تیم می گذاری و حاشیه درست می کنی.»
اینکه کادر فنی استقلال نمی خواهد اشتباهاتش را بپذیرد، نکته بسیار جالبی استاما نکته ضروری که باید در مورد بازیکنان استقلال به آن اشاره کرد، مصاحبه های آنهاست. سیاوش اکبرپور مصاحبه می کند: «امسال یک تیم کهکشانی داریم. تیم برای قهرمانی آسیا بسته شده است و من هم برگشته ام که از استقلال به تیم ملی برگردم.» علی علیزاده می گوید: «ما بهترین استقلال تاریخ باشگاه هستیم و هر سه جام را با هم می خواهیم. استقلال با این مهره ها توانایی قهرمانی در هر سه جام و بخصوص باشگاههای آسیا را دارد.» و آرش برهانی نیمکت نشین هم مدعی است: «امسال آقای گل لیگ می شود و حتی قول داده که دو برابر فصل قبل گل بزند.» فرهاد مجیدی هم ماندن در استقلال را به حضور مجددش در تیم ملی ربط داده است.
اگر در بین صفحات روزنامه ها در طول روزهای گذشته بگردید نمونه های بسیار زیادی از این گونه ادعاها می توانید پیدا کنید که حاکی از آرزوها و رؤیاهای بازیکنان استقلال است، اما از ادعا تا واقعیت راهی بسیار طولانی است که مجموعه آبی پوش پایتخت با بازیهای درخشان خود این فاصله را کاملاً نشان داده است.
● یک بار دیگر بازی این تیم مقابل سپاهان را در ذهن خود مرور کنید.
▪ واقعاً این تیم به لحاظ فنی در زمین چه چیزی قابل ارائه داشت؟
امیدواریم کادر فنی استقلال با پذیرفتن و رفع اشتباهات خود این تیم را به یک مجموعه قابل قبول به لحاظ فنی و تاکتیکی تبدیل کند و بازیکنان این تیم هم به جای مصاحبه های رنگارنگ که دور از واقعیت است به فکر ارائه بازیهای قابل قبول باشند تا استقلال عنوان تأسف بار فصل گذشته خود را تکرار نکند. هوادار بیچاره گناهی نکرده که اسیر رفیق بازی آقایان و ادعاهای خیالی بازیکنان شود. خدای ناکرده دوستان مدعی هستند که همواره برای خوشحال کردن دل هواداران به میدان می روند، اما همیشه هوادار بی تقصیر را خون به جگر می کنند.

نورا مهدوی

منبع : روزنامه قدس