بررسی نتایج آرترودز مفصل ران با استفاده از پلیت کبری

● پیش زمینه:
آرترودز مفصل ران برای پایدار کردن و از بین بردن درد در این مفصل به دنبال تخریب آن در اثر ضربه، عفونت و پارالیزی انجام می شود. در صورت استفاده از پلیت کبری، نیازی به بی حرکتی با گچ گیری بعد از آن نیست و بیمار به سرعت راه می افتد.
● مواد و روش ها:
طی یک مطالعه گذشته نگر، ۲۲ بیمار که تحت عمل آرترودز مفصل ران با این نوع پلیت قرار گرفته بودند، بررسی شده اند. تکنیک جراحی در این بیماران شامل ریم کردن استالولوم در ۱۱ مورد، استئوتومی لگن در ۴ مورد و جا به جا کردن سر استخوان ران به سمت مرکز استابولوم در یک مورد بود. در ۶ بیمار که سر استخوان ران از بین رفته بود، تروکانتر بزرگ در مقابل استابولوم قرار داده شد. بعد از عمل، وزن گذاری در موارد بدون عارضه در هفته سوم شروع می شد و در ۱۶ بیمار تا پایان هفته وزن گذاری کامل شد. میانگین مدت پیگیری ۴۰ ماه بود.
● یافته ها:
۱۷ مورد به جوش خوردگی انجامید (۷۷%)، بیشترین موفقیت در بیمارانی بود که عمل استئوتومی لگن یا جا به جایی سر استخوان ران به سمت مرکز استابولوم در آنها انجام شده بود. مهم ترین عامل موثر در جوش نخوردن و مشکلات بعد از عمل عفونت عمقی بود. ۴بیمار دچار عفونت شدند که در ۳ مورد منتهی به جوش نخوردگی شد. ۳ بیمار از این ۴بیمار عفونت را قبل از عمل در مفصل خود داشتند.
● نتیجه گیری:
ثابت کردن و کمپرشن با پلیت کبری آسان بوده و توان بخشی را به راحتی امکان پذیر می کند و درصد بالایی از این بیماران جوش خوردگی کافی را به دست می آورند. اما برای پیشگیری از عارضه عفونت بعد از عمل باید عفونت فعال قبل از عمل را کنترل کرد.

مجید عیوض ضیایی
حسین خطیبی
منصور ابوالقاسمیان

منبع : پایگاه اطلاعات علمی